Εβδομάδα ή βδομάδα // Ουσιαστικό θηλυκού γένους. // είναι το χρονικό διάστημα των επτά συνεχόμενων ημερών (από την Κυριακή ως το Σάββατο), του οποίου η διαδοχική επανάληψη, ανεξάρτητα από το σύστημα των μηνών και των ετών, διαιρεί το χρόνο σε ίσες περιόδους.

...Weekend......ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟ ΜΕΣΟ ΜΕ... ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΡΕΠΟΡΤΑΖ για Εναλλακτική Οικονομία • online

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
............... Οι περισσότεροι από εμάς δεν ζούμε τα όνειρά μας, επειδή ζούμε τους φόβους μας....................................................Les Brown
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Θέματα

Σάββατο 24 Ιουνίου 2017

ΜΑΦΙΟΖΙΚΟΣ πόλεμος αδίστακτων καπιταλιστών και πολιτικών...// (Την ώρα που αλυσοδένουν τον ελληνικό λαό για πάντα στη μνημονιακή βαρβαρότητα)



   ΜΑΦΙΟΖΙΚΟΣ πόλεμος αδίστακτων καπιταλιστών και πολιτικών...  
(Την ώρα που αλυσοδένουν τον ελληνικό λαό για πάντα στη μνημονιακή βαρβαρότητα)

Στην Κρήτη υπάρχει εδώ και εφτά μήνες ένα καράβι που στ’ αμπάρια του βρέθηκαν εκατομμύρια πακέτα λαθραία τσιγάρα. Και ξαφνικά, ο Λοβέρδος ξεσηκώνει μεγάλη φασαρία ρωτώντας αν το καράβι έχει και τσιγάρα ΣΕΚΑΠ (Σαββίδης). Η κυβέρνηση δεν απαντά, μέχρι που πιάνεται ένα άλλο καράβι, στην ίδια περιοχή, να ξεφορτώνει λαθραία τσιγάρα. Οπότε ο Κουρουμπλής επιβεβαιώνει ότι και το πρώτο καράβι είχε τσιγάρα ΣΕΚΑΠ, αλλά δεν τίθεται θέμα λαθρεμπορίου, γιατί ρυμουλκήθηκε από διεθνή χωρικά ύδατα!
Πάνω στην τούρλα του Σαββάτου, αποκαλύπτεται ότι ο Καμμένος ζητούσε από τον ισοβίτη ιδιοκτήτη του «Noor 1» (που πιάστηκε με 2,5 τόνους ηρωίνης) να καταθέσει την αλήθεια και θα έχει προστασία, θα βγει από τη φυλακή. Η αλήθεια, όπως λέει ο ισοβίτης, είναι πως ήθελαν να τους «δώσει» τον Μαρινάκη. Στην υπόθεση εμπλέκονται ο γνωστός Ζούγκλας (κατά κόσμον Μάκης Τριανταφυλλόπουλος), ένας λιμενικός που ασκούσε χρέη ανακριτικού υπαλλήλου, μια εισαγγελέας που πήγε νυχτιάτικα στον Κορυδαλλό για να πάρει κατάθεση από τον ισοβίτη και ο… Μελισσανίδης. Ο οποίος ισοβίτης έκανε μια θεαματική κωλοτούμπα και αντί να «δώσει» τον Μαρινάκη, «έδωσε» τον Καμμένο και τους υπόλοιπους. Στήσιμο στο στήσιμο, δηλαδή.
Ο Μαρινάκης είναι ήδη ιδιοκτήτης του ΔΟΛ (και του 22% του Mega). Ο Σαββίδης «πρόλαβε» και πήρε το 19,6% του Mega από τον Μπόμπολα, μέσα από διαδικασίες που μπορεί και να κηρυχτούν άκυρες, ενώ ο Μπόμπολας βλέπει την εκδοτική του «αυτοκρατορία» να ακολουθεί το δρόμο της εκποίησης, όπως έγινε με τον ΔΟΛ. Ο Μελισσανίδης έχασε στη δημοπρασία για τον ΔΟΛ από τον Μαρινάκη (η κυπριακή εταιρία «Vegata Holdings», που φέρεται να είναι δικιά του, έδωσε 1,8 εκατ. λιγότερα από τον νικητή Μαρινάκη και ήρθε δεύτερη) και τώρα οι άνθρωποί του λένε στην πιάτσα ότι είναι έτοιμος να «χτυπήσει» τον ΠΗΓΑΣΟ του Μπόμπολα, όταν τον βγάλουν σε δημοπρασία οι τράπεζες.
