Εβδομάδα ή βδομάδα // Ουσιαστικό θηλυκού γένους. // είναι το χρονικό διάστημα των επτά συνεχόμενων ημερών (από την Κυριακή ως το Σάββατο), του οποίου η διαδοχική επανάληψη, ανεξάρτητα από το σύστημα των μηνών και των ετών, διαιρεί το χρόνο σε ίσες περιόδους.

...Weekend......ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟ ΜΕΣΟ ΜΕ... ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΡΕΠΟΡΤΑΖ για Εναλλακτική Οικονομία • online

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
............... Οι περισσότεροι από εμάς δεν ζούμε τα όνειρά μας, επειδή ζούμε τους φόβους μας....................................................Les Brown
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Θέματα

Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2016

Χριστούγεννα

Πάτροκλοs Λεβεντόπουλοs

Να είμαστε καλά, με ιμέλια με εμμέλεια  και ροδοψημένα νόστιμα  όνειρα
αφροδισιακά γλυκά, έστω κι όταν μόνο  έχουμε τα μάτια μας κλειστά
                                                                   Πάτροκλος  Λ


Κ α λ ά   Χ ρ ι σ τ ο ύ γ ε ν ν α

Στην παιδική μας ουτοπία
Προς θεού όχι Χριστούγεννα Χρωστούμενα—
Ούτε Απανθρωποφοβούγεννα
Χριστούγεννα μόνο κλασικά
σε φάση καβάντζας-- κυριλέ
Ή καραγκιοζοσυμψηφιζόμενα
Με αυξάνουσα την υποψία
στην οικογενειακή μας στέγη
εν αφασία συμποσούμενα
Προπάντων Χριστούγεννα με οικονομία
Χριστούγεννα με μικροπαγαποντιάς
Ειδικής μεταχείρισης και φιλική ασυλία
Του δόκτορος Σόι—blè
Εύκολη να μην γενούμε λεία
Χριστούγεννα πάνω στην καμήλα
κάλιο Χριστούγεννα με χιόνια στο chalet
Με σκι και ζωντοχήρα!!!


Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2016

Ο Αλί είναι σύμβολο του Σαιν Ζερμαίν ντε Πρε και του Καρτιέ Λατέν, των ιστορικών γειτονιών των φοιτητών, των καλλιτεχνών και των διανοουμένων



Ο Αλί Ακμπάρ είναι ο τελευταίος εφημεριδοπώλης του Παρισιού. Δεν υπάρχει μέρα που να μην ακούσεις στη γειτονιά τη φωνή του να διαλαλεί με έξυπνο και χιουμοριστικό τρόπο τις εφημερίδες του, ανακοινώνοντας δυνατά ανύπαρκτες ειδήσεις που όμως στηρίζονται καθ'υπερβολήν σε υπαρκτές και σατιρίζοντάς τις. Το κουδούνι του ποδηλάτου του είναι σήμα κατατεθέν και συμβολίζει ότι όλα πάνε καλά. Ο Αλί είναι σύμβολο του Σαιν Ζερμαίν ντε Πρε και του Καρτιέ Λατέν, των ιστορικών γειτονιών των φοιτητών, των καλλιτεχνών και των διανοουμένων. 
Le Monde: Soutenons Ali le dernier crieur de journaux de Paris
Soutenons Ali le dernier crieur de journaux de Paris
by Anne-Sophie Beauvais, Directrice générale de Sciences Po Alumni

Πρόσφατα στο 6ο διαμέρισμα τον ψηφίσαμε ως εμβληματική φιγούρα της γειτονιάς και το δημαρχείο ανέθεσε σε καλλιτέχνες την προσωπογραφία του σε κτήριο της περιοχής. Δούλεψε αρκετά χρόνια σε ελληνικά καράβια και γι'αυτό μιλά ελληνικά. Αγαπά πολύ την Ελλάδα. Είναι πάντα εκεί, ό,τι κι αν χρειαστείς, ό,τι ώρα κι αν το χρειαστείς. Τον ξέρουν και τον αγαπούν όλοι. 
Οι όροι με τους οποίους κάνει τη δουλειά του, ούτως ή άλλως δύσκολοι, φαίνεται να σκληραίνουν κι άλλο, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει να μη μπορεί να την κάνει πια. Είναι το σύμβολο ενός κόσμου ζεστασιάς και ανθρωπιάς που κινδυνεύει. Γι'αυτό γίνεται μία προσπάθεια υποστήριξής του.
 Μία απλή υπογραφή στο ψήφισμα στήριξής του μπορεί να βοηθήσει.



Το κείμενο του ψηφίσματος εδώ:

Αριστερά και Κοινωνία: «Σαν πέτρινα λιοντάρια στην μπασιά της νύχτας»: φω...

Αριστερά και Κοινωνία: «Σαν πέτρινα λιοντάρια στην μπασιά της νύχτας»: φω...: ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΜΝΗΜΕΣ Κείμενο-φωτογραφίες: Γιάννης Κοντός* Μόλις 2.5 ναυτικά μίλια από το Λαύριο βρίσκεται το κολαστήριο της Μακρονή...

Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2016

Παρουσίαση του βιβλίου της Νάντιας Βαλαβάνη “Τρίτο Μνημόνιο: Η ανατροπή μίας ανατροπής”

    ΕΙΔΗΣΕΙΣ........        

Η ανατροπή μίας ανατροπής
Μια φωτογραφία με αντιμνημονιακό… πρόσημο


Θα περίμενε κανείς ότι, μετά από τόσα χρόνια Μνημονίου, οι πολιτικές δυνάμεις θα είχαν… "συνηθίσει" την ιδέα της καταστροφής της χώρας. Κάτι τέτοιο ωστόσο δεν συμβαίνει.
Γι’ αυτό και μια φωτογραφία σαν τη χθεσινή, είναι από μόνη της μαι ελπιδοφόρα Ανατροπή. Στην παρουσίαση του βιβλίου της Νάντιας Βαλαβάνη “Τρίτο Μνημόνιο: Η ανατροπή μίας ανατροπής”, βρέθηκαν στο ίδιο πανελ οι Ζωή Κωνσταντοπούλου, Μανώλης Γλέζος, Παναγιώτης Λαφαζάνης, Αλέκος Αλαβάνος, Κώστας Λαπαβίτσας, Πέτρος Παπακωνσταντίνου και Ελένη Πορτάλιου, ενώ παρόντες ήταν οι Γιάνης Βαρουφάκης, Δημήτρης Στρατούλης και Αλέξης Μητρόπουλος.
Για φανταστείτε τη στιγμή που όλοι αυτοί θα είναι και πάλι μαζί. Σε μια κοινή στέγη  και με την προοπτική να στηρίξει ο λαός μια κίνηση αντιμνημονιακή  με αριστερό πρόσημο!!!

Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2016

Μια εικόνα της τότε Ελλάδας!

  Πολύτιμες Ιστορικές Αναδρομές. Πενήντα χρόνια πίσω!    

