Εβδομάδα ή βδομάδα // Ουσιαστικό θηλυκού γένους. // είναι το χρονικό διάστημα των επτά συνεχόμενων ημερών (από την Κυριακή ως το Σάββατο), του οποίου η διαδοχική επανάληψη, ανεξάρτητα από το σύστημα των μηνών και των ετών, διαιρεί το χρόνο σε ίσες περιόδους.

...Weekend......ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟ ΜΕΣΟ ΜΕ... ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΡΕΠΟΡΤΑΖ για Εναλλακτική Οικονομία • online

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
............... Οι περισσότεροι από εμάς δεν ζούμε τα όνειρά μας, επειδή ζούμε τους φόβους μας....................................................Les Brown
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Θέματα

Δευτέρα 21 Μαρτίου 2016

«Η αυτοοργάνωση είναι ένας τρόπος να διατηρηθούν οι θέσεις εργασίας»

ruggeri.jpg

Αντρές Ρουτζέρι
της
Χριστίνας Πάντζου*
«Ενα πολύ σημαντικό ζήτημα που πρέπει να έχει κανείς υπόψη του είναι ότι οι οριζόντιες σχέσεις και η δημοκρατία δεν εγγυώνται από μόνες την οικονομική επιβίωση. Γι’ αυτό και πρέπει να αξιοποιηθούν με τέτοιον τρόπο ώστε να οικοδομηθεί μια συλλογική διαχείριση ικανή να αντιμετωπίσει τους περιορισμούς και τις συνθήκες που επιβάλλει η καπιταλιστική αγορά»
Ο Αντρές Ρουτζέρι, συγγραφέας, ανάμεσα στα άλλα, του βιβλίου «Οι ανακτημένες επιχειρήσεις της Αργεντινής» (Εκδόσεις Των Συναδέλφων και Ακυβέρνητες Πολιτείες), βρέθηκε στην Ελλάδα, όπου επισκέφθηκε τους «Ρομπέν του Ξύλου» στο κατειλημμένο εργοστάσιο ξυλείας της Ημαθίας και συμμετείχε μαζί τους σε σειρά εκδηλώσεων για την αυτοδιαχείριση που συνδιοργάνωσε η κολεκτίβα εργασίας «Το Παγκάκι».
Διευθυντής του Προγράμματος «Ανοιχτή Σχολή» του Πανεπιστημίου του Μπουένος Αϊρες, μιας ακαδημαϊκής πρωτοβουλίας που ερευνά το κίνημα των ERT (επιχειρήσεις ανακτημένες από τους εργαζομένους τους) παρέχοντας συμβουλευτικές και υποστηρικτικές υπηρεσίες, ο Ρουτζέρι μίλησε στην «Εφ.Συν.» για ένα μαζικό κίνημα που κάτω από το σύνθημα «καταλαμβάνουμε, αντιστεκόμαστε, παράγουμε» έχει διασώσει χιλιάδες θέσεις εργασίας.
⚫ Πώς καταφέρνουν τα ERT από μεμονωμένες απαντήσεις στην κρίση να μετατραπούν σε ένα μαζικό φαινόμενο στην Αργεντινή;
Στην Αργεντινή υπάρχουν περίπου 350 ανακτημένες επιχειρήσεις που απασχολούν περίπου 16.000 εργαζομένους, και οι μισές από αυτές ανακτήθηκαν μετά την κρίση του 2001.
Στην ανάδυσή τους ως μαζικού κινήματος συνέβαλαν αρκετοί παράγοντες:
1) οι ακραίες συνέπειες της νεοφιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής που διέλυσε τους μηχανισμούς κοινωνικής ασφάλειας και προκάλεσε ρεκόρ ανεργίας μη αφήνοντας άλλα περιθώρια στους εργαζομένους από την αντίσταση ή την καταδίκη στη δομική ανεργία,
2) η παράδοση των καταλήψεων εργοστασίων από το αργεντίνικο εργατικό κίνημα,
3) ένα τεράστιο κοινωνικό κίνημα που στήριξε τις καταλήψεις, και
4) η χρονική σύμπτωση πολλών σχετικών περιστατικών που συνέβαλε ώστε να σπάσει η απομόνωση και να δημιουργηθεί ένα κίνημα με δική του ταυτότητα και οργάνωση, το οποίο μετέπειτα συνέχισε να στηρίζει και να προωθεί άλλες ανακτήσεις εργοστασίων.
Αν και οι συνθήκες άλλαξαν μετά την κρίση, οι εργαζόμενοι έμαθαν ότι η αυτοοργάνωση δεν είναι αδύνατη, είναι ένας εφικτός δρόμος για να διατηρηθούν θέσεις εργασίας.
⚫ Θα ξεχωρίζατε κάποια βασικά χαρακτηριστικά αυτού του κινήματος;
Ανάμεσα στα βασικά χαρακτηριστικά του μπορούμε να ξεχωρίσουμε τον εκδημοκρατισμό της οικονομικής οργάνωσης, με την έννοια ότι οι εργαζόμενοι είναι αυτοί που μέσω των συνελεύσεων παίρνουν αποφάσεις αναλαμβάνοντας καθήκοντα που άλλοτε ασκούσαν οι εργοδότες και οι διαχειριστές.
Επίσης μια αλλαγή στους στόχους της επιχείρησης που πλέον εγγυάται αξιοπρεπείς μισθούς και καλές συνθήκες για τα μέλη-εταίρους της, αντί να επιδιώκει τη μεγιστοποίηση των κερδών.
Οπως και η πληθώρα δράσεων κοινωνικής αλληλεγγύης, επιμόρφωσης και πολιτισμού που ανοίγουν τον χώρο των εργοστασίων στις τοπικές κοινότητες.
⚫ Ποιες είναι οι πιο κρίσιμες φάσεις στη διαδικασία ανάκτησης μιας επιχείρησης και πώς μπορεί να ξεπεραστούν;
Αν και όλες οι ανακτήσεις δεν προϋποθέτουν κατάληψη των εργοστασίων, πρόκειται για μια πορεία σύνθετη και μακροχρόνια που συντελείται σε πολύ δύσκολες συνθήκες.
Σε αυτή τη διαδικασία καταργούνται οι παλιοί τρόποι επιχειρηματικής οργάνωσης και πρέπει να αντικατασταθούν από νέους που να ανταποκρίνονται στην καινούργια συλλογική πραγματικότητα.
Οταν πλέον μπορεί να ξεκινήσει ξανά η παραγωγή χρειάζεται κεφάλαιο που πρέπει να παραχθεί από τη δουλειά των εργαζομένων, αν και στην Αργεντινή μετά το 2003 υπήρξε κάποια κρατική βοήθεια, που πλέον απειλείται από τη νέα κυβέρνηση.
Οι εργαζόμενοι πρέπει να αντιμετωπίσουν αντικειμενικές καταστάσεις που δεν επιδέχονται εύκολες λύσειςέλλειψη κεφαλαίων, ελλιπής ή παρωχημένη τεχνολογία, ολόκληρα τμήματα στην οργανωτική δομή της επιχείρησης που πρέπει να αντικατασταθούν κ.λπ.
Αλλά το πιο δύσκολο είναι η διαμόρφωση μιας νέας συλλογικής συνείδησης που να αναλάβει την αυτοδιαχείριση.
⚫ Στις διαλέξεις λέτε πως δεν υπάρχουν συνταγές. Υπάρχουν ωστόσο κάποιες σημαντικές εμπειρίες του αργεντίνικου κινήματος ανακτημένων εργοστασίων οι οποίες θα μπορούσαν να είναι χρήσιμες για εργαζομένους που επιχειρούν την αυτοδιαχειριζόμενη επαναλειτουργία των εργοστασίων;
Υπάρχουν πολλές. Πρώτο στοιχείο είναι η κοινωνική αλληλεγγύη που δυναμώνει τη διαδικασία και δεν αφήνει μόνους τους εργαζομένους στην προσπάθειά τους να ανακτήσουν την επιχείρηση.
Αυτό δεν περιορίζεται στο να δεχτούν αλληλεγγύη, αλλά και να την προσφέρουν μετά με διάφορους τρόπους αποκτώντας ισχυρούς δεσμούς με την κοινότητα και τα κοινωνικά κινήματα.
Η αλληλεγγύη επιπλέον αποτελεί μια πολιτική που διευρύνει τις κοινωνικές λειτουργίες της επιχείρησης και τη θωρακίζει απέναντι σε πιθανές επιθέσεις. Ωστόσο, ένα πολύ σημαντικό ζήτημα που πρέπει να έχει κανείς υπόψη του είναι ότι οι οριζόντιες σχέσεις και η δημοκρατία δεν εγγυώνται από μόνες την οικονομική επιβίωση.
Γι’ αυτό και πρέπει να αξιοποιηθούν με τέτοιον τρόπο ώστε να οικοδομηθεί μια συλλογική διαχείριση ικανή να αντιμετωπίσει τους περιορισμούς και τις συνθήκες που επιβάλλει η καπιταλιστική αγορά.
Το σημαντικό είναι η συλλογικότητα να είναι δυνατή και να καταφέρει να φτιάξει μηχανισμούς επίλυσης των συγκρούσεων που να της εξασφαλίζουν πως θα μπορεί να αντιμετωπίσει αυτά τα προβλήματα.
⚫ 15 χρόνια μετά την εμφάνιση του κινήματος των ERT μπορεί κανείς να μιλά για επιτυχία σε όρους οικονομικούς (βιωσιμότητα), εργασιακούς (αξιοπρεπείς μισθοί και συνθήκες) και κοινωνικούς (ένα νέο μοντέλο παραγωγής και κοινωνικής διασύνδεσης);
Και βέβαια. Σε όρους οικονομικούς το βασικό πρόβλημα είναι να κατανοήσουν και να αντιμετωπίσουν τους νόμους της αγοράς και να καταφέρουν να δουλέψουν σε αυτό το πλαίσιο χωρίς να υπονομευτεί η συνεργατική διαχείριση.
Υπάρχουν ανακτημένα εργοστάσια που μετά βίας συντηρούνται αλλά επιβιώνουν και άλλα που τα καταφέρνουν πολύ καλύτερα, αν και εξαρτάται από τον κλάδο και τις μακροοικονομικές συνθήκες.
Στον εργασιακό τομέα, η ίδια η ύπαρξη μιας ανακτημένης επιχείρησης αποτελεί απόδειξη της ικανότητάς της να διατηρεί θέσεις εργασίας.
Και σε όρους κοινωνικούς, αν και το κίνημα των ERT δεν έχει καταφέρει ακόμη και διαμορφώσει ένα νέο μοντέλο οικονομικών σχέσεων και ικανοποίησης των κοινωνικών αναγκών, έχει ωστόσο αποδείξει ότι η δουλειά χωρίς εργοδότες είναι εφικτή και φέρει μια τεράστια δέσμευση με την κοινωνία και την κοινότητα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Κυριακή 20 Μαρτίου 2016