Ο Μαρινάκης ήταν ένας από τους «προσωρινούς υπερθεματιστές» που μπαινόβγαινε στο Μαξίμου και συνέτρωγε με τον Παππά, μέχρι που το σχέδιο για τα κανάλια έγινε κομμάτια και θρύψαλα. Τώρα, ο ΣΥΡΙΖΑ τον κατηγορεί ότι από «ευυπόληπτος επιχειρηματίας» που συνεργαζόταν με τη συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, έγινε υποστηρικτής του Μητσοτάκη και της ΝΔ και απεργάζεται την πτώση της σημερινής κυβέρνησης. Κι αφήνει υπόνοιες ότι μπορεί να είναι και μπλεγμένος στο πρεζεμπόριο με το «Νοοτ 1». Κι ο Μαρινάκης δε βγάζει τις αποκαλύψεις του από τα «Νέα» ή το in.gr, αλλά από το… αριστερό «Unfollow» με τις άλλοτε πολύ καλές σχέσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Σαββίδης, από αγαπημένος καπιταλιστής του Σαμαρά, έγινε ο μεγαλύτερος εχθρός της ΝΔ του Μητσοτάκη και ο φανατικότερος οπαδός του Τσίπρα, τον οποίο συγκρίνει με τον Πούτιν!
Ο Μελισσανίδης, άλλος αγαπημένος καπιταλιστής του Σαμαρά, έγινε κολλητάρι με τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Ελέω Κομμένου, λέει η πιάτσα, μπορεί και ελέω κυρ-Αλέκου Φλαμπουράρη, συμπληρώνουμε εμείς.
Μέχρι πριν από λίγο καιρό, υπήρχε ένας συνασπισμός Μελισσανίδη-Αλαφούζου-Σαββίδη ενάντια στον Μαρινάκη, τον οποίο ήθελαν να αναγκάσουν να φύγει από την Ελλάδα. Το ποδόσφαιρο ήταν, φυσικά, το πρόσχημα. Σήμερα, η συμμαχία έχει διαλυθεί εις τα εξ ων συνετέθη. Σαββίδης και Μελισσανίδης έχουν χωριστές σχέσεις με τη συγκυβέρνηση των Τσιπροκαμμένων, αλλά μεταξύ τους ο πόλεμος είναι πια μέχρις εσχάτων. Σαββίδης και Μαρινάκης, από ασυμφιλίωτοι εχθροί, έχουν γίνει συνεργαζόμενοι για το καλό του ποδοσφαίρου. Ο Αλαφούζος που έδινε μάχες για να εκθέσει τον Μαρινάκη, οργανώνοντας τηλεοπτικές δίκες στο κανάλι του, τώρα δίνει αγώνα ενάντια σ’ αυτούς που προσπαθούν να «στήσουν» τον Μαρινάκη. Και βέβαια, οι λυκοσυμμαχίες μπορεί ν’ αλλάξουν πολλές φορές ακόμα. Η δουλειά γίνεται στο παρασκήνιο κι εμείς συνήθως την παίρνουμε χαμπάρι εκ του αποτελέσματος.
Τελικά, οι πιο… αθώοι είναι οι χουλιγκάνοι στις εξέδρες, που φωνάζουν συνθήματα για τον «πρεζέμπορα» και τον «λαθρέμπορα», επαναλαμβάνοντας σαν κύμβαλα αλαλάζοντα αυτά που τους λένε οι αρχηγοί της κερκίδας: «ο δικός μας πρόεδρος είναι καθαρός, ο άλλος είναι πρεζέμπορας ή λαθρέμπορας ή μαφιόζος» (ανάλογα με την περίπτωση).
Μπόχα! Καπιταλιστές, μαφιόζοι, μιντιάρχες, αστοί πολιτικοί και αστικά κόμματα, διωκτικοί μηχανισμοί (αστυνομικοί και δικαστικοί) έχουν γίνει ένα κουβάρι κι έτσι όπως κυλιούνται στο βούρκο και τυλίγονται με τα βρομερά λύματα αναδίδουν μια ολοένα και πιο ανυπόφορη μπόχα.