Μια εικόνα της τότε Ελλάδας! Η ιστορία των Ασφαλειών Ζωής και Υγείας στην Ελλάδα ξεκινάει τη χρονιά του 1964. Τότε το πολίτευμα ήταν Βασιλευόμενη Δημοκρατία! Πρωθυπουργός ήταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, το κόμμα του οποίου, η ΕΡΕ, είχε την πλειοψηφία στη Βουλή. Το συγκρότημα Λαμπράκη, με κυρίαρχη την εφημερίδα «Τα Νέα», τον σφυροκοπούσε ανελέητα. Τότε δολοφονήθηκε στη Θεσσαλονίκη ο Λαμπράκης, βουλευτής της ΕΔΑ από παρακρατικές οργανώσεις που υποστηρίζονταν από την ΕΡΕ, το κόμμα της Δεξιάς. Το σύνθημα των καιρών του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Γεωργίου Παπανδρέου, πατέρα του Ανδρέα, ήταν: Οι εκλογές «της βίας και της νοθείας»! Το «Χίλτον» μόλις είχε κλείσει έναν χρόνο λειτουργίας. Μπροστά από την είσοδό του δεν υπήρχε δρόμος, υπήρχε ένα ρέμα, όπως και πίσω του. Οι όχθες του ποταμού Ιλισσού, στο ύψος της Μιχαλακοπούλου, ήταν γεμάτες από προσφυγικά σπίτια και καλύβες. Η Συγγρού είχε πολυκατοικίες μέχρι του ΦΙΞ. Μετά και μέχρι τον παραλιακό δρόμο, τη Λεωφόρο Ποσειδώνος, υπήρχαν οικόπεδα και χωράφια.
Το βράδυ δεν υπήρχε επαρκής φωτισμός και σε ορισμένα σημεία ιερόδουλες έκαναν… τροτουάρ!
Ο βασικός μισθός που ίσχυε στη χώρα ήταν περίπου 1.000 δρχ. το μήνα. Η διαμονή στις πολυκατοικίες της εποχής εθεωρείτο πολυτέλεια και όσοι ζούσαν σε αυτές αισθάνονταν προνομιούχοι! Η οδός Πατησίων και η Λεωφόρος Αλεξάνδρας μέχρι τους Αμπελοκήπους, η Κυψέλη, το Παγκράτι, η Νέα Σμύρνη ήταν αστικές ακριβές συνοικίες! Η Κηφισιά, το Παλαιό Ψυχικό, και λίγο λιγότερο το Παλαιό Φάληρο, ήταν πάντα η κορυφή των συνοικιών. Όλη η υπόλοιπη Αθήνα ήταν γεμάτη σπίτια του ενός ή δύο ορόφων με αυλές και κοινές τουαλέτες.
Οι Έλληνες της επαρχίας πουλούσαν τα χωράφια τους για να αγοράσουν διαμέρισμα στην Αθήνα! Αρκετοί αγόραζαν θυρωρεία! Ο κατασκευαστής φρόντιζε να υπάρχει ένα μικρό δωμάτιο στο υπόγειο (3Χ4 τ.μ.) με μια κουζινίτσα (1Χ1 τ.μ.) στη μια γωνία και ένα μπάνιο με ντους (1Χ1 τ.μ.) στην άλλη και το ονόμαζαν «διαμερισματάκι» του ενός δωματίου. Επειδή ο θυρωρός φρόντιζε τους κοινόχρηστους λογαριασμούς, ο κανονισμός της πολυκατοικίας προέβλεπε μισθό θυρωρού 1.000 δρχ. Έτσι, εξασφάλιζε στέγη και εισόδημα!
Τα πιο συνηθισμένα και δημοφιλή διαμερίσματα ήταν τα δυαράκια των 50-60 τ.μ. Όποιος, όμως, αγόραζε τριαράκι των 70-80 τ.μ. στις ακριβές συνοικίες που αναφέρθηκαν πιο πάνω, ήταν πιο προνομιούχος και καμάρωνε. Οι λίγοι που αγόρασαν τεσσάρι των 90-100 τ.μ. δεν μιλιόντουσαν!
Οι γνωστοί τούς αντιμετώπιζαν με θαυμασμό. Ας μη μιλήσουμε για τα ρετιρέ!
Την εποχή εκείνη το επάγγελμα του Πολιτικού Μηχανικού και του Αρχιτέκτονα δέσποζε επιβλητικά. Όλοι οι γονείς που είχαν κόρες με προίκα στόχευαν σε γάμο με Πολιτικό Μηχανικό! Μεγάλο prestige!
Η ταρίφα για να παντρευτεί η κόρη Πολιτικό Μηχανικό ήταν μία ή περισσότερες πολυκατοικίες ή οικόπεδο με ή χωρίς μετρητά για να σηκωθεί η πολυκατοικία!
Το μέσο εισόδημα των Πολιτικών Μηχανικών, τότε, ήταν 8.000 δρχ. περίπου το μήνα. Οικόπεδα έβρισκαν όσα ήθελαν και με αντιπαροχή.
Αν είχες ένα οικόπεδο, το παραχωρούσες και έπαιρνες, ανάλογα, 2-3 διαμερίσματα ως αντιπαροχή για την αξία του οικοπέδου σου. Τα υπόλοιπα 4 έως 6 τα πουλούσε ο Πολιτικός Μηχανικός, πριν ακόμη ολοκληρωθούν. Οι αγοραστές τα αγόραζαν από τα μπετά. Από τα σχέδια. Με λίγα λόγια, η πολυκατοικία σηκωνόταν με τα λεφτά των αγοραστών!
Κρέας έτρωγαν οι Έλληνες μία, το πολύ δύο φορές την εβδομάδα. Τα λαδερά εντάσσονταν καθημερινά στο διαιτολόγιό τους. Στα χωριά έτρωγαν κρέας το Πάσχα και τα Χριστούγεννα! Στην Καλαμάτα και σε όλη σχεδόν την Πελοπόννησο, οι Έλληνες της εποχής, τα Χριστούγεννα και το Πάσχα, έτρωγαν γίδα βραστή, γίδα ψητή, μοσχάρι βραστό, μοσχάρι ψητό και… γαλόπιτα για επιδόρπιο! Είχαν γιορτή! Οι τραγουδιστές της εποχής ήταν ο Μεσιέ Mπιθί, ο Μίστερ Κόκοτας, ο Καλαντζής, η Μαίρη Λίντα, ο Χιώτης, η Μπελίντα, η Νάντια Κωνσταντοπούλου, η Νανά Μούσχουρη, η Τζένη Βάνου και ο Γ. Βογιατζής.
Η Ελλάδα δεν είχε τηλεόραση. Είχε μόνον ραδιόφωνο και η εκπομπή «Πικρή μικρή μου αγάπη», που χορηγούσε το απορρυπαντικό TIDE, είχε αναγκάσει τις Ελληνίδες να περπατάνε στο δρόμο με το τρανζίστορ στο αυτί και να ακούν τη δακρύβρεχτη εκπομπή! Σε κάποια μπουάτ εμφανίστηκε ο «γύφτος» Χατζής με τη βαριά φωνή. Άγνωστος μεταξύ αγνώστων. Ο Στράτος Διονυσίου τότε περνούσε για πολύ λαϊκός και δεν πουλούσε στην κοσμική Αθήνα. Βέβαια, ο Στέλιος Καζαντζίδης ήταν από τα πρώτα ονόματα του λαϊκού και μιλούσε στις καρδιές των «σκληρών» και «πονεμένων» παλικαριών της εποχής!
Τα τσιγάρα αγοράζονταν δυο-δυο ή τρία-τρία, χύμα από το περίπτερο. Τα κάπνιζαν με… καρφίτσα, για να μη χάσουν. Οι γόπες στο δρόμο ήταν δεν ήταν μισό πόντο η καθεμία! Αν κάποιο πολυτελές αυτοκίνητο περνούσε μπροστά από τους τροχονόμους της εποχής, όσο και αν ακούγεται παράξενο και απίστευτο, οι τροχονόμοι χαιρετούσαν στρατιωτικά, γιατί υπέθεταν ότι θα έπρεπε να είναι κάποιο σημαντικό πρόσωπο της Αυλής ή των λιγοστών μεγαλοβιομηχάνων. Υπενθυμίζουμε ότι τότε υπήρχε η Ελληνική Βασιλευόμενη Δημοκρατία με Βασιλιά τον Παύλο, πατέρα του μετέπειτα Βασιλιά Κωνσταντίνου. Η κοσμική ζωή της Αθήνας περιστρεφόταν γύρω από το παλάτι και τον Κωνσταντίνο Καραμανλή! Οι δεξιώσεις γίνονταν όλες στη «Μεγάλη Βρεταννία» και στο «King George», τα δύο μοναδικά πολυτελή ξενοδοχεία της τότε Αθήνας.
Λίγο πριν από την εποχή εκείνη εμφανίστηκε και η εγκυκλοπαίδεια Americana, η οποία μάλλον είχε τα πρωτεία της εισαγωγής της «Προσωπικής, Πόρτα, Πόρτα Πώλησης» στη χώρα μας. Θυμάμαι ότι με τη μέθοδο «Πόρτα-Πόρτα» πουλούσαμε την εγκυκλοπαίδεια στα αγγλικά προς 15.000 δρχ. τη σειρά! Αν ο οποιοσδήποτε επιχειρηματίας άκουγε στην τότε Ελλάδα ότι ξένη εταιρεία σκόπευε να έλθει στη χώρα μας να πουλάει ένα … μπαούλο τόμους, την Εγκυκλοπαίδεια «Αμερικάνα», στα αγγλικά, προς 15.000 δρχ. τη σειρά, σίγουρα θα τον αποκαλούσαν τρελό!
Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 η Ελλάδα πεινούσε και η δυστυχία ήταν διάχυτη παντού. Ασφαλώς θα διερωτηθείτε, πώς ήταν δυνατόν να καρποφορήσει μια παρόμοια προσπάθεια να πουλάμε μία εγκυκλοπαίδεια στα αγγλικά προς 15.000 δρχ. τη σειρά, όταν ο μηνιαίος μισθός ήταν 1.000 δρχ.! Η απάντηση είναι απλή. Με την αφόρητη πιεστική πώληση που μας έμαθαν και με ατέλειωτες δόσεις! Τότε ακούστηκαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα φράσεις όπως «Συστάσεις», το «Κλείσιμο της Πώλησης» κ.ά.
Προσέξτε ποιο ήταν το μυστικό που μας έκανε να πουλάμε την εν λόγω εγκυκλοπαίδεια σε όποιον βρίσκαμε μπροστά μας, ακόμη και στη μάνα μας και στον πατέρα μας. Η προκαταβολή ήταν ένα πεντακοσάρικο, αλλά η βασική προμήθεια για κάθε πώληση ήταν χίλιες επτακόσιες δραχμές! Δύο σχεδόν μισθοί! Γνωρίζοντας οι Αμερικανοί ότι οι Έλληνες ήταν φιλότιμοι και νοικοκυραίοι και ότι ανταποκρίνονταν στις υποχρεώσεις τους και πλήρωναν τα γραμμάτιά τους, αποφάσισαν να χρηματοδοτήσουν τις πωλήσεις τους!
Το ποσό της προμήθειας των χιλίων επτακοσίων δρχ. τότε ήταν αυτό που έκανε τους πρωτοπόρους πωλητές της εποχής εκείνης να τρελαθούν στην κυριολεξία και να χάσουν τον ύπνο τους! Για πρώτη φορά συνειδητοποιούσαν ότι η είσπραξη ενός πεντακοσάρικου από γνωστούς, φίλους και συγγενείς για την «επιμόρφωση των παιδιών τους» γεννοβολούσε… χίλιες επτακόσιες δραχμές προμήθεια! Ήταν σαν να κέρδιζες σε σημερινά λεφτά 1.000 ευρώ με 1.500 ευρώ για κάθε πώληση!
Οι λίγοι καλοί πωλητές πουλούσαν μέχρι και δέκα σειρές την εβδομάδα! Δηλαδή εισέπρατταν 10.000 με 15.000 ευρώ την εβδομάδα!
Φρόντιζαν και οι Αμερικανοί να αναρτούν έναν πελώριο πίνακα στο γραφείο – πρώτο γραφείο ήταν στην οδό Φιλελλήνων στο Σύνταγμα – τα ονόματα των πρώτων πωλητών, με αποτέλεσμα να βλέπουμε εμείς οι νέοι πωλητές τα χρήματα που κέρδιζαν οι «μεγάλοι» και παθαίναμε… αμόκ! Δαιμονιζόμασταν! Είναι να μην τρελαίνεσαι; Στην κυριολεξία είχαμε χάσει τον ύπνο μας.
Ασκούσαμε αφόρητη πίεση σε φίλους και συγγενείς να αγοράσουν την εγκυκλοπαίδεια, για να επενδύσουν στο… μέλλον των παιδιών τους! Κάναμε σαν αφηνιασμένοι! Κυριαρχούσε η συνηθισμένη αντίρρηση: «Και τι να την κάνουμε την εγκυκλοπαίδεια στα αγγλικά;». Η απάντηση ήταν: «Μα έχει η εγκυκλοπαίδεια μέσα σύστημα εκμάθησης της αγγλικής γλώσσας!» και δείχναμε τις σελίδες που έλεγαν:
My name is John, what is your name?
Επιπλέον, δείχναμε στους ταλαίπωρους Έλληνες της εποχής τις σελίδες του τόμου παρουσίασης που ήταν πλαστικές και παρουσίαζαν το σώμα του ανθρώπου. Η μία πλαστική σελίδα είχε έγχρωμο το σκελετό του ανθρώπου, η δεύτερη το κυκλοφορικό σε άλλο χρώμα, η τρίτη το μυϊκό σύστημα κ.ο.κ.
Ήταν πολύ εντυπωσιακές!
Αν μας έλεγαν ότι τα παιδιά ήταν… 3 χρονών, απαντούσαμε:
«Τόσο το καλύτερο. Μέχρι να ενηλικιωθούν, θα την έχετε εξοφλήσει!».
Τα γραμμάτια ήταν των 500 δρχ. το μήνα, σχεδόν ο μισός μισθός τους! Τώρα πώς τα κατάφερναν ήταν άλλο θέμα. Φροντίζαμε να πουλάμε και σε εύπορους Έλληνες της εποχής. Π.χ. ένα διευθυντικό στέλεχος κέρδιζε 5.000 δρχ. το μήνα ή, οι επιχειρηματίες, περισσότερο.
Αξίζει να σημειωθεί ότι την εποχή εκείνη ένας δαιμόνιος Κύπριος, ονομαζόμενος Επιφανείου, είχε αναστατώσει ολόκληρη την Ελλάδα γιατί κυκλοφορούσε με μια τζάγκουαρ, μόλις είχε παντρευτεί μια μικρούλα αφράτη και κατάξανθη, κόρη ενός Στρατηγού, και λόγω συγγένειας, έπαιρνε άδεια εισόδου σε όλα τα Στρατόπεδα της χώρας, πούλαγε την Εγκυκλοπαίδεια, πρώτα στο Διοικητή της μονάδας, και μετά έπαιρνε σβάρνα όλους τους υπόλοιπους αξιωματικούς, ταγματαρχέους, λοχαγούς, και έφτασε να πουλάει 15-20 σειρές την εβδομάδα!
Πρέπει να πούλησε χιλιάδες εγκυκλοπαίδειες Americana ο εν λόγω Κύπριος πωλητής, και φυσικά κέρδισε αμύθητα ποσά για την εποχή εκείνη. Αργότερα εξαφανίστηκε από το προσκήνιο. Ακούστηκε ότι έκανε μεγάλη ζωή και κατασπαταλούσε τα κέρδη του με τακτικές δεξιώσεις στα μεγάλα ξενοδοχεία της Αθήνας.
Η ζωή τότε ήταν πολύ φτηνή και με 100 μισθούς των 1.000 δρχ. (περίπου €3.000) αγόραζες ένα διαμέρισμα των 80-100 τ.μ. ανάλογα με την περιοχή. Σήμερα, βέβαια, με 100 μισθούς των €1.000 δεν αγοράζεις ούτε ένα δωμάτιο. Σ’ αυτή την εποχή, λοιπόν, των έντονων ταξικών αντιθέσεων και των ακραίων πολιτικών πεποιθήσεων εμφανίζονται οι Ασφάλειες Ζωής και Υγείας στη χώρα μας!
____________

Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2016

Μνημόνιο συνεργασίας με το Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Κύπρου υπέγραψε το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου

ΘΕΜΑΤΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ


University of the Peloponnese, Rectorate
Σας διαβιβάζουμε σαν συνημμένο αρχείο, δελτίο τύπου σχετικά με την υπογραφή μνημονίου συνεργασίας μεταξύ του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου.
Παραμένουμε στη διάθεσή σας για κάθε επιπλέον πληροφορία.
Γραφείο Πρύτανη











ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ
ΠΡΥΤΑΝΕΙΑ
Ερ. Σταυρού 28, Τ.Κ. 22-131, ΤΡΙΠΟΛΗ
Τηλ. 2710-230000, email: secr-rector@uop.gr 
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Εικόνα 1. Το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου
~~~~~~~~~~~~~

              Εικόνα 2. Στιγμιότυπο από συνάντηση εργασίας με αντικείμενο την πολιτισμική πληροφορική. (από δεξιά) Μανόλης Γουάλλες, επικεφαλής Ερευνητικής Ομάδας Γνώσης και Αβεβαιότητας (ΓΑΒ LAB) του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, Γιώργος Λέπουροας, επικεφαλής Ομάδα Επικοινωνίας Ανθρώπου-Μηχανής και Εικονικής Πραγματικότητας (HCI-VR LAB) του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, Μαρίνος Ιωαννίδης, επικεφαλής Εργαστηρίου Ψηφιακής Πολιτιστικής Κληρονομιάς (DHRLab) του ΤΕΠΑΚ.

Το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου στοχεύοντας στην εξωστρέφεια σε διεθνές επίπεδο, στην καινοτομία και στην ανάπτυξη προχώρησε στην υπογραφή μνημονίου συνεργασίας με το Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Κύπρου.

Το Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Κύπρου (ΤΕΠΑΚ), όπως και το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, είναι ένα νέο δημόσιο Πανεπιστήμιο που φιλοδοξεί να εξελιχθεί σε ένα σύγχρονο πρωτοποριακό Πανεπιστήμιο ικανό να προσφέρει εκπαίδευση και έρευνα υψηλού επιπέδου σε κλάδους αιχμής που σήμερα έχουν μεγάλη οικονομική, τεχνική και επιστημονική απόδοση.
Σύμφωνα με το μνημόνιο συνεργασίας, τα δύο ιδρύματα θα αναπτύξουν συνέργειες σε όλους τους τομείς, όπου υπάρχει κοινό επιστημονικό και ερευνητικό ενδιαφέρον, περιλαμβανομένων κοινών ερευνητικών δραστηριοτήτων, ανταλλαγής εκπαιδευτικού υλικού και γνώσης, ανταλλαγής επιστημονικού και ακαδημαϊκού προσωπικού, ανταλλαγής φοιτητών για σκοπούς σπουδών και έρευνας, συνεργασίας ή ανταλλαγών σε διοικητικό επίπεδο και κοινών εκπαιδευτικών και πολιτιστικών διοργανώσεων (σεμινάρια, διημερίδες, συνέδρια).
Ο πρώτος τομέας συνεργασίας των δύο ιδρυμάτων είναι αυτός της πολιτισμικής πληροφορικής (cultural informatics) επεκτείνοντας ουσιαστικά  τη συνεργασία μεταξύ ερευνητικών ομάδων των δύο ιδρυμάτων. Σημειώνεται ότι ο τομέας της πολιτισμικής πληροφορικής αποτελεί τομέα αιχμής και μία από τις στρατηγικές προτεραιότητες του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και συγκεκριμένα οι ερευνητικές ομάδες Γνώσης και Αβεβαιότητας (ΓΑΒ LAB) και Επικοινωνίας Ανθρώπου-Μηχανής και Εικονικής Πραγματικότητας έχει ήδη παρουσιάσει σημαντικά ερευνητικά αποτελέσματα ενώ η έρευνα τους έχει χρηματοδοτηθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο πλαίσιο του Horizon 2020.

Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2016

Μήνυση κατά της κυβέρνησης της Νορβηγίας έχει καταθέσει Έντουαρντ Σνόουντεν για την άδεια για ελεύθερη διέλευση στη Νορβηγία, καθώς και τη διασφάλιση ότι δεν θα εκδοθεί στης ΗΠΑ

   ΕΙΔΗΣΕΙΣ   

Μήνυση κατά της κυβέρνησης της Νορβηγίας είχε καταθέσει μέσω των δικηγόρων του ο πρώην σύμβουλος της αμερικανικής υπηρεσίας εθνικής υπηρεσίας NSAΈντουαρντ Σνόουντεν.

Με την κίνηση αυτή, ο Σνόουντεν επεδίωκε την άδεια για ελεύθερη διέλευση στη Νορβηγία, καθώς και τη διασφάλιση ότι δεν θα εκδοθεί στης ΗΠΑ, προκειμένου να παραλάβει ένα βραβείο για την ελευθερία της έκφρασης. Οι δικαστές του Ανώτατου Δικαστηρίου της Νορβηγίας, όμως, είχαν άλλη άποψη.
Συγκεκριμένα, το Πρωτοδικείο του Όσλο και ένα εφετείο απέρριψαν τη μήνυση, λέγοντας πως το υπουργείο Δικαιοσύνης της Νορβηγίας δεν μπορούσε να υποχρεωθεί να αποφασίσει εκ των προτέρων για την έκδοση του Σνόουντεν στις ΗΠΑ πριν την ενδεχόμενη είσοδό του στη χώρα.
____________

Τηλέ-γραφος: Παγκόσμια Ημέρα Αγοραστικής Αποχής, σήμερα Σάββατο...

Τηλέ-γραφος: Παγκόσμια Ημέρα Αγοραστικής Αποχής, σήμερα Σάββατο...:   ΘΕΜΑΤΑ    Η Ημέρα Αντικαταναλωτισμού γιορτάζεται την Παρασκευή μετά την  Ημέρα των Ευχαριστιών  στη Βόρεια Αμερική και το τελ...

Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2016

ΕΛΛΑΔΑ ΠΥΡΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ: Ξένος θρησκευτικός ηγέτης εξαπολύει ΜΥΔΡΟΥΣ στην ΕΕ: «Καταντίσατε τη χώρα, φυλακή οφειλετών»

EΠΙΚΑΙΡΑ ΘΕΜΑΤΑ

Αστραψε και βρόντηξε ο Αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρι και επικεφαλής της Αγγλικανικής Εκκλησίας Τζάστιν Ουέλμπι, κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και υπερασπιζόμενος τη Ελλάδα εξαπέλυσε κεραυνούς λέγοντας: «μετατρέψατε την χώρα σε μια φυλακή οφειλετών».
Ο προκαθήμενος της Αγγλικανικής Εκκλησίας σε πρόσφατη ομιλία του στο Καθολικό Ινστιτούτο στο Παρίσι, όπου βρέθηκε για να ανακηρυχτεί επίτιμος διδάκτορας, υπερασπίστηκε με πύρινα λόγια την Ελλάδα υπογραμμίζοντας:
«Οι πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης κρατούν στην απελπισία ολόκληρες χώρες εξαθλιώνοντας τους πολλούς πολίτες. Αυτή η ανισότητα σημαίνει ότι ορισμένοι Ευρωπαίοι απολαμβάνουν πρωτοφανή επίπεδα διαβίωσης, ενώ για τους άλλους έχουν γίνει τα πράγματα χειρότερα εξαιτίας του συγκεντρωτισμού, της διαφθοράς και της γραφειοκρατίας».
«Η Ελλάδα παροτρύνθηκε να εισέλθει στην Ευρωζώνη με ουσιαστικά ψεύτικα στοιχεία, με επίσημο χρέος πολύ κάτω από την πραγματικότητα και χωρίς να πληροί τα κριτήρια για ένταξη στο ευρώ.
Υπήρξε ενός βαθμού συνεννόηση από όλους τους ενδιαφερόμενους, που ήθελαν περισσότερες χώρες στην Ευρωζώνη».
«Υιοθετώντας το ευρώ που είναι ουσιαστικά ένα ξένο νόμισμα, μία χώρα χάνει την ικανότητα να εξυπηρετήσει το χρέος της με την εκτύπωση χρήματος για να βρει διέξοδο από τα προβλήματά της», είπε ο Αρχιεπίσκοπος Ουέλμπι.
«Όταν έφτασε η Μεγάλη Ύφεση το 2008, δεν μας έκανε έκπληξη που η Ελλάδα δεν μπόρεσε να πληρώσει τον λογαριασμό. Και εξαιτίας της προηγούμενης κακοδιαχείρισης και επίσης της διαφθοράς από μια ελίτ, οι φτωχοί ενός ολόκληρου έθνους έχουν τεθεί ουσιαστικά σε ακούσια πτώχευση. Τα βάρη έπεσαν σε εκείνους που είχαν τα λιγότερα για να επιβιώσουν κι όταν τα βάσανά τους επιδεινώθηκαν από την απελπιστική κατάσταση εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων, και τώρα εκατομμυρίων, ελάχιστη βοήθεια τους δόθηκε».
«Αυτό που έχουμε δει είναι το παγκόσμιο σύστημα της αγοράς και ειδικότερα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που δανείζει στους ανθρώπους χρήματα για να αγοράσουν διάφορα και στη συνέχεια πνίγει τις ελπίδες και το μέλλον τους εάν δεν μπορούν να αποπληρώσουν. Αυτό που έχουμε σήμερα [στην Ελλάδα] είναι η μεγαλύτερη φυλακή οφειλετών στην ευρωπαϊκή ιστορία».