Ήταν κάποτε μια χώρα μυθική που τη λέγανε Συρία…

  Δαμασκός // Παλμύρα  
Του Νίκου Γαλάτη*

Γύρνα πίσω να δούμε πάλι το πρόσωπό σου, το ωραίο. Μοιάζεις με χορούς ουρανίων ταξιαρχιών, ω Σουλαμίτις, κόρη αρχόντων- τι ωραία περπατάς με τα όμορφα παπούτσια σου! Τα μάτια σου τα καθαρά αστράφτουν, όπως οι βρύσες στις Πύλες των Εσεβών κι η μύτη σου σαν πύργος του Λιβάνου που κυττάζει με το πρόσωπο της Δαμασκού. Θα ανέβω πάνω σε ένα φοίνικα το ωραίο στήθος σου- τα βυζιά σου – σα σταφύλια αμπέλου-να τραγουδήσω.
Αυτός είναι- σε ελεύθερη μετάφραση- ένας στίχος (7,5) από το Άσμα Ασμάτων. Η Δαμασκός, το διαμάντι της Συρίας, η βιβλική, ήταν ένας μύθος για τους ταξιδιώτες. Όταν ο Αβραάμ έμαθε ότι ο ανιψιός του ο Λωτ αιχμαλωτίστηκε, από τον βασιλιά του Ελάμ, εξόπλισε τους υπηρέτες του και τον καταδίωξε ως την πόλη Χοβά, αριστερά της Δαμασκού.  Ελευθέρωσε το Λώτ μαζί με την οικογένειά του και πήρε πίσω όλα τους τα λάφυρα (Γένεση 14,13-16). Αλλά κι ο Δαβίδ νίκησε τους Σύρους κι εγκατέστησε στρατιωτική φρουρά στη Δαμασκό. Οι Σύροι έγιναν φόρου. Αργότερα ο Ραζών με τους άνδρες του κατέλαβαν τη Δαμασκό και κατέστη μάστιγα για τους Ισραηλίτες στα τελευταία χρόνια της βασιλείας του Σολομώντα.
Η Δαμασκός ιδρύθηκε πριν από πέντε χιλιάδες χρόνια και γνώρισε πολλούς κατακτητές από τον Ναβουχοδονόσορα, τον Μέγας Αλέξανδρο, τον Σαλαντίν, τους Μαμελούκους και τους Σταυροφόρους.   Η νέα πόλη θα φτάσει κοντά  στα πέντε εκατομμύρια  κατοίκους- κυρίως μουσουλμάνους, πρωτεύουσα της Συρίας από το 1946. Στην παλιά πόλη το τείχος από όπου φυγαδεύτηκε ο Απόστολος  Παύλος- γνωστό για τις επτά πύλες του από την Παλαιά Διαθήκη.
 Στην Παλμύρα, την πόλη των Φοινίκων, όπου έζησε η Ζηνοβία, η βασίλισσα και φιλόσοφος που δεν υποτάχτηκε στους Ρωμαίους για να συρθεί δεμένη με χρυσές αλυσίδες από τον Αυρηλιανό- που της χάρισε τη ζωή. Ασσύριοι, Σουμέριοι, Φοίνικες, Βαβυλώνιοι, Αιγύπτιοι, Έλληνες και Ρωμαίοι πέρασαν από δω, όπου μαζί με τα μυστικά της γεωργίας, της μεταλλουργίας οι άνθρωποι επινόησαν το πρώτο αλφάβητο μαζί με συστήματα θέρμανσης και …κλιματισμού.
Ιερή χώρα, με ερείπια, δόξα και μεγαλείο, ανάκτορα, πλούσια σπίτια και ταφικά μνημεία, όπως ο ο ναός του Ήλιου. Η Παλμύρα  κτισμένη σε μία όαση ανάμεσα στον Ευφράτη και την Δαμασκό, εκεί που σταμάταγαν τα καραβάνια- ίσως κι ο εκάστοτε Θεός- , η Νύμφη της Ερήμου στη Βίβλο αναφέρεται ως Ταμάρ ή Θεδμόρ  και που λέγεται πως την  έκτισε ο Σολομώντας. Το 129 ο Αδριανός επισκέφθηκε την πόλη και γοητεύτηκε τόσο πολύ, ώστε την ανακήρυξε «ελεύθερη πόλη» και τη μετονόμασε σε Palmyra Hadriana.
Το Αλέππο, γνωστό ως Χαλάμπ μύριζε κάρδαμο, μοσχοκάρυδο και γαρύφαλλο, αλλά στο παζάρι τα με τα σφαγμένα κρέατα στα τσιγκέλια μύριζαν αιώνες αίμα. Η χώρα διαθέτει πλουσιότατα κοιτάσματα φυσικού αερίου, εκτός από τα καλύτερα πιάτα όπως είναι το κιβέθ (σφυροκοπημένο αρνί με σιτάρι), το Χούμος, το ταμπουλέχ (κοπανιστό σιτάρι με μαϊντανός, το μασχάουϊ (σουβλιστό κρέας ψημένο στη σχάρα) και το κουνάφα (ψημένο ψωμί με τυρί, φυστίκια και σιρόπι.
Το ξενοδοχείο «Μπαρόν» το επισκέφτηκε ο Λόρενς της Αραβίας, η Αγκάθα Κρίστι, ο Μαρκ Τουαπιν και ο Ρούσβελτ.«Eδώ η ζωή κυλά απλά και λιτά σε σημείο που ξεχνάς το χρόνο» γράφει ένας ταξιδιωτικός οδηγός. H μόνη αναστάτωση που μπορεί να ταράξει την ατμόσφαιρα είναι η παρουσία των ξένων. Tότε τσούρμο από παιδιά τρέχουν από πίσω τους, ενώ από τα σπίτια ξεπετιούνται οι γυναίκες με τα μικρά παιδιά στην αγκαλιά».
Το 1922 η χώρα περιήλθε στην κυριαρχία της Γαλλίας και η ανεξαρτησία της κηρύχθηκε το 1946. Οι κάτοικοι είναι Σιίτες, Δρούζοι και Αλαουίτες κατά το ένα πέμπτο. Οι υπόλοιποι -από τους μουσουλμάνους- είναι Σουνίτες. Τέλος το 10% είναι Χριστιανοί, Κούρδοι, Αρμένιοι, Κιρκάσιοι και Τούρκοι. Νόμισμα είναι η συριανή λίρα. Ένα δολάριο Αμερικής ισοδυναμεί με 52 συριανές λίρες και ένα Ευρώ με 55 τοπικές λίρες.
Χαλέπι σημαίνει χάλυβας. Μετά την καταστροφή της αυτοκρατορίας των Χετταίων από τους Λαούς της Θάλασσας (12ος αι. π.Χ.) η περιοχή  πέρασε διαδοχικά στα χέρια των Βαβυλωνίων και των Περσών ως την εποχή που κατακτήθηκε από τους Έλληνες. Μετά ήρθαν οι Άραβες, ο Νικηφόρος Φωκάς και μετά την ήττα του Ρωμανού Διογένη- που πιάστηκε αιχμάλωτος στην Μάχη του Ματζικέρτ, το 1071-πέρασε στα χέρια των Σελτζούκων.Το 1138 ένας σεισμός ισοπέδωσε το Χαλέπι με 230.000 νεκρούς. Η πόλη καταλήφθηκε το 1183 από τον Σαλαντίν, αλλά τελικά έπεσε στα χέρια των Μογγόλων που έσφαξαν όλο τον πληθυσμό- με ηγέτη τον Ταμερλάνο.