Η μάχη δε γίνεται, βέβαια, για τη δόξα των ποδοσφαιρικών ομάδων. Οι ομάδες είναι απλά ένα εργαλείο στα χέρια των καπιταλιστών ιδιοκτητών τους, με τους οργανωμένους οπαδούς να χρησιμοποιούνται σαν ιδιωτικός στρατός. Η διαμάχη δε γίνεται για την κυκλοφορία των εφημερίδων και την ακροαματικότητα και θεαματικότητα των ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών. Τα ΜΜΕ είναι απλώς εργαλεία για την άσκηση πίεσης πάνω στο πολιτικό προσωπικό, αλλά και πάνω σε αντίπαλους. Οι εφημερίδες δεν πουλάνε φύλλα, τα ραδιο-κάναλα έχουν πολύ λιγότερη διαφήμιση από το παρελθόν, επομένως από καθαρά οικονομική άποψη δεν έχουν ενδιαφέρον για έναν καπιταλιστή, για να δεσμεύσει κεφάλαια σ’ αυτά. Εχουν, όμως, τεράστιο ενδιαφέρον σαν εργαλεία. Αν συνυπολογίσουμε το γεγονός ότι δε βρισκόμαστε σε κάποια περίοδο ομαλής καπιταλιστικής ανάπτυξης, αλλά σε μια περίοδο κρίσης και πλιάτσικου επί της δημόσιας περιουσίας, μπορούμε να καταλάβουμε ποιο είναι το πραγματικό αντικείμενο αυτού του πολέμου.
Και βέβαια, όταν πρόκειται για πλιάτσικο και για καπιταλιστές με τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, ο πόλεμος θα γίνεται και με μεθόδους μαφίας. Κι όποιος αντέξει, μέχρι να μπουν στη μέση οι «ειρηνοποιοί» (άλλοι καπιταλιστές, ενδεχομένως με μεγαλύτερη δύναμη, που έμειναν αλώβητοι από τον πόλεμο) και να οδηγήσουν τα πράγματα σε μια συμφωνία, που αναγκαστικά θα έχει κερδισμένους και χαμένους, όμως θα είναι προς το συμφέρον του συστήματος ως συνόλου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ισχυριζόταν (και εξακολουθεί να ισχυρίζεται) ότι δεν κρύβει σκελετούς στα ντουλάπια του, ότι δεν τον κρατάει κανένας. Οσο ήταν ένα μικρό αντιπολιτευόμενο κόμμα, αυτό μπορεί να ίσχυε. Το πολύ να έπαιρνε τίποτα «σπόρια» από τους καπιταλιστές, όπως συμβαίνει συνήθως με τα μικρά κοινοβουλευτικά κόμματα. Από τη στιγμή που έγινε κόμμα εξουσίας, τα πράγματα άλλαξαν. Τα στελέχη του βούτηξαν με το κεφάλι στο βούρκο, αναζητώντας χρυσό στον πάτο του. Και πλέον, αυτό αρχίζει να φαίνεται. Η μπόχα αναδύεται πλέον και από τη δική τους πλευρά.
Οταν -όντας ακόμα στην αντιπολίτευση- ο Φλαμπουράρης με τον Στρατούλη έκαναν μυστικές συζητήσεις στα γραφεία του Μελισσανίδη και έκλειναν συμφωνία υποστήριξης του καταστροφικού επιχειρηματικού του σχεδίου στη Νέα Φιλαδέλφεια, τι έκαναν; Υπερασπίζονταν την… ανάπτυξη του ελληνικού αθλητισμού με σεβασμό στο περιβάλλον και την κοινωνία; Οταν ο Παππάς συναντιόταν κατ’ επανάληψη με τον Μαρινάκη, συναντιόταν με έναν εκπρόσωπο της… υγιούς επιχειρηματικότητας ή με έναν… ύποπτο για πρεζεμπόριο, η εμπλοκή του οποίου πρέπει να διερευνηθεί με την αποφασιστική συνδρομή ενός ισοβίτη καταδικασμένου για πρεζεμπόριο; Οταν ο ίδιος ο Τσίπρας παίρνει πάνω του το σβήσιμο του προστίμου που έπρεπε να πληρώσει ο Σαββίδης για παλαιότερο λαθρεμπόριο της ΣΕΚΑΠ, για ποιο λόγο το κάνει; Οταν ο Φλαμπουράρης ασκεί ωμό εκβιασμό στον Δασάρχη Πειραιά προκειμένου να αποχαρακτηρίσει τα περιμετρικά δάση της περιοχής Ελληνικού-Αγίου Κοσμά, ποιους εξυπηρετεί, το περιβάλλον και τους κατοίκους της Αττικής ή τους πλιατσικολόγους καπιταλιστές;
Δε συνηθίζουμε να ξεπερνάμε τα διάφορα σκάνδαλα με αναφορές στον καπιταλισμό, γενικά και αόριστα. Πάντοτε προσπαθούμε να μπούμε στην ουσία τους, για να μην μένει ο λαός έρμαιο στη διαχείριση των αστικών ΜΜΕ, που δρουν για λογαριασμό του ενός ή του άλλου καπιταλιστή, του ενός ή του άλλου κόμματος. Για τα σκάνδαλα του εν εξελίξει πολέμου ανάμεσα σε ομάδες καπιταλιστών – κομμάτων δεν έχουμε προς το παρόν πρωτογενή πληροφόρηση. Αυτό δε σημαίνει, όμως, ότι δεν μπορούμε να συστηματοποιήσουμε και να σχολιάσουμε αυτά που μέχρι στιγμής έχουν δει το φως της δημοσιότητας.