Ο Αρχιεπίσκοπος υποστήριξε ακόμα, την παραμονή της Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση τον Ιούνιο αλλά πλέον μετά την απόφαση του βρετανικού λαού και την συμπεριφορά της ΕΕ αποφάσισε να πάρει το «όπλο» του.


____________________
http://arouraios.gr/2016/11/pirinos-logos-iper-tis-elladas/

Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2016

Θετικά αποτιμάται από τα διεθνή ΜΜΕ η επίσκεψη Ομπάμα στην Ελλάδα

 ΤΑ ΔΙΕΘΝΗ ΜΕΣΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΕΓΡΑΨΑΝ


Ιδιαίτερη αναφορά κάνουν τα διεθνή μέσα μαζικής ενημέρωσης στις δηλώσεις και την επίσκεψη του Αμερικανού Προέδρου, Μπ. Ομπάμα, στην Ελλάδα. Γαλλικός, γερμανικός και ιταλικός τύπος αποτιμά θετικά την επίσκεψη και επικεντρώνονται στις θέσεις του αμερικανού προέδρου γύρω από το ζήτημα του χρέους και της λιτότητας.
Συγκεκριμένα, η ηλεκτρονική έκδοση του Nouvel Observateur δημοσιεύει ρεπορτάζ για την επίσκεψη του προέδρου των ΗΠΑ αναφέροντας ότι ο «εάν ο αμερικανός πρόεδρος επιδιώκει να αφήσει το στίγμα του στην Ιστορία, ο Αλέξης Τσίπρας υπολογίζει στην επίσκεψή του για να βαρύνει στο ζήτημα της διαγραφής χρέους. Ομως οι δύο άνδρες είναι πιθανόν να δουν τους στόχους τους να τίθενται υπό αμφισβήτηση από πολύ σοβαρή αναταραχή την οποία προκαλεί η επίσκεψη στην Αθήνα».
Η δήλωση του Μπαράκ Ομπάμα ότι η λιτότητα μόνη δεν μπορεί να οδηγήσει στην ευημερία, δίνει τους τίτλους των γαλλικών εφημερίδων και των ραδιοτηλεοπτικών μέσων που καλύπτουν στην επίσκεψη Ομπάμα στην Αθήνα.
«Η λιτότητα από μόνη δεν επιτρέπει την επίτευξη της ευημερίας», δήλωσε ο αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα που επισκέπτεται την Αθήνα, στη στιγμή που η Ελλάδα καλείται να εφαρμόσει ένα πρόγραμμα δύσκολων μεταρρυθμίσεων που απαιτούν οι πιστωτές της», γράφει η εφημερίδα Le Monde στην ηλεκτρονική της έκδοση.
«Θα επιμείνω να τονίζω ότι κατά τη γνώμη μας, η λιτότητα από μόνη δεν μπορεί να φέρει ευημερία», τόνισε ο κ. Ομπάμα ενώπιον του έλληνα πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, υπενθυμίζοντας επίσης ότι θεωρεί σημαντική μία ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, αναφέρει η γαλλική εφημερίδα.
Τα γαλλικά μέσα ενημέρωσης μεταδίδουν επίσης την αναφορά του προέδρου των ΗΠΑ στο θέμα της προσφυγικής κρίσης. «Ο κόσμος είναι ευγνώμων προς την Ελλάδα για την ανθρωπιστική της συμπόνοια και για τον θετικό τρόπο με τον οποίο η Ελλάδα διαχειρίσθηκε την προσφυγική κρίση», δήλωσε ο αμερικανός πρόεδρος προσθέτοντας ότι «είναι σημαντικό να μην αφήσουμε μία και μόνη χώρα να φέρει ολόκληρο το βάρος αυτών των προβλημάτων», αναφέρεται στην ηλεκτρονική σελίδα του Radio France International.
Η Frαnkfurter Allgemeine Zeitung γράφει στην ηλεκτρονική σελίδα της ότι οι ΗΠΑ θέλουν να βοηθήσουν και στο μέλλον την Ελλάδα να ξεπεράσει την οικονομική κρίση. Μια δυνατή Ευρώπη είναι σημαντική και για την Ευρώπη και για τον κόσμο.
Οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν να συμπαρίστανται στην Ελλάδα, στις προσπάθειες τις οποίες καταβάλλει για να ξεπεράσει την βαθιά οικονομική κρίση, είπε ο αποχωρών Αμερικανός Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα κατά τη συνάντησή του με τον Έλληνα ομόλογό του Προκόπη Παυλόπουλο στην Αθήνα, σημειώνει η γερμανική εφημερίδα και προσθέτει: «"Πιστεύουμε ότι μια ισχυρή, ενωμένη και ευημερούσα Ευρώπη είναι κάτι θετικό όχι μόνο για την ίδια αλλά και για τον κόσμο και τις ΗΠΑ", είπε ο Ομπάμα. Αυτό θα το πει σε όλους τους συνομιλητές του κατά το τελευταίο του ταξίδι στην Ευρώπη».
Εκτός τούτου, ο Ομπάμα ζήτησε την ελάφρυνση του τεράστιου ελληνικού χρέους, επισημαίνει η FAZ. 
Την επίσκεψη και τις δηλώσεις Ομπάμα σχολιάζει και η εφημερίδαHandelsblatt σε ανταπόκρισή της από την Αθήνα.  Μετά από χρόνια καχεξία η Ελλάδα φαίνεται ότι ξαναστέκεται στα πόδια της. Έτσι, τόσο περισσότερο ο Αλέξης Τσίπρας ζητά με έμφαση ελαφρύνσεις του ελληνικού χρέους και ο Έλληνας πρωθυπουργός βρίσκει αρωγό τον Αμερικανό Πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα, γράφει η οικονομική εφημερίδα.
Ήταν αναπάντεχα τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ τη Δευτέρα: Από τον Ιούλιο έως τον Σεπτέμβριο η οικονομία της χώρας -σε σχέση με το αντίστοιχο περυσινό τρίμηνο- αναπτύχθηκε κατά 0,5%, δηλαδή σαφώς περισσότερο του αναμενόμενου από τους αναλυτές. Αλλά και ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τακαλώτος εξέπληξε με τα θετικά στοιχεία. Εξοικονόμησε στους πρώτους δέκα μήνες του 2016 ένα πρωτογενές πλεόνασμα (άνευ της εξυπηρέτησης του χρέους) ύψους 6,5 δισ. ευρώ, δηλαδή σαφώς περισσότερα από τα αναμενόμενα 1,8 δισ. ευρώ.
Ο Ομπάμα ζήτησε μεν τη συνέχιση των αναγκαίων πλην δύσκολων μεταρρυθμίσεων, αλλά στο Βερολίνο θα τονίσει ότι η αυστηρή πολιτική της λιτότητας δεν δημιουργεί ανάπτυξη, όπως είπε.
Πρώτο θέμα στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας «Λα Ρεπούμπλικα»είναι σήμερα η επίσκεψη του Αμερικανού Προέδρου, Μπαράκ Ομπάμα, στην Αθήνα.
Η ιταλική εφημερίδα αναφέρεται με έμφαση στη φράση του κ. Ομπάμα ότι «η λιτότητα, από μόνη της, δεν φέρνει ευημερία» και ότι «μία ισχυρή, ενωμένη Ευρώπη, η οποία ευημερεί αποτελεί κάτι το θετικό για τις Ηνωμένες Πολιτείες».
«Κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα, ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα επαναβεβαιώνει για μία ακόμη φορά τους στενούς δεσμούς των Ηνωμένων Πολιτειών με την Ελλάδα και με την Ευρώπη», τονίζεται στα δελτία ειδήσεων της δημόσιας Αυστριακής Ραδιοφωνίας. Τα αυστριακά Μέσα Ενημέρωσης επισημαίνουν τη διαβεβαίωση Ομπάμπα, ότι η χώρα του θα εξακολουθήσει και στο μέλλον να βρίσκεται στο πλευρό των Ελλήνων για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης.
______________

Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2016

Ποτέ την Κυριακή.....

KOINΩΝΙΑ

Jamais le dimanche (Ποτέ την Κυριακή  est un film grec avec Melina Mercouri réalisé par Jules Dassin, sorti en 1960!!
Ποτέ την Κυριακή είναι μια ελληνική ταινία με την Μελίνα Μερκούρη σκηνοθεσία Zυλ Nτασέν, κυκλοφόρησε το 1960!!


Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2016

Στο νέο ΕΣΠΑ δομές αστέγων και παροχής βασικών αγαθών, ενώ θα προσληφθούν περίπου 100 άνεργοι

ΕΙΔΗΣΕΙΣ
ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΧΑΣΙΑΛΗΣ ΒΑΪΟΣ


Τετάρτη, 02 Νοεμβρίου, 2016


Στο νέο ΕΣΠΑ εντάσσονται τρεις δομές αστέγων και επτά δομές παροχής βασικών αγαθών, που λειτουργούν στην Δυτική Ελλάδα, συνολικού κόστους 3,8 εκατομμυρίων ευρώ.
Όπως ανακοινώθηκε από την περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, «η καταπολέμηση κάθε μορφής φτώχειας και η στήριξη των συμπολιτών μας που έχουν πληγεί από την κρίση, έχουν τεθεί στο επίκεντρο του στρατηγικού σχεδιασμού με δράσεις μέσα από το περιφερειακό επιχειρησιακό πρόγραμμα».
Ειδικότερα, μετά την ένταξη στο νέο ΕΣΠΑ των 15 κέντρων κοινότητας σε δήμους, της Αχαΐας, της Ηλείας και της Αιτωλοακαρνανίας, ο περιφερειάρχης Δυτικής Ελλάδας Απόστολος Κατσιφάρας υπέγραψε για την ένταξη των πράξεων τριών δομών αστέγων κόστους 1,7 εκατομμυρίων ευρώ και επτά δομών παροχής βασικών αγαθών ύψους 2,13 εκατομμυρίων ευρώ, στο επιχειρησιακό πρόγραμμα «Δυτική Ελλάδα 2014-2020».