Ο Σελίμ ο Τρίτος την έκανε πρωτεύουσα- επί οθωμανικής αυτοκρατορίας όταν ήταν η δεύτερη πόλη μετά την Κωνσταντινούπολη.Το μετάξι της Περσίας όμως εξαντλήθηκε και οι επιδημίες χολέρας και πανώλης άφησαν πίσω μια πόλη με εκατό χιλιάδες κατοίκους όταν με τη Συνθήκη των Σερβών οι Γάλλοι χώρισαν την χώρα στα τρία. Η Δαμασκός επαναστάτησε το 1925 και τελικά οι Γάλλοι έφυγαν το 1946. Οι συγκρούσεις ανάμεσα στο το Χαλέπι και το Λαϊκό Κόμμα και την πρωτεύουσα Δαμασκό και το Εθνικιστικό Κόμμα είχαν  σαν στόχο την ένωση με το Ιράκ ή με την Αίγυπτο. Η χώρα ενώθηκε πολιτικά με την Αίγυπτο  το 1958 επί Νάσερ- με την Δαμασκό να διαφωνεί, ώσπου επικράτησε το Μπάαθ- που κυβερνά από το 1963- το Αραβικό Σοσιαλιστικό Κόμμα.
Το κόμμα σπαρασσόταν από εσωτερικές έριδες που οδήγησαν  την «αριστερή» φράξια το 1964 στην εξουσία με την μαρξιστική –φιλομαοϊκή- κυβέρνηση των «Κινέζων». Ο Χαφέζ αλ Άσαντ ήταν ο υπουργός Άμυνας αυτής της κυβέρνησης, ώσπου συγκέντρωσε όλη την εξουσία στα χέρια του. Ο «Μπίσμαρκ των Αράβων πέθανε λίγο μετά το μεσημέρι του Σαββάτου 10 Ιουνίου του 2000 ενώ μιλούσε στο τηλέφωνο με τον πρόεδρο του Λιβάνου από καρδιακή ανακοπή. Σε αυτά τα 30 χρόνια η Συρία συμμαχεί με την Αίγυπτο και επιτίθενται κατά του Ισραήλ που το 1982 εισβάλλει στον Λίβανο και χιλιάδες Παλαιστίνιοι υπό την ηγεσία του Γιάσερ Αραφάτ θα εγκατασταθούν στην Τρίπολη της Λιβύης. Με τον τερματισμό του εμφυλίου στον Λίβανο το 1989 ο Ασάντ βρίσκεται να υποστηρίζει τον πρόεδρο Μπους στον Πόλεμο του Κόλπου. Ο αδελφός του- και αντιπρόεδρος- όταν αρρώστησε προσπάθησε να τον ανατρέψει και βρέθηκε εξόριστος στην Ισπανία. 
bbasrslllassnt6FB_IMG_1455885730177Μπάαθ  σημαίνει «αναγέννηση». Είναι μια-ανάμειξη αραβικού εθνικισμού, παναραβισμού, αραβικού σοσιαλισμού.«Ενότητα, Ελευθερία, Σοσιαλισμός». Ο σοσιαλισμός ήταν» μέσο εξάλειψης της φτώχειας, της αμάθειας, των ασθενειών και η επίτευξη της προόδου μέσω μιας ανεπτυγμένης βιομηχανικής κοινωνίας ικανής να διαπραγματεύεται επί ίσοις όροις με τα άλλα έθνη». Αναδείχθηκε δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα στις εκλογές του 1954.
Ο Μπασάρ αλ Ασάντ ανέλαβε την εξουσία  το 2.000- και επανεξελέγη το 2014 με το ύποπτο ποσοστό του …97%. Γεννήθηκε στην Δαμασκό το 1965 και είναι Αλαουίτης- δηλαδή Σιίτης. Σπούδασε Οφθαλμολογία στη Γαλλο-Αραβική σχολή του Αλ-Χουριγιάχ στη Δαμασκό και συνέχισε στο Western Eye στο Λονδίνο, όταν τον Ιανουάριο του 1994, όμως, αναγκάζεται να διακόψει τις σπουδές του και να επιστρέψει στη Δαμασκό. Ο αδελφός του Μπασίλ σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, έξω από το αεροδρόμιο της Δαμασκού.
Ο Μπασάρ μπαίνει στη στρατιωτική ακαδημία του Χόμς και μέσα σε πέντε χρόνια έφθασε στο βαθμό του συνταγματάρχη. Είναι πια παντρεμένος  με την γεννημένη και μεγαλωμένη στο Λονδίνο, Άσμα Φαουάζ Αλ Ακχάρς που χάρη στην εταιρία Brown Lloyd James γίνεται εξώφυλλο σο Vogue σε ένα αφιέρωμα με τίτλο «Ένα Ρόδο στην Έρημο».
Ο νέος ηγέτης θα προσπαθήσει να εκσυγχρονίσει  τη χώρα, μείωσε την φορολογία, ίδρυσε χρηματιστήριο κι έφερε το Ίντερνετ. Πολλοί από τους παλιούς υπουργούς απολύθηκαν, χορηγήθηκε αμνηστία σε εκατοντάδες πολιτικούς κρατούμενους και η φυλακή Mazzeh έκλεισε. Το 2007 επανεξελέγη σχεδόν …παμψηφεί. Αλλά η «Άνοιξη της Δαμασκού» τέλειωσε όταν ήρθαν τα muntadāt (σαλόνια)- με την συμμετοχή διανοούμενων και μελών του Μπάαθ. Η κυβέρνηση απαγόρευσε τώρα το You Tube, το Facebook και την Αραβική Βικιπαίδεια.
Τα ίντερνετ καφέ υποχρεώνονταν πια να καταγράφουν τις συνομιλίες και τα σχόλια στα διάφορα chat forums. Πολλοί από τους απελευθερωμένους πολιτικούς κρατούμενους του 2000 συνελήφθησαν ξανά, όπως και αρκετά μέλη των muntadāt, για σχέσεις με την Μουσουλμανική Αδελφότητα.
Τα άρματα μάχης και οι στρατιώτες του Άσαντ πνίγουν την εξέγερση στο  αίμα, όταν μια βομβιστική επίθεση σε κυβερνητικό κτίριο άφησε στον τόπο πολλά στελέχη του, όπως ο υπουργός Άμυνας της χώρας κι ο κουνιάδος του Άσαντ.