 Για πάνω από μισό χρόνο παραμένει δεσμευμένο στο λιμάνι της Παλιόχωρας Χανίων ένα ουκρανικό αλιευτικό, που πιάστηκε όταν έμεινε ακυβέρνητο σε διεθνή ύδατα. Και ξαφνικά, ο Λοβέρδος (γνωστός για τις φιλικές σχέσεις του με τον Θ. Αναστασιάδη και τον Β. Μαρινάκη) αρχίζει να ξεσηκώνει φασαρία με ερωτήσεις. Εκείνο που κυρίως ρωτάει είναι αν στ’ αμπάρια του πλοίου υπάρχουν και τσιγάρα ΣΕΚΑΠ. Η κυβέρνηση δεν του απαντάει κι αυτός δηλώνει στα φιλόξενα «Νέα» (του Μαρινάκη πλέον), που του δίνουν ολόκληρη σελίδα, ότι αν δεν του δοθεί απάντηση θα καταθέσει επίκαιρη ερώτηση. Την ίδια μέρα (Παρασκευή 16 Ιούνη), πιάνεται στις παραλίες των Σφακίων άλλο πλοίο, την ώρα που πάει να ξεφορτώσει λαθραία τσιγάρα, μεταξύ των οποίων και τσιγάρα της ΣΕΚΑΠ.
Και ξαφνικά, η μουγκή κυβέρνηση αποκτά φωνή. Ο Κουρουμπλής (αρμόδιος μόνο για το Λιμενικό και όχι για το Τελωνείο ή για την Εισαγγελία), δηλώνει για το πρώτο πλοίο ότι πιάστηκε σε διεθνή ύδατα και σ’ αυτές τις περιπτώσεις «είναι δύσκολο να στοιχειοθετηθεί κατηγορία περί λαθρεμπορίου». Εχει και συνέχεια: «Από τον έλεγχο που έκαναν οι τελωνειακές Αρχές (σ.σ. για τις οποίες είναι παντελώς αναρμόδιος) φαίνεται ότι τα τσιγάρα εξήχθησαν από τη ΣΕΚΑΠ στο Μαυροβούνιο με νόμιμο τρόπο. Τώρα, αν υπάρχουν ζητήματα λαθρεμπορίου στο Μαυροβούνιο, η Ελλάδα δεν εμπλέκεται. Εύκολα μας αρέσει να λέμε διάφορα. Οι πληροφορίες που έχει το ΥΝΑΝΠ και από το τελωνείο είναι ότι δεν προκύπτει λαθρεμπόριο»!