Όπως δήλωσε ο περιφερειάρχης, «στοχεύουμε στην δημιουργία ενός δικτύου κοινωνικής προστασίας για τους πιο αδύναμους συμπολίτες μας» και πρόσθεσε: «Θέλουμε να στηρίξουμε τους συμπολίτες μας με ανθρωπιά και αλληλεγγύη. Όλους, άνεργους, άστεγους, φτωχούς, συνταξιούχους και αδύναμα στρώματα της κοινωνίας μας».

____________

Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2016

Μετέωρες ζωές στην Ελλάδα

ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ

Μετέωρες ζωές στην Ελλάδα
Για πόσον ακόμα καιρό θα μείνουν οι πρόσφυγες στα κέντρα φιλοξενίας της χώρας; Οι αντοχές των περισσότερων έχουν αρχίσει να εξαντλούνται, αλλά η ευρωπαϊκή γραφειοκρατία και οι κυβερνήσεις δεν φαίνονται ικανές να ανταποκριθούν στην ανάγκη των ανθρώπων να φύγουν από την ενδιάμεση κατάσταση, προς μία πιο μόνιμη πραγματικότητα.

Ο Μοχάμεντ ελέγχει για τελευταία φορά την αποσκευή του. Το διαβατήριο είναι στη θέση του. Ανεβαίνει στο Χ95 από την πόρτα του οδηγού. Αγοράζει ένα εισιτήριο, το επικυρώνει και κάθεται στην μπροστινή θέση. Παρότι η ώρα είναι λίγο μετά τις πέντε το πρωί, το λεωφορείο είναι γεμάτο με τουρίστες που πηγαίνουν στο αεροδρόμιο για να πάρουν την πτήση της επιστροφής. Για τον Μοχάμεντ, ωστόσο, αυτή θα είναι μία πτήση χωρίς επιστροφή.
Ο 34χρονος πρόσφυγας από τη Συρία, δικηγόρος στο επάγγελμα, έφτασε στη Λέσβο τον περασμένο Φεβρουάριο. Από εκεί πήγε Καβάλα, Θεσσαλονίκη και τελικά Ειδομένη. «Προσπάθησα να περάσω τα σύνορα πέντε φορές. Πάντα μας έπαιρναν χαμπάρι οι αρχές των Σκοπίων και μας γύριζαν πίσω. Στην τελευταία απόπειρα, φάγαμε πολύ ξύλο», μου γράφει στο Snapchat, τη μοναδική εφαρμογή με την οποία δέχτηκε να μιλήσουμε, γιατί τα μηνύματα αυτοκαταστρέφονται μετά από κάποιες μέρες και δεν ήθελε να μείνουν στο κινητό μου. Η σφράγιση της βαλκανικής οδού τον Μάρτιο του 2016 τον βρήκε από την ελληνική πλευρά των συνόρων. «Έμεινα στην Ειδομένη ελπίζοντας ότι τα σύνορα θα ανοίξουν. Ώσπου μία μέρα μας είπαν ότι οι ελληνικές αρχές θα μας έβαζαν σε κέντρα φιλοξενίας. Μαζί με δύο φίλους μου αποφασίσαμε να φύγουμε από τον καταυλισμό πριν γίνει η καταγραφή, καθώς φοβηθήκαμε ότι θα ήμασταν σαν φυλακισμένοι. Μείναμε λίγες μέρες στα γύρω χωράφια και επιστρέψαμε στην Αθήνα».

Το καλοκαίρι ο Μοχάμεντ αποφάσισε να παίξει με τους κανόνες του νόμιμου παιχνιδιού, που πρακτικά σήμαινε: ραντεβού με την υπηρεσία Ασύλου και αίτημα για relocation, δηλαδή επανεγκατάσταση σε ευρωπαϊκή χώρα της επιλογής του. «Όπως όλοι οι πρόσφυγες, προσπαθούσα να πιάσω γραμμή και να κλείσω ραντεβού μέσω Skype. Μία εβδομάδα το πάλευα και τελικά μου είπαν ότι μπορούσα να κλείσω ραντεβού μετά τον Μάρτιο του 2017! Το ίδιο απόγευμα συναντήθηκα με πλαστογράφο. Είχα μία ζαριά και ήμουν αποφασισμένος να την παίξω». Μετά από λίγο καιρό, ο Μοχάμεντ είχε στα χέρια του ένα πλαστό γερμανικό διαβατήριο. «5.000 ευρώ. 3.000 μπροστά, τα υπόλοιπα αφού το είχα στα χέρια μου».

Η διαδρομή με το Χ95 δεν κρατά ούτε μία ώρα. Ο πρώτος έλεγχος στο αεροδρόμιο είναι εύκολος. Ο Μοχάμεντ πρέπει απλώς να περάσει πάνω από μία συσκευή το κινητό του με τα στοιχεία του check-in. Ακολουθεί ο έλεγχος των αποσκευών. Βάζει την τσάντα του σε ένα πορτοκαλί κουτί, βγάζει το δαχτυλίδι του –ένα από τα λίγα πράγματα που του απέμειναν από τη Συρία– τη ζώνη, το κινητό και κάτι ψιλά που έχει στις τσέπες. Περνά τον έλεγχο ασφαλείας.

«Κύριε, δική σας είναι αυτή η τσάντα;», τον ρωτά η υπάλληλος που ελέγχει μπροστά από μία οθόνη τις αποσκευές. «Ναι, δική μου». «Ανοίξτε την, σας παρακαλώ». Εκείνος την ανοίγει χωρίς να πει κουβέντα. «Αυτό το μπουκάλι είναι 200ml και δεν μπορείτε να το πάρετε μαζί σας». «Κανένα πρόβλημα, μπορείτε να το κρατήσετε».

«Όταν έφτασα στην αίθουσα αναμονής, κάθισα κι έβγαλα το διαβατήριο από την τσάντα. Το ξεφύλλισα και το ξαναέβαλα μέσα», λέει ο Μοχάμεντ. Μόλις ανοίγει η πύλη, στέκεται ανάμεσα σε άλλους επιβάτες. Όταν έρχεται η σειρά του, δίνει το διαβατήριο και το κινητό για τον τελευταίο έλεγχο. Η υπάλληλος του αεροδρομίου κοιτά το όνομα στο διαβατήριο και το εισιτήριο. «Καλό ταξίδι», του λέει. Σε τρεις ώρες, ο Μοχάμεντ είναι στο Βερολίνο. Έχει μόλις γλιτώσει μήνες, μπορεί και χρόνια, αναμονής στην Ελλάδα.
Και εγένοντο 27.592 πρόσφυγες…
Όταν έκλεισαν τα σύνορα τον περασμένο Μάρτιο, εγκλωβίστηκαν στην Ελλάδα δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες, την ώρα που οι ροές συνεχίζονταν αμείωτες στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Η Ελλάδα έπαψε ξαφνικά να είναι χώρα διέλευσης και η κυβέρνηση έπρεπε να κάνει κάτι που δεν είχε καταφέρει μέχρι εκείνη τη στιγμή: να μετρήσει επιτέλους πόσοι πρόσφυγες βρίσκονταν στην επικράτειά της.
Έτσι, η υπηρεσία Ασύλου πραγματοποίησε το καλοκαίρι τη λεγόμενη προκαταγραφή Ανάλυση στοιχείων από τη διαδικασία που ολοκληρώθηκε στα τέλη Ιουλίου, από την οποία προέκυψαν 27.592 άνθρωποι. Αυτοί είναι περίπου οι μισοί από τους 60.000 πρόσφυγες που υπολογίζεται ότι βρίσκονται σήμερα στη χώρα μας, ένας αριθμός που περιλαμβάνει και όσους απέφυγαν να δηλωθούν το καλοκαίρι και αυτούς που ήρθαν μετά το κλείσιμο των συνόρων.


Πλέον, οι νέες αφίξεις καταγράφονται άμεσα και χωρίζονται σε δύο ομάδες: από τη μία οι ευάλωτοι (έγκυες γυναίκες, ηλικιωμένοι, ανήλικοι), που προωθούνται στα camps της ηπειρωτικής Ελλάδας και έχουν δικαίωμα να κάνουν αίτηση για άσυλο ή επανασύνδεση με τις οικογένειές τους. Οι υπόλοιποι παραμένουν στα νησιά και μπορούν μεν να ζητήσουν άσυλο, αλλά αυτό γίνεται παραδεκτό μόνον εφόσον πείσουν τις αρχές ότι η Τουρκία είναι επικίνδυνη χώρα γι’ αυτούς (προς το παρόν, σύμφωνα με πηγές, σε αυτήν την κατηγορία ανήκουν οι γυναίκες που κακοποιήθηκαν εκεί, οι Κούρδοι και όσοι ήταν προηγουμένως φυλακισμένοι στη χώρα). Διαφορετικά, επαναπροωθούνται στην Τουρκία. Μέχρι τώρα, ο αριθμός των ανθρώπων που έχουν σταλεί πίσω στην Τουρκία είναι 578.
Μια χείρα βοηθείας από την ΕΕ
Το 2015, 856.723 άνθρωποι έφτασανΈνας χάρτης του UNHCR με τις αφίξεις στην Ελλάδα από τις τουρκικές ακτές. Οι περισσότεροι συνέχιζαν για τη βόρεια Ευρώπη, καθώς όμως οι αριθμοί των καθημερινών εισροών αυξάνονταν συνεχώς, ήδη από το τέλος του καλοκαιριού του 2015 ο κόσμος άρχισε να συσσωρεύεται στην Ελλάδα.

Στην προσπάθειά της να ανακουφίσει την χώρα μας και άλλες που δέχτηκαν μεγάλες ροές, η ΕΕ συνέστησε τον Σεπτέμβριο του 2015 το πρόγραμμα μετεγκατάστασης Η ανακοίνωση της Επιτροπής, γνωστό και ως relocation. Με τις αποφάσεις 2015/1523 Διαβάστε την απόφαση εδώ και 2015/1601Διαβάστε την απόφαση εδώ του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, τα κράτη-μέλη δεσμεύτηκαν να λάβουν στην επικράτειά τους συνολικά 160.000 πρόσφυγες. Ο αριθμός που θα φιλοξενούσε κάθε χώρα καθορίστηκε στη βάση τεσσάρων κριτηρίων με διαφορετική βαρύτητα το καθένα: το μεγέθος του πληθυσμού (40%), το ΑΕΠ (40%), τον μέσο αριθμό προηγούμενων αιτήσεων ασύλου που είχε δεχτεί η χώρα (10%) και το ποσοστό ανεργίας (10%). Από την Ελλάδα, το σχέδιο προέβλεπε να φύγουν 66.400 άτομα σε ορίζοντα διετίας (Σεπτέμβριος 2015-Σεπτέμβριος 2017).