Ο πόλεμος στο  Ιράκ έφερε στην Συρία πρόσφυγες, αλλά και την Αλ Κάιντα. Στις 14 Φεβρουαρίου 2005 δολοφονήθηκε στην ο Λιβανέζος πρωθυπουργός Ραφίκ Χαρίρι- μια υπόθεση στην οποία εμπλέκεται ο γαμπρός του Ασάντ- αρχηγός της συριακής υπηρεσίας πληροφοριών. Η Επανάσταση των Κέδρων ζητά να φύγουν 14.000 στρατιώτες και πράκτορες που διατηρούσε η Συρία στη χώρα καιτην παραίτηση της κυβέρνησης. Η Γαλλία και οι ΗΠΑ ζητούν να αποσύρει τα στρατεύματά  από τον Λίβανο. Ο Άσαντ δήλωσε πως ήταν πρόθυμος να αποσύρει τα στρατεύματα της Συρίας από τον Λίβανο.
Τον Ιανουάριο του 2006, πέντε πολιτικοί κρατούμενοι που είχαν σχέση με την περίοδο της «Άνοιξης της Δαμασκού» αφέθηκαν ελεύθεροι.Τον Απρίλιο του 2008, ο Άσαντ δήλωσε πως είχαν συζητήσει με το Ισραήλ μια συνθήκη ειρήνης για ένα χρόνο, με μεσολαβητή την Τουρκία. Μια διαδήλωση στην Νταράα πνίγεται με νεκρούς στο αίμα. Η κυβέρνηση υποσχέθηκε την άρση του στρατιωτικού νόμου και τη νομιμοποίηση των πολιτικών κομμάτων- ύστερα από 48 χρόνια-, αλλά οι διαδηλώσεις συνεχίστηκαν. Στις 18 Μαΐου ο Πρόεδρος των ΗΠΑ  έθετε σε ισχύ κυρώσεις για να πιέσει το καθεστώς του και «…να τερματιστεί τη χρήση βίας εναντίον του λαού του» με πάγωμα των τυχόν περιουσιακών στοιχείων του Σύρου Προέδρου. Οι Υπουργοί Εξωτερικών της ΕΕ συμφώνησαν.
Ο Άσαντ υποσχέθηκε «εθνικό διάλογο, μεταρρύθμιση, νέες εκλογές και ελευθερίες. Προέτρεψε μάλιστα  τους πρόσφυγες να επιστρέψουν στην πατρίδα τους από την Τουρκία. Θα τους έδινε αμνηστεία. Η Κίνα και η Ρωσσία άσκησαν  βέτο. Κι ο Ασάντ απείλησε πως σε περίπτωση που η Δύση επιχειρήσει στρατιωτική επίθεση στη χώρα του, τότε η Συρία θα επιτεθεί στο Ισραήλ. Το «Συριακό Εθνικό Συμβούλιο»- «…που αντιπροσωπεύει τον κυρίαρχο συριακό λαό στον αγώνα του για την ελευθερία»-  ιδρύθηκε στην Κωνσταντινούπολη – όχι  τυχαία- στις 2 Οκτωβρίου 2011.Ο Αραβικός Σύνδεσμος απέβαλε την Συρία.
Η κυβέρνηση του Άσαντ κατηγόρησε τον Αραβικό Σύνδεσμο για οικονομικό πόλεμο. Με τους νεκρούς να έχουν ξεπεράσει τους 4.000 ο Άσαντ δήλωσε πως ότι δεν έχει δώσει καμία εντολή για πυρ κατά διαδηλωτών και πως «μόνο ένας τρελός θα το έκανε αυτό. Η πλειοψηφία» -των ανθρώπων που σκοτώθηκαν- «ήταν υποστηρικτές του καθεστώτος και όχι το αντίθετο. Έκανα ό,τι καλύτερο για την προστασία του λαού, οπότε δεν νιώθω ένοχος. Λυπάσαι για τις ζωές που χάθηκαν. Αλλά δεν νιώθεις ένοχος όταν δεν σκοτώνεις ανθρώπους»
Στα μέσα Ιανουαρίου του 2012, ο Άσαντ χορήγησε γενική αμνηστία για  όσους παραδώσουν τα όπλα και τους λιποτάκτες, αλλά αρνείται να κάνει κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Νέες κυρώσεις και νέα βία. Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών που  συναντήθηκε μαζί του στη Δαμασκό είπε πως ήταν «…έτοιμος να ξεκινήσει διάλογο», αλλά ο συριακός στρατός  άρχισε να πολιορκεί πόλεις που έπεσαν στα χέρια των ανταρτών.  Οι στρατιώτες που αρνήθηκαν να ανοίξουν πυρ εναντίον αμάχων εκτελέστηκαν με συνοπτικές διαδικασίες. Στα τέλη του 2011, πολίτες και λιποτάκτες του στρατού σχημάτισαν μάχιμες μονάδες, μπαίνοντας σε έναν εμφύλιο που κόστισε ως το 2015 250.000 νεκρούς. Ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός θα κατηγορηθεί για βασανιστήρια, απαγωγές, εκτελέσεις αμάχων και στρατιωτών. Ο πόλεμος παίρνει άλλη τροπή όταν οι Τζιχαντιστές κατακτούν την Βόρεια Συρία.
Η πόλη Χομς δεν υπάρχει πια. Η ΕΕ παρέχει όπλα στους αντικαθεστωτικούς. Η Ρωσία  ενισχύει τις δυνάμεις του Ασάντ. Εκατοντάδες άνθρωποι σκοτώνονται έξω από την Δαμασκό, σε μια επίθεση όπου όλα δείχνουν ότι έγινε χρήση χημικών όπλων. Ο Ομπάμα ζητά από το Κογκρέσο να εγκρίνει μια στρατιωτική επιχείρηση στη Συρία. Τον Σεπτέμβριο του 2013 οι ΗΠΑ επιτίθενται στις συριακές δυνάμεις και η Ρωσία μπαίνει στο πλευρό του Άσαντ και συγκρούεται με την Τουρκία. Εκατομμύρια άνθρωποι ξεκινούν το ταξίδι της προσφυγιάς.