Δικαίωμα για relocation απέκτησαν μόνο οι εθνικότητες με ποσοστό αποδοχής των αιτημάτων ασύλου άνω του 75%. Αυτό σήμαινε ότι στο πρόγραμμα θα συμμετείχαν ως επί το πλείστονΕπικαιροποιημένα στοιχεία για τις αιτήσεις ασύλου στην ΕΕ Σύροι, Ιρακινοί και Ερυθραίοι. Σήμερα οι Ιρακινοί έχουν χάσει το δικαίωμα αυτό, καθώς το ποσοστό των αιτήσεών τους που γίνονται αποδεκτές έχει πέσει στο 61%.
Η ανάσα που δεν παίρνουμε

Με τη συμπλήρωση ενός έτους λειτουργίας, το relocation παραμένει έτη φωτός μακριά από τους στόχους του. Σύμφωνα με τα στοιχεία Η έκθεση της Κομισιόν για την πρόοδο του προγράμματος μετεγκαταστάσεων της Κομισιόν, από τις 66.400 προβλεπόμενες μετεγκαταστάσεις έχουν πραγματοποιηθεί μέχρι σήμερα μόλις οι 4.846, επίδοση που ισοδυναμεί με το 7,3% του διετούς στόχου. Αν το πρόγραμμα συνεχίσει με τους ίδιους ρυθμούς, για την ολοκλήρωσή του θα χρειαστούν όχι δύο, αλλά 15 χρόνια. Όλα αυτά τη στιγμή που οΚαναδάς“Canada meets target to resettle 25,000 Syrian refugees”, theguardian.com χρειάστηκε μόλις τέσσερις μήνες για να μεταφέρει στην επικράτειά του 25.000 Σύρους πρόσφυγες και η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες μετεγκατέστησεΟι λεπτομέρειες στην ιστοσελίδα της Ύπατης Αρμοστείας μέσα στο 2015 81.893 πρόσφυγες από όλον τον κόσμο.
Οι αριθμοί θέτουν ένα απλό ερώτημα: τι φταίει και το relocation απέχει τόσο πολύ από τους στόχους του;
Ένα μέρος της καθυστέρησης είναι δικαιολογημένο. Πρώτος σταθμός στη διαδικασία μετεγκατάστασης είναι η ελληνική υπηρεσία Ασύλου, που είναι υπεύθυνη για την επεξεργασία και αποστολή των αιτημάτων στις αντίστοιχες υπηρεσίες του εξωτερικού. Η προκαταγραφή του καλοκαιριού –που αποφασίστηκε μετά από μήνες απραξίας του ελληνικού κράτους– δημιούργησε τον τεράστιο αριθμό προσφύγων (27.592) που στράφηκαν ξαφνικά όλοι μαζί προς την υπηρεσία, ζητώντας αρχικά άσυλο. Σύμφωνα με την Κομισιόν, τουλάχιστον το 67% από αυτούς έχουν δικαίωμα να ζητήσουν relocation, ενώ αν συνυπολογιστούν αυτοί που ζητούν επανένωση με τις οικογένειές τους (που βρίσκονται ήδη σε κάποια χώρα της ΕΕ), το ποσοστό αυξάνεται στο 80%. Ως εκ τούτου, η υπηρεσία Ασύλου κλήθηκε ξαφνικά να εξετάσει περισσότερες από 23.000 υποθέσεις, υφιστάμενη ένα είδος “γραφειοκρατικού σοκ”.
Έτσι κι αλλιώς, οι δυνατότητες της υπηρεσίας είναι περιορισμένες. Αυτό προδίδει το χρονοδιάγραμμα Ο πίνακας με τα ραντεβού της υπηρεσίας Ασύλου με τα ραντεβού των 27.592 προσφύγων για άσυλο, που φτάνουν έως τα τέλη του προσεχούς Μαρτίου. Μάλιστα, όποιος πρόσφυγας δεν καταγράφηκε το καλοκαίρι, όπως ακριβώς συνέβη με τον Μοχάμεντ της ιστορίας μας, μπορεί να κλείσει ραντεβού για μετά τον Μάρτιο. Με άλλα λόγια, χιλιάδες πρόσφυγες που παραμένουν εδώ και μήνες στα κέντρα φιλοξενίας θα περιμένουν ως την άνοιξη του 2017 για να κάνουν αίτηση για άσυλο και relocation και μόνο τότε θα ξεκινήσει η διαδικασία.

Οι υπάλληλοι της υπηρεσίας Ασύλου σήμερα είναι 496 σε όλη την Ελλάδα. Από αυτούς οι 233 είναι μόνιμοι και οι 263 συμβασιούχοι. Όπως υποστηρίζει στο inside story η εκπρόσωπος της υπηρεσίας Ελένη Πετράκη, «τυχόν καθυστερήσεις στη διεκπεραίωση των αιτημάτων δεν οφείλονται στην υπηρεσία. Η τάση να ασκείται κριτική έχει να κάνει με το ότι εμείς είμαστε επιφορτισμένοι με την εξυπηρέτηση και την επικοινωνία με τους αιτούντες».
Πράγματι, η ελληνική υπηρεσία Ασύλου «κάνει πολύ καλή δουλειά στο μέτρο του δυνατού και προχωράει τις διαδικασίες όσο πιο γρήγορα μπορεί», όπως είπε στο inside story στέλεχος παγκόσμιας ΜΚΟ που παρακολουθεί το relocation στην Ελλάδα. Αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι η αντίστοιχη ιταλική υπηρεσία έχει πραγματοποιήσει μόλις το 3,5% των μετεγκαταστάσεων, τη μισή επίδοση της ελληνικής.
Θα μπορούσε η ελληνική κυβέρνηση να ενισχύσει ακόμη περισσότερο την υπηρεσία Ασύλου μέσω των 35,1 εκατομμυρίων που θα λάβειΗ οικονομική στήριξη της ΕΕ προς την Ελλάδα για το προσφυγικόσυνολικά για την εφαρμογή του προγράμματος του relocation και του resettlement; Υπάρχει ένας προγραμματισμός για επέκταση των προσλήψεων, όμως σύμφωνα με ενημέρωσηΗ ενημέρωση περιλαμβάνεται στην αναφορά της Κομισιόν για την πρόοδο του προγράμματος relocation της ελληνικής κυβέρνησης προς την Κομισιόν «η αύξηση του προσωπικού έχει φτάσει τα όριά της και περαιτέρω επέκτασή του δεν θεωρείται εφικτή, λόγω του περιορισμένου αριθμού πεπειραμένων υπαλλήλων που διαθέτει για την εκπαίδευση, την καθοδήγηση και την επίβλεψη των νεοπροσληφθέντων».
«Νόμιζαν ότι το Skype είναι αεροπλάνο»
Την περιπέτειά του με το relocation περιέγραψε στο inside story ο Ασάμ, που πρόκειται να ταξιδέψει στην Ιρλανδία στα τέλη Οκτωβρίου, μετά από σχεδόν επτά μήνες αναμονής. Έφτασε στη Λέσβο με τη γυναίκα του και τις δύο ανήλικες κόρες του στις αρχές Μαρτίου. Ο μόνος τρόπος να κλείσει ραντεβού για το αίτημα relocation ήταν μέσω Skype και σεπροκαθορισμένες Το πρόγραμμα λειτουργίας της γραμμής skypeμέρες και ώρες για κάθε γλώσσα και εθνικότητα. «Ο λογαριασμός της υπηρεσίας Ασύλου άνοιγε για τρεις ώρες κάθε εβδομάδα και χιλιάδες άτομα προσπαθούσαν να κάνουν κλήση ταυτόχρονα. Προσπαθούσα για ώρες να πιάσω γραμμή αλλά τίποτα. Μετά από πολλές μέρες, στις 4 Απριλίου κατάφερα να κλείσω ραντεβού για τις 19 Μαΐου».



Παρά την πολύμηνη αναμονή του, ο Ασάμ θεωρεί τον εαυτό του πολύ τυχερό. Καθώς το ποσοστό αποδοχής των αιτημάτων ασύλου των Ιρακινών έχει πέσει κάτω από το 75%, «οι συμπατριώτες μου δεν συμμετέχουν πια στο relocation. Έχω φίλους και γνωστούς από το Ιράκ που βρίσκονται στην Ελλάδα και δεν μπορούν πια να κάνουν αίτηση μετεγκατάστασης, απλώς και μόνο επειδή έχουν ραντεβού με την υπηρεσία ασύλου αργότερα από εμένα». Ο Άσαμ, ωστόσο, θεωρεί τον εαυτό του τυχερό και για έναν ακόμη λόγο: «Είναι τρελό να μπορεί να κλείσει ένας πρόσφυγας ραντεβού με την υπηρεσία ασύλου μόνο μέσω Skype. Εγώ έχω σπουδάσει πληροφορική και ήξερα τι έπρεπε να κάνω. Τι θα κάνουν όμως οι μεγάλοι άνθρωποι; Όταν ήμουν στον καταυλισμό του Πειραιά, ένα ηλικιωμένο αντρόγυνο ήρθε και με ρώτησε: “από που θα πάρουμε το skype;”. Άκουγαν συνέχεια ότι μόνο μέσω skype πας πια στην Ευρώπη και νόμιζαν ότι είναι κάποιου είδους αεροπλάνο που θα τους μεταφέρει εκεί».
Η μακρά αναμονή του Σαΐντ

Ο Σαΐντ βρίσκεται στο κέντρο φιλοξενίας των Βασιλικών, λίγα χιλιόμετρα έξω από τη Θεσσαλονίκη. Πέρασε με βάρκα στη Λέσβο στις 28 Φεβρουαρίου του 2016. Με το πλοίο ταξίδεψε μέχρι τον Πειραιά και από εκεί συνέχισε την πορεία του για την Ειδομένη. Εκεί έφτασε λίγες ημέρες μετά το οριστικό σφράγισμα της βαλκανικής οδού. «Προσπαθήσαμε πολλές φορές να περάσουμε να σύνορα, όμως χωρίς αποτέλεσμα. Φάγαμε πολύ ξύλο από τις αρχές των Σκοπίων».

Ο 20χρονος Σύρος έμεινε στον αυτοσχέδιο καταυλισμό της ΕΚΟ μέχρι τις 21 Ιουνίου, όταν και μεταφέρθηκε στο κέντρο φιλοξενίας των Βασιλικών. Εκεί παραμένει μέχρι σήμερα. «Ολόκληρη η οικογένειά μου έμεινε στη Συρία και με έστειλε στην Ευρώπη. Το σχέδιό μας ήταν να με ακολουθήσουν όταν θα έφτανα στη Γερμανία. Όμως εγώ δεν πρόφτασα και δεν κατάφερα να τους βοηθήσω».



Οι ελληνικές αρχές είπαν στον Σαΐντ και σε άλλους πρόσφυγες ότι σύντομα θα μπορούσαν να κάνουν αίτημα για relocation και να ταξιδέψουν στην Ευρώπη. Όμως εκείνος δεν ήθελε να περιμένει και αποφάσισε να εγκαταλείψει το camp. Ήρθε σε επαφή με διακινητές για να τον βοηθήσουν να φτάσει ξανά στην Ειδομένη και να περάσει τα σύνορα. Πλήρωσε 800 ευρώ και μαζί με άλλους 20 πρόσφυγες πήρε το ΚΤΕΛ από τη Θεσσαλονίκη έως το Πολύκαστρο. Από εκεί περπάτησαν με τα πόδια μέχρι την Ειδομένη και το πρώτο βράδυ προσπάθησαν να περάσουν τα σύνορα. «Οι αρχές των Σκοπίων μας κατάλαβαν και μας έπιασαν. Χτύπησαν μερικούς από εμάς, πήραν όσα λεφτά είχαμε πάνω μας, μας έσπασαν τα κινητά, μας έβαλαν σε ένα στρατιωτικό φορτηγό και μας παρέδωσαν στην ελληνική αστυνομία. Πλέον δεν είχα πάνω μου ούτε ένα ευρώ».

Ο Σαΐντ επέστρεψε στα Βασιλικά. Πλέον δεν έχει άλλη επιλογή από το να αναμένει το relocation. Το ραντεβού του με την Υπηρεσία Ασύλου είναι στις 11 Νοεμβρίου. «Δεν αντέχω να ζω άλλο κάτω από αυτές τις συνθήκες. Πρώτα στον καταυλισμό της ΕΚΟ“Εκκένωση καταυλισμών στο Κιλκίς”, kathimerini.gr και τώρα εδώ, έχουν περάσει οκτώ μήνες και κοιμάμαι σε μία σκηνή που τη χτυπάει ο ήλιος και η βροχή». Ο Σαΐντ ξέρει ότι έχει ακόμα αρκετούς μήνες μπροστά του στα camp. «Μου είπαν ότι μετά την αίτηση θα πρέπει να περιμένω άλλους έξι μήνες μέχρι να φύγω. Δεν ξέρω πραγματικά πώς θα αντέξω σε αυτές τις συνθήκες. Έχω χάσει τη ζωή μου, δεν ξέρω πια τι να περιμένω. Και δεν είμαι μόνος μου. Έχω και μία οικογένεια πίσω που περιμένει βοήθεια».

Ο Σαΐντ μιλάει με τους γονείς του και τα αδέρφια του μέσω WhatsApp. Χάρη στη βοήθεια άλλων προσφύγων, κατάφερε να αγοράσει ένα καινούριο κινητό για να μην χάσει την επαφή με τους δικούς του. «Με ρωτούν συνέχεια τι κάνω, αν έφαγα καλά ή αν κρυώνω στο camp. Τους λέω ότι είμαι πάντα καλά, δεν θέλω να τους στεναχωρήσω. Έχουν περάσει πολλά και περιμένουν πώς και πώς να καταφέρω να φτάσω στην Ευρώπη και επιτέλους να εγκατασταθώ σε μία χώρα μόνιμα. “Αν ήξερα ότι θα έμενες τόσο πολύ στην Ελλάδα, δεν θα σε άφηνα να φύγεις”, μου λέει η μαμά μου κάθε τόσο».
Η μεγάλη εικόνα: «Τα ευρωπαϊκά κράτη δεν θέλουν τους πρόσφυγες»

Η ευθύνη για τη μοίρα ανθρώπων σαν τον Σαΐντ, όμως, δεν είναι αποκλειστικά ελληνική. Το κάθε άλλο. Φεύγοντας από την Ελλάδα, το αίτημα για relocation πηγαίνει στην αντίστοιχη υπηρεσία της ευρωπαϊκής χώρας που έχει επιλέξει ο πρόσφυγας. Κι εκεί, τα πράγματα δεν είναι πολύ καλύτερα από πλευράς ταχύτητας. Ενώ το κανονιστικό πλαίσιο του relocation καθορίζει ότι κάθε μετεγκατάσταση περατώνεται το συντομότερο δυνατόν και δεν διαρκεί πάνω από δύο μήνες, «η διαδικασία από την αίτηση για relocation έως την αποδοχή της και την πραγματοποίηση του ταξιδιού διαρκεί τις περισσότερες φορές έξι μήνες», λέει στο inside story η Αθανασία Γεωργοπούλου, δικηγόρος και μέλος της νομικής υπηρεσίας του Ελληνικού Συμβουλίου για Πρόσφυγες Η ιστοσελίδα της ΜΚΟ, μιας από τις ΜΚΟ που παρέχουν νομική στήριξη στους πρόσφυγες. Σύμφωνα με την κα Γεωργοπούλου, «η ελληνική Υπηρεσία Ασύλου προωθεί αμέσως τα αιτήματα relocation μετά την κατάθεσή τους και από κει και πέρα οι καθυστερήσεις που παρατηρούνται οφείλονται κατά κύριο λόγο στις αλλοδαπές υπηρεσίες ασύλου».

Όμως τα φτωχά αποτελέσματα του relocation δεν οφείλονται μόνο στα γραφειοκρατικά προβλήματα. Αιτία κυρίως είναι η «έλλειψη πολιτικής βούλησης των κρατών μελών να εφαρμόσουν το πρόγραμμα και να φιλοξενήσουν πρόσφυγες», όπως λέει στο inside story o Γιονούς Μοχαμαντί, πρόεδρος του Ελληνικού Φόρουμ ΠροσφύγωνΗ ιστοσελίδα της ΜΚΟ. Πράγματι, από τις 66.400 θέσεις για μετεγκατάσταση που έχουν δεσμευθεί να θέσουν στη διάθεση της Ελλάδας, τα συνεργαζόμενα κράτη, έχουν μέχρι σήμερα προσφέρειΤα στοιχεία της Υπηρεσίας Ασύλου για το πρόγραμμα μετεγκατάστασης μόλις 10.355. Αυτό σημαίνει ότι ακόμα και αν οι υπηρεσίες ένθεν κακείθεν ήταν ταχύτερες και αποτελεσματικότερες, ο μέγιστος αριθμός μετεγκαταστάσεων μετά από έναν χρόνο θα ήταν 10.355, δηλαδή το 15,5% του στόχου!

Για να δώσουμε μία τάξη μεγέθους της απροθυμίας των ευρωπαϊκών κρατών να εφαρμόσουν το πρόγραμμα, αρκεί να αναφέρουμεΤα τελευταία στοιχεία της Κομισιόν για το relocation σε Ελλάδα και Ιταλία ότι η Κροατία έχει προσφέρει στην ελληνική Υπηρεσία Ασύλου 10 από τις συνολικά 594 θέσεις που της αναλογούν. Η Ουγγαρία και η Αυστρία δεν έχουν προσφέρει ούτε μία, ενώ η Πολωνία έχει αποσύρει τις 73 θέσεις που αρχικά διέθεσε, “παγώνοντας” ουσιαστικά τη διαδικασία του relocation προς την επικράτειά της. Οι μετεγκαταστάσεις που έχουν πραγματοποιηθεί είναι εξίσου χαμηλές. Μηδενικές για Ουγγαρία, Αυστρία και Πολωνία. Η Βουλγαρία και η Τσεχία έχουν λάβει το 0,7% των προσφύγων που τους αναλογούν (21 από 831 και 12 από 1655 αντίστοιχα), με τη Σλοβακία να περιορίζεται στο 0,4% (3 από 652). Τα μεγαλύτερα ποσοστά παρουσιάζουν το Λουξεμβούργο και η Φινλανδία με 33% (104 από 309 και 430 από 1299), η Μάλτα με 30% (24 από 78) και η Ιρλανδία με 28% (69 από 240). Σε κάθε περίπτωση, καμία χώρα δεν έχει πλησιάσει το 50% που θα απαιτούνταν αυτή τη στιγμή, αφού έχει περάσει το ένα από τα δύο χρόνια συνολικής διάρκειας του προγράμματος.

Το Relocation στην Ελλάδα μετά τη συμπλήρωση του 1ου από τα 2 χρόνια λειτουργίας (στοιχεία: 21.10.2016) 



«Κανείς δεν αρνείται ότι υπάρχουν κάποιες διοικητικές διαδικασίες που πρέπει να ακολουθηθούν στο relocation», λέει ο κ. Μοχαμαντί. «Όμως αυτό δεν δικαιολογεί τις τραγικές καθυστερήσεις που παρατηρούνται. Ο επίτροπος για θέματα Μετανάστευσης Δημήτρης Αβραμόπουλος είχε δηλώσει“Αβραμόπουλος: Στόχος οι 6.000 μετεγκαταστάσεις προσφύγων κάθε μήνα”, athensvoice.gr τον περασμένο Μάρτιο ότι ο στόχος του relocation ήταν η μετεγκατάσταση 6.000 προσφύγων κάθε μήνα. Έχει περάσει ο πρώτος χρόνος και δεν έχουμε πιάσει το στόχο του πρώτου μήνα! Γι’ αυτό δεν φταίει η γραφειοκρατία. Φταίει ότι τα ευρωπαϊκά κράτη κρύβονται πίσω από τη γραφειοκρατία και το χαλαρό ευρωπαϊκό πλαίσιο με μοναδικό σκοπό να αποφύγουν τη φιλοξενία προσφύγων».

Μία από τις χώρες με περιορισμένη συμμετοχή στο relocation είναι η Γερμανία, που τον πρώτο χρόνο δέχθηκε από την Ελλάδα μόλις το 1% των προς μετεγκατάση προσφύγων (196 από 17.209).

Σε ερώτησή μας για τη χαμηλή “επίδοση” της γερμανικής Υπηρεσίας ΑσύλουΗ αρχική σελίδα της υπηρεσίας, η εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Εσωτερικών Ανεγκρέτ Κορφ είπε ότι «η Γερμανία τηρεί τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει από τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για το relocation και έχει ήδη ξεκινήσει να προσφέρει μηνιαίως από 500 θέσεις φιλοξενίας προσφύγων σε Ελλάδα και Ιταλία». Πράγματι, μετά από έναν χρόνο περιορισμένης συμμετοχής στο πρόγραμμα, η Γερμανία σημείωσε στροφή 180 μοιρών στην προσέγγιση του relocation. Ενώ το πρώτο έτος είχε προσφέρει μόλις 250 από τις συνολικά 27.324 θέσεις για τις οποίες είχε δεσμευτεί, μέσα σε έναν μήνα έχει θέσει στη διαθεσιμότητα των δύο χωρών 2.250 θέσεις.