Πως άρχισαν όλα αυτά; Ο αμερικανός συγγραφέας, Robert F. Kennedy. θα γράψει πως ο συριακός πόλεμος ξεκίνησε από τις μυστικές υπηρεσίες και τις κυβερνήσεις της Δύσης προς εξυπηρέτηση των συμφερόντων των εταιρειών πετρελαίου, όταν ο πρόεδρος Μπασάρ αλ-Άσαντ απέρριψε το έργο που περιλαμβάνει την μεταφορά καταριανού φυσικού αερίου μέσω αγωγών από Κατάρ και Τουρκία προς την Ευρώπη. Μπορεί να ξεκίνησε από την εποχή- όπως είδαμε- του Αβραάμ.
Η πανέμορφη χώρα με τις ωραίες πόλεις είναι πια ερείπια. Πτώματα, συντρίμμια, αίμα. Μέσα σε πέντε χρόνια, η Χομς, – με ενάμισι εκατομμύριο πληθυσμό, πατρίδα του Ιάμβλιχου- είναι πια ένα «βουνό» από συντρίμμια. Χιλιάδες σκοτώθηκαν στους βομβαρδισμούς, ενώ οι άλλοι -Σουνίτες και Χριστιανοί- έφυγαν από την πόλη, αναζητώντας μια καλύτερη ζωή σε άλλα μέρη. Πολλοί από αυτούς βρίσκονται στην Ειδομένη.

http://www.anoixtoparathyro.gr/

Στο ναδίρ η δημοτικότητα της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ - απογοήτευση που κυριαρχεί στην ελληνική κοινωνία

  ΠΟΛΙΤΙΚΗ  

Στο ναδίρ κατρακυλά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η οποία καταγράφει ιστορικά πλέον χαμηλά ποσοστά αποδοχής από την ελληνική κοινωνία, τέτοια που κανένα άλλο κυβερνητικό σχήμα δεν έχει καταγράψει είτε στο πρόσφατο μνημονιακό παρελθόν είτε παλαιότερα.
Είναι χαρακτηριστικό πως ο σχηματισμός άλλης κυβέρνησης από τη σημερινή Βουλή επιλέγεται από το 38% των πολιτών που συμμετείχαν σε γκάλοπ της Alco για το «Πρώτο ΘΕΜΑ», ενώ στο 21% ανέρχεται το ποσοστό εκείνων που προτιμούν τις εκλογές και στο 22% όσοι θεωρούν προτιμητέα επιλογή να συνεχίσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Όσο για την απογοήτευση που κυριαρχεί στην ελληνική κοινωνία, είναι χαρακτηριστικό ότι το 72% των πολιτών εκτιμούν ότι η κατάσταση στη χώρα θα επιδεινωθεί το επόμενο εξάμηνο.
Αναφορικά με την πρόθεση ψήφου, η ΝΔ, με ποσοστό 21,1%, διευρύνει τη διαφορά της έναντι του ΣΥΡΙΖΑ, που βρίσκεται στο 17,3%. Στο 6,1% ανεβαίνει η Χρυσή Αυγή, ενώ το ΚΚΕ «πέφτει» στο 5%. Ακολουθούν η Δημοκρατική Συμπαράταξη ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ με 3,6%, η Ένωση Κεντρών με 2,6%, οι ΑΝΕΛ και η Λαϊκή Ενότητα με 2,2% και το Ποτάμι με 1,8%.


_______________
Πηγή: http://www.onlarissa.gr/2016/03/20/sto-nadir-i-dimotikotita-tis-sigkivernisis-siriza-anel/

Σάββατο 5 Μαρτίου 2016

Μυστικές εκθέσεις Πενταγώνου: οι ΗΠΑ προέβλεπαν να εγκαταστήσουν σαλαφιστικό πριγκιπάτο στην Α Συρία και παραδέχονται ότι χρηματοδότησαν κι ενίσχυσαν Αδερφούς Μουσουλμάνους

Σάββατο, 5 Μαρτίου 2016


Ο Robert Francis Kennedy Jr., γιος του Bob Kennedy, ανιψιός του John F. Kennedy και του Ted Kennedy, νομικός εξειδικευμένος στο περιβαλοντικό δίκαιο και πρόεδρος της Waterkeeper Alliance, δημοσίευσε στο Politico ένα σημαντικό άρθρο για την κατανόηση της επικαιρότητας. Μεταξύ άλλων αναφέρει:

To 2011, oι ΗΠΑ προστίθενται σε Γαλλία, Κατάρ,Σ Αραβία,Τουρκία Ηνωμένο Βασίλειο για να σχηματίσουν τη Συμμαχία των φίλων της Συρίας που ζητάει την αποπομπή Assad. Η CIA διοχετεύει 
6 εκατομύρια δολάρια στην Barada TV, ένα βρετανικό κανάλι για να παράγει προγράμματα υπέρ της ανατροπής του σύριου προέδρου. Ντοκουμέντα των σαουδαραβικών μυστικών υπηρεσιών που δημοσιοποιήθηκαν από  το WikiLeaks, δείχνουν ότι πριν το 2012 η Τουρκία το Κατάρ και η Σ Αραβία εκπαίδευαν χρηματοδοτούσαν και εξόπλιζαν μαχητές τζιχαντιστές σουνίτες προερχόμενους από Συρία και Ιράκ και από αλλού για ν΄ανατρέψουν τον Assad. Το Qatar, που θα είχε να κερδίσει τα περισσότερα επένδυσε 3 δις δολάρια για να ενδυναμώσει την εξέγερση και προσκαλεί το Πεντάγωνο να εκπαιδεύσει εξεγερμένους στις αμερικανικές βάσεις στο Κατάρ.
Η έκθεση της RAND Corporation, χρηματοδοτημένη από το Πεντάγωνο με ημερομηνία 2008 με τίτλο « Unfolding the Future and the Long War », προτείνει και παράλληλα διαβεβαιώνει ότι στο μέτρο που οι οικονομίες των βιομηχανικών χωρών θα συνεχίσουν στο προβλέψιμο μέλλον να εξαρτώνται δυνατά από το πετρέλαιο και καθώς το μεγαλύτερο μέρος του πετρελαίου παράγεται στη Μ Ανατολή οι ΗΠΑ έχουν κίνητρο για να διατηρήσουν τη σταθερότητα.Ή RAND παρατηρεί ότι η γεωγραφική περιοχή που βρίσκονται τα αποθέματα του πετρελαίου συμπίπτει με τη ζώνη επιρροής ενός μεγάλου μέρους  του τζιχαντιστικού και σαλαφιστικού δικτύου.Αυτό δημιουργεί μια « σύνδεση μεταξύ των πετρελαικών κοιτασμάτων και του μακροχρόνιου πολέμου ». Η έκθεση εξηγεί επίσης ότι ο έλεγχος των αποθεμάτων πετρελαίου και αερίου του Περσικού Κόλπου θα παραμείνει για τις ΗΠΑ μια «στρατηγική προτεραιότητα » που « θα έχει διαδραστική ισχύ δυνατή με αυτή της συνέχισης ενός μακροχρόνιου πολέμου ».