Απόδειξη ότι το πρόβλημα της πολιτικής βούλησης είναι σοβαρότερο από τις γραφειοκρατικές καθυστερήσεις, είναι το γεγονός ότι μόλις οι χώρες άνοιξαν κάποιες θέσεις, η ταχύτητα των μετεγκαταστάσεων τετραπλασιάστηκε. Συγκεκριμένα, στο διάστημα Ιουνίου με Σεπτέμβριο οι μετεγκαταστάσεις από την Ελλάδα υπερτετραπλασιάστηκαν σε σχέση με το προηγούμενο οκτάμηνο (2.651 την περίοδο 1 Ιουνίου έως 18 Σεπτεμβρίου, έναντι 1.142 το διάστημα Οκτωβρίου 2015-Μαΐου 2016), «επίδοση που οφείλεται στην αύξηση των διαθέσιμων προς μετεγκατάσταση θέσεων από τα κράτη-μέλη προς την Ελλάδα», όπως αναφέρει στο inside story ο Ζαν-Πιερ Σεμπρί, εκπρόσωπος του Ευρωπαϊκού Γραφείου Υποστήριξης Ασύλου (EASOΗ ιστοσελίδα της υπηρεσίας).
Η χρηματοδότηση πάντως φτάνει στην ώρα της…

Παρότι τα κράτη μέλη έχουν μείνει πίσω στην εφαρμογή του relocation, δεν έχει συμβεί το ίδιο και με τη χρηματοδότησή τους. Συγκεκριμένα, το 2014 με τον κανονισμό 516/2014Διαβάστε τον κανονισμό εδώ δημιουργήθηκε το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ασύλου, Μετανάστευσης και Ένταξης (ΕΤΑΜΕΗ ιστοσελίδα του Ταμείου), το οποίο μέχρι το 2020 πρόκειται να παράσχει στα κράτη μέλη τακτική χρηματοδότηση της τάξης των 2,752 δισ. ευρώ, ενώ μόνο για το 2016 προβλέφθηκε έκτακτη ενίσχυσηΜια σε βάθος ανάλυση της χρήσης των ευρωπαϊκών κονδυλίων για το προσφυγικό του ταμείου που φτάνει το 1,178 δισ. ευρώ. Όπως ορίζει ο κανονισμός, η χρηματοδότηση στοχεύει συγκεκριμένα «στη μεγαλύτερη αλληλεγγύη και κατανομή ευθυνών μεταξύ των κρατών μελών, ιδίως προς τα κράτη μέλη που πλήττονται περισσότερο από τις εισροές μεταναστών και αιτούντων άσυλο, μεταξύ άλλων μέσω πρακτικής συνεργασίας».

Παράλληλα με την παραπάνω χρηματοδότησηΤα χρήματα που δίνονται σε κάθε χώρα ξεχωριστά, για το πρόγραμμα του relocation τα κράτη μέλη λαμβάνουν επιπλέον οικονομική στήριξηΟι λεπτομέρειες του relocation σε 15 ερωταπαντήσεις που ανέρχεται σε 780 εκατομμύρια ευρώ. Στο πλαίσιο αυτής, τα ευρωπαϊκά κράτη χρηματοδοτούνται με 6.000 ευρώ για κάθε πρόσφυγα που δέχονται, ενώ Ελλάδα και Ιταλία λαμβάνουν 500 ευρώ για την κάλυψη των εξόδων του ταξιδιού. Από την παραπάνω χρηματοδότηση η Κομισιόν προκατέβαλε το 2016 το 50% των κονδυλίων, με σκοπό την ταχύτερη και αποτελεσματικότερη εφαρμογή του relocation. Ζεστό χρήμα και στην ώρα του, δηλαδή.
All time classic ευρωπαϊκή συνταγή

Οι αστοχίες του relocation οφείλονται όμως και σε μια βαθύτερη αιτία, χαρακτηριστική του τρόπου με τον οποίο γίνονται τα πράγματα στην Ένωση των 27. Το πρόγραμμα διαμορφώθηκε εν μέσω έντονης πίεσης της προσφυγικής κρίσης και αποτέλεσε προϊόν της συνήθους προσπάθειας στους κόλπους της ΕΕ να βρεθούν ισορροπίες μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών. Αυτό οδήγησε σε ένα χαλαρό νομικό πλαίσιο, που δίνει στα κράτη μέλη γενικές κατευθυντήριες γραμμές και δεν προβλέπει λεπτομερείς διαδικασίες, με αποτέλεσμα «πολλά πρακτικά και διαδικαστικά θέματα που ανακύπτουν κατά την εφαρμογή του relocation να ρυθμίζονται με εσωτερικούς κανόνες των ευρωπαϊκών υπηρεσιών ασύλου, που συχνά ερμηνεύουν τις γενικά διατυπωμένες ευρωπαϊκές νόρμες αυθαίρετα και καταχρηστικά», όπως αναφέρει η κα Γεωργοπούλου.

Έτσι η κάθε υπηρεσία ασύλου ερμηνεύει κατά το δοκούν τους ευρωπαϊκούς κανόνες, με αποτέλεσμα συχνά να προκαλείται ασυνεννοησία και πολλαπλές απορρίψεις αιτημάτων.
Από την άλλη, το χαλαρό πλαίσιο επιτρέπει στα κράτη μέλη να υιοθετούν «διοικητικές πρακτικές που θα θεωρούνταν απαράδεκτες στο πλαίσιο εξέτασης ενός αιτήματος ασύλου στη βάση του εσωτερικού τους δικαίου», όπως μας ενημερώνει η κα Γεωργοπούλου.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα καταχρηστικής συμπεριφοράς σε βάρος των προσφύγων είναι η ευρεία ερμηνεία του άρθρου 5 της απόφασης 2015/1601 του Συμβουλίου, που επιτρέπει στα κράτη να αρνηθούν τη μετεγκατάσταση προσφύγων για λόγους εθνικής ασφάλειας και δημόσιας τάξης. Καθώς η απόφαση δεν προβλέπει χρονικό περιθώριο άρνησης, έχουν υπάρξει πολλές περιπτώσεις όπου τα κράτη μέλη, αφού έκαναν συνέντευξη με τους αιτούντες άσυλο στην πρεσβεία τους και ενέκριναν τη μετεγκατάστασή τους, αρνήθηκαν να τους δεχθούν λίγες ημέρες πριν το ταξίδι, επικαλούμενα γενικά και αόριστα λόγους εθνικής ασφάλειας.

Ακόμα, στις συνεντεύξεις που πραγματοποιούνται στις πρεσβείες των κρατών μελών που πρόκειται να δεχθούν τους πρόσφυγες –οι οποίες δεν προβλέπονται στις αποφάσεις του relocation και καθιερώθηκαν de facto μετά τα τρομοκρατικά χτυπήματα στην Ευρώπη– αυτοί παρευρίσκονται χωρίς νομικό σύμβουλο και η διαδικασία γίνεται χωρίς την τήρηση πρακτικών. «Στο πλαίσιο του relocation, οι πρόσφυγες δεν παίρνουν έγγραφα που να αποδεικνύουν και να αιτιολογούν τις αποφάσεις των κρατών μελών, δεν έχουν δικαίωμα να ζητήσουν μέσω προσφυγής επανεξέταση της απορριπτικής απόφασης και δεν μαθαίνουν τους λόγους απόρριψης από το κράτος μέλος. Ο πρόσφυγας μετατρέπεται έτσι από υποκείμενο σε αντικείμενο δικαίου μέσω πρακτικών που θα θεωρούνταν παράνομες βάσει εθνικού, ευρωπαϊκού και διεθνούς προσφυγικού δικαίου», μας λέει η κα Γεωργοπούλου.
«Δεν τη θέλω τη Βουλγαρία»
Ακόμα και όταν τελειώσει ο μακρύς δρόμος των γραφειοκρατικών διαδικασιών, το αποτέλεσμα για τους πρόσφυγες μπορεί να μην είναι αυτό που είχαν ονειρευτεί. 

Το inside story βρέθηκε στα γραφεία του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης, όπου πρόσφυγες με προορισμό μετεγκατάστασης τη Γαλλία και τη Βουλγαρία επρόκειτο να ενημερωθούν για τις νέες τους πατρίδες και το ταξίδι τους για εκεί. Κι ενώ όσοι είχαν γίνει αποδεκτοί από τη Γαλλία ένιωθαν ότι μετά από μήνες αναμονής μπορούσαν να ελπίζουν σε μία νέα ζωή, τα συναισθήματα ήταν ακριβώς αντίθετα για όσους επρόκειτο να ταξιδέψουν στη Βουλγαρία. «Νιώθω πολύ άσχημα, είναι σαν να έχω πεθάνει, είμαι πολύ μπερδεμένος για το μέλλον μου», μας είπε o Άχμαντ Ασμάκου, Σύρος πρόσφυγας που μετά από 7 μήνες αναμονής στην Ελλάδα τού έτυχε «η χειρότερη χώρα της Ευρώπης».


Για τους πρόσφυγες, η γειτονική χώρα και η Ρουμανία είναι ένας πραγματικός «εφιάλτης», με αποτέλεσμα πολλοί από αυτούς να παραιτούνται ή να αποχωρούν από τη διαδικασία του relocation και να ζητούν να εξεταστεί το αίτημα ασύλου από την Ελλάδα. Στην περίπτωση της Βουλγαρίας, οι αποχωρήσεις και οι παραιτήσεις από το relocation φτάνουν τις 53, αριθμός διπλάσιος από τις 21 μετεγκαταστάσεις που έχουν γίνει στη γείτονα χώρα.

Σε αντίθεση με άλλους πρόσφυγες, ο Άχμαντ επέλεξε να ταξιδέψει στη Βουλγαρία, όχι όμως για να μείνει. «Θα κάνω το ταξίδι, όμως όχι για να μείνω στη Βουλγαρία. Θα περάσω στη Ρουμανία και θα συνεχίσω το ταξίδι μου μέχρι τη Γερμανία. Διαφορετικά, θα επιστρέψω στη Συρία όταν τελειώσει ο πόλεμος. Δεν έκανα όλον αυτόν τον δρόμο για να καταλήξω στη Βουλγαρία. Δεν τη θέλω τη Βουλγαρία».

[Φωτο ανοίγματος: Δημήτρης Μιχαλάκης]
Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2016
Κείμενο & Φωτογραφίες
Θοδωρής Χονδρόγιαννος
~~~~~~~~~~~~~~~~~

Θοδωρής Χονδρόγιαννος

Γεννήθηκε το 1992. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Πήρε το δημοσιογραφικό βάπτισμα του πυρός στην Popaganda. Εργάστηκε στο γερμανικό κανάλι Offener Kanal. Συνεργάζεται ως fixer/producer με διεθνή ραδιοτηλεοπτικά ΜΜΕ. Έχει ασχοληθεί με το βίντεο και τη φωτογραφία.

_________________

ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