Η έκθεση ταυτοποιεί πολλά πιθανά σενάρια για την τοπική πολιτική που επικεντρώνεται στη διατήρηση πρόσβασης στα αποθέματα του πετρελαίου του Κόλπου που το πιο δηλωτικό είναι αυτό : να εκμεταλλευτούν τις  « διαχωριστικές γραμμές μεταξύ των διάφορων τζιχαντιστικών και σαλαφιστικών οργανώσεων για να στρέψουν τις μεν κατά των δε και να σπαταλήσουν την ενέργειά τους σε εσωτερικές διαμάχες». RAND υπαγορεύει να δημιουργηθούν « μυστικές δράσεις, επιχειρήσεις πληροφόρησης ,αντισμβατικός πόλεμος » για να τεθεί σε εφαρμογή η στρατηγική του « διαίρει και βασίλευε ».Η έκθεση στη συνέχεια αναφέρει :
« Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τους εθνισκιστές τζιχαντιστές για να εξαπολύσουν μια εξουσιοδοτημένη εκστρατεία για να δυσφημίσουν τους τζιχαντιστές στα μάτια του τοπικού πληθυσμού   » και «οι αμερικανοί διευθύνοντες θα μπορούσαν επίσης να επιλέξουν να επωφεληθούν από μια διαρκή διαμάχη μεταξύ σουνιτώων και σιιτών παίρνοντας το μέρος σουνιτικών συντηρητικών καθεστώτων εναντίον σιίτικων κινημάτων αυτοκαθορισμού στον μουσουλμανικό κόσμο […] ενδεχομένως να υποστηρίξουν τις σουνιτικές αυταρχικές κυβερνήσεις εναντίον του συνεχόμενου αντιπάλου τους του Ιράν ».
Όπως αναμενόταν η δυναμική απάντηση του Assad στην κρίση που ήταν επεξργασμένη από το εξωτερικό θα πολώσει το ρήγμα μεταξύ  σουνιτών και σιιτών στη Συρία και επιτρέπει στους πολιτικούς υπεύθυνους να πουλήσουν στους αμερικανούς την ιδεά ότι η μάχη για τον αγωγό ήταν τελικά μια ανθρωπιστική μάχη
Ένας αγωγός αξίζει περισσότερο από ένα χαλιφάτο
……Δύο χρόνια πριν οι αποκεφαλιστές  του Ισλαμικού Κράτους εμφανιστούν στο διεθνές προσκήνιο μια μελέτη 7 σελίδων της  Defense Intelligence Agency (που λειτουργεί υπό τη δικαιοδοσία του Υπουργείου Άμυνας), με ημερομηνία 12 .8.2012, αποκτημένη από το Judicial Watch, προειδοποιούσε ότι χάρη στην υποστήριξη των ΗΠΑ και της σουνίτικης συμμαχίας στους ριζοσπάστες σουνίτες τζιχαντιστές , « οι σαλαφιστές,οι Αδερφοί Μουσουλμάνοι και η AlQaïda στο Irak (σημερινό EIIL), είναι οι μεγάλες δυνάμεις που οδηγούν την εξέγερση στην  Συρία».


Robert Francis Kennedy Jr.


….χρησιμοποιώντας τις χρηματοδοτήσεις των ΗΠΑ και των κρατών του Κόλπου αυτές οι οργανώσεις έκαναν να εξελιχθούν οι ειρηνικές διαδηλώσεις κατά του Bachar el-Assad σε μια « κατεύθυνση καθαρά σεκταριστική» (σουνίτες εναντίον σιιτών). Η έκθεση σημειώνει ότι η διαμάχη μετατράπηκε σε σεκταριστικό εμφύλιο πόλεμο υποστηριζόμενη από τις « πολιτικές και θρησκευτικές εξουσίες »των σουνιτών. Απεικονίζει τη συριακή διαμάχη ως ένα παγκόσμιο πόλεμο για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών της περιοχής, με «τη Δύση τις χώρες του Κόλπου και την Τουρκία να υποστηρίζουν την αντιπολίτευση κατά   Assad, ενώ οι Ρωσία Κίνα και Ιράν υποστηρίζουν τη συριακή κυβέρνηση.
Οι συντάκτες της έκθεσης του Πενταγώνου « φαίνεται να αποδέχονται την προβλέψιμη εμφάνιση του χαλιφάτου του Ισλαμικού Κράτους», γράφει ο  RFK Jr.,που συνεχίζει: « αν η κατάσταση αρχίσει να περιπλέκεται έχουμε μια πιθανότητα να εγκαταστήσουμε ένα σαλαφιστικό πριγκιπάτο διακηρυγμένο ή μη εντός της Συρίας στο αντολικό της τμήμα (Hasaka και Der Zor) και αυτό είναι που συγκεκριμένα θέλουν οι δυνάμεις που υποστηρίζουν την  αντιπολίτευση  με σκοπό ν΄απομονώσουν τη συριακή κυβέρνηση.» Η έκθεση του Πενταγώνου προειδοποιεί ότι αυτό το νέο πρισκιπάτο θα μπορούσε να εκτείνεται πέραν των ιρακινών συνόρων μέχρι τη Μοσούλη και το Ramadi « να διακηρυχθεί ένα Ισλαμικό Κράτος μέσω της Συμμαχίας με άλλες τρομοκρατικές οργανώσεις σε Ιράκ και Συρία». « Στη πραγματικότητα οι μαχητές του Ιλαμικού Κράτους είναι ιδεολογικοί διάδοχοι και οργανωτικοί των τζιχαντιστών που η CIA διατήρησε κατά τη διάρκεια 30 ετών σε Συρία Αίγυπτο Αφγανιστάν και Ιράκ. »
Αυτό επέρχεται καθώς όταν οι αμερικανοί υπό την ηγεσία του George W. Bush κατακτούν το Ιράκ δεν υπάρχει Al Qaïda στο κοσμικό αυτό κράτος και όπου ο « αντιβασιλέας » Paul Bremer, « σε μια μνημειώδη ενέργεια άσχημης διαχείρισης δημιουργεί στην πραγματικότητα το σουνιτικό Στρατό που σήμερα αποκαλείται Ισλαμικό Κράτος ». Αρχές του  2011,οι σύμμαχοι των ΗΠΑ χρηματοδοτούν την επιδρομή του  AQI στη Συρία. Τον Απρίλη του 2013, εισβάλοντας στη Συρία το AQI αλλάζει το όνομά του σε Ισλαμικό Κράτος. Μια οργάνωση που όπως λέει ο δημοσιογράφος του New Yorker, ο Dexter Filkins, διευθύνεται από  ένα συμβούλιο παλιών ιρακινών στρατηγών εκ των οποίων πολλοί ήταν μέλη του κοσμικού  Baas του Saddam Hussein, και που προσηλυτίστηκαν στις φυλακές τωναμερικανών στο ριζοσπατικό ισλάμ. « Τα 500 εκατομύρια δολάρια στρατιωτικής βοήθειας που έστειλε ο Ομπάμα στη Συρία γράφει ο RFK Jr., σχεδόν είναι βέβαιο ότι εξαντξήθηκαν αφού επωφελήθηκαν οι μαχητές τζιχαντιστές τελείωσαν» .Το ίδιο ισχύει και για τη γαλλική βοήθεια. (Politico ,agoravox)
_________________

Τρίτη 1 Μαρτίου 2016

Η Ψυχολογική Αντιμετώπιση Μίας (Οικονομικής) Κρίσης


Αυτό που ζούμε είναι μία κρίση. Όχι όμως η μοναδική στη ζωή μας, αφού δεν υπάρχει άνθρωπος που δεν έχει περάσει μέσα από δυστυχίες, αποτυχίες και απώλειες. Δυστυχώς δεν το επιλέξαμε να χάσουμε όλα αυτά που μέχρι τώρα θεωρούσαμε δεδομένα. Σπίτια, δουλειές, ελπίδες, όνειρα  που χάθηκαν και πρέπει να σταθούμε στα πόδια μας χωρίς αυτά. Χάσαμε την ασφάλειά μας, τον έλεγχο στη ζωή μας, την ηρεμία μας, αλλά το πιο βασικό χάσαμε για λίγο τους ανθρώπους που είχαμε δίπλα μας. Γεμίσαμε αρνητικές σκέψεις και αναλωθήκαμε σε καταστροφολογικές συζητήσεις. Σταματήσαμε να βλέπουμε πέρα από το σήμερα. Δεν είναι ανάγκη να ντρεπόμαστε για ό,τι μας συμβαίνει, γιατί είναι ανθρώπινο. 

Όμως, δεν χάσαμε μόνο μέσα από την κρίση, αλλά κερδίσαμε και πολλά. Μας δόθηκε η ευκαιρία να ανακαλύψουμε τι είναι αυτό που πραγματικά μας ευχαριστεί στη ζωή και τι έχει αληθινό νόημα για μας. Βγήκαμε έξω από τα στενά μας όρια, ξεπεράσαμε τους φόβους μας και ανακαλύψαμε κάτι μεγαλύτερο από μας. Συνειδητοποιήσαμε ότι ο κόσμος δεν είναι ποτέ 100% ασφαλής κι έτσι ωριμάσαμε. Καταλάβαμε ότι δεν χρειάζεται να το περάσουμε όλο αυτό μόνοι μας. Υπάρχουν άνθρωποι δίπλα μας που μας νοιάζονται και είναι πρόθυμοι να μας στηρίξουν. Είμαστε πια σε θέση να μετατρέψουμε την προσωπική αδυναμία σε συλλογική ευθύνη. Δεν χρειάζεται να χάνουμε την πίστη μας στον εαυτό μας και στις δυνάμεις μας. 

Ας προσαρμοστούμε στις εξελίξεις. 
Ας επικεντρωθούμε στα πράγματα που δεν κοστίζουν, αλλά αξίζουν τόσα πολλά. 
Ας διώξουμε τις αρνητικές σκέψεις. 
Ας θέσουμε ρεαλιστικούς στόχους και σωστές προτεραιότητες. 
Ας δούμε το μέλλον με προοπτική. 
Ας ζήσουμε απλά. 
Ας βοηθήσουμε το διπλανό μας. 
Ας περπατήσουμε – θα μας βοηθήσει να χαλαρώσουμε και να βάλουμε σε σειρά τις σκέψεις μας. 
Ας επενδύσουμε στους ανθρώπους και όχι στα υλικά αγαθά. 
Ας ακονίσουμε τα ταλέντα μας και ας ψάξουμε για ευκαιρίες σχετικές με αυτά. 
Ας κλείσουμε την τηλεόραση – έχει πολύ τρόμο και ηττοπάθεια μέσα της. 
Ας αγαπήσουμε τη ζωή με τα καλά και τα κακά της. 

Κανείς δεν έχει μιλήσει καλύτερα για την αστάθεια της ζωής, από το Σοφοκλή: «Για τους ανθρώπους τίποτα δεν διαρκεί, ούτε η έναστρη νύχτα, ούτε οι δυστυχίες, ούτε ο πλούτος: όλα μία μέρα ξαφνικά τελειώνουν. Κι έρχεται η σειρά ενός άλλου να ευτυχήσει, προτού τα χάσει όλα κι αυτός.» 


ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