Η αντιπολίτευση ανεβαίνει στα κάγκελα (ο Κουρουμπλής της δίνει την κυβέρνηση στο πιάτο, με τη χοντροκομμένη υπέρ Σαββίδη παρέμβασή του), όμως μια μέρα μετά ο Κουρουμπλής γίνεται ο αγαπημένος υπουργός και των φυλλάδων του Μαρινάκη και της ΝΔ. Τον διαχωρίζουν ευθέως από τον Καμμένο και τον Κοντονή, επειδή δήλωσε ότι το δικό του υπουργείο δεν έχει καμιά ανάμιξη στο αλισβερίσι με τον Γιανουσάκη. Δηλώνει στα «Νέα» ότι έκανε έρευνα και βρήκε ότι ο αξιωματικός του Λιμενικού Π. Χριστοφορίδης (αυτός που ο Γιαννουσάκης λέει ότι τον έχει γράψει σε σπαρταριστό διάλογο, να τον προτρέπει να «δώσει» τον Μαρινάκη) «λειτουργούσε ανεξάρτητα από την υπηρεσιακή του ιδιότητα» και «δεν εκτελούσε εντολές του Λιμενικού» (τίνος εντολές εκτελούσε;). Σύμφωνα με τον Κουρουμπλή, ο Χριστοφορίδης «μπορεί να είχε κάποια διασύνδεση με την Εισαγγελία Πειραιά, η οποία ενδεχομένως να τον ενεργοποίησε»!
Το αντίθετο βγαίνει από όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας (ο Χριστοφορίδης φέρεται να είναι «παιδί» του Κομμένου και η εισαγγελέας Τζίβα απλώς να στάλθηκε να διεκπεραιώσει ανακριτικά μια υπόθεση που είχαν στήσει ο Καμμένος με τον Χριστοφορίδη), αλλά για το «σύστημα Μαρινάκη» δεν έχουν σημασία αυτά! Σημασία έχει ότι ένας υπουργός τραβάει την ουρά του έξω από την υπόθεση.
Την ίδια μέρα, όλως… τυχαίως, εξαφανίζονται τα δημοσιεύματα για τα τσιγάρα ΣΕΚΑΠ που βρέθηκαν στα λαθρεμπορικά τσιγαράδικα στην Κρήτη καθώς και για τη χοντροκομμένη ανάμιξη του Κουρουμπλή, που τον είχαν καρφώσει στον πάσσαλο της ατίμωσης μόλις πριν από μια μέρα! Επαίνους προς τον Κουρουμπλή επιδαψίλευσε και ο Αδωνις Γεωργιάδης στη Βουλή, μια μέρα μετά από τη «γραμμή» που έδωσαν τα «Νέα»!
 Για την υπόθεση με την ανάμιξη Κομμένου δε χρειάζεται να γράψουμε πολλά (οι λεπτομέρειες είναι ήδη γνωστές). Ενας υπουργός τηλεφωνιέται μ’ έναν ισοβίτη και του λέει «να πει την αλήθεια». Ενας Λιμενικός, που εμφανίζεται σαν «παιδί» του υπουργού, τα κάνει «νιανιά» στον ισοβίτη: δώσε μας τον Μαρινάκη και καθάρισες. Εμείς μόνο αυτό θέλουμε. Αλλιώς, θα σαπίσεις στη φυλακή. Μια εισαγγελέας πηγαίνει νυχτιάτικα στη φυλακή, τη βάζουν μέσα χωρίς να υπάρχει η εντολή που απαιτείται κι αυτή προσπαθεί να πάρει από τον ισοβίτη την κατάθεση. Οπως λέει ο τελευταίος, την άμεση άφιξη της εισαγγελέα του την είχε ανακοινώσει από το τηλέφωνο ο Καμμένος. Μόνο που ο ισοβίτης, που σε συνέντευξή του στον Ζούγκλα παλιότερα είχε «δώσει» τον Μαρινάκη, τώρα τους την έχει στημένη και «δίνει» αυτούς ότι προσπαθούν να «στήσουν» τον Μαρινάκη. Πήγαν για μαλλί και βγήκαν κουρεμένοι. Αντί να πιάσουν τον Μαρινάκη στη φάκα, τους έπιασε αυτός στην ίδια τους τη φάκα!
Ο Καμμένος δηλώνει ότι «ο κρατούμενος Γιαννουσάκης ζήτησε διά του δημοσιογράφου Μάκη Τριανταφυλλόπουλου δικαστική προστασία για να καταθέσει στοιχεία για την υπόθεση του “Noor 1“. Ως όφειλα, ενημέρωσα αμέσως την Εισαγγελία και τον αρμόδιο υπουργό». Από τα στοιχεία που βγάζει το «σύστημα Μαρινάκη» προκύπτει ότι τηλεφωνήθηκε ο ίδιος τρεις τουλάχιστον φορές με τον ισοβίτη! Και υποψιαζόμαστε ότι σε δεύτερο χρόνο ο Μαρινάκης θα βγάλει και κασέτες με διαλόγους Καμμένου-Γιαννουσάκη και τότε θα γελάσει κάθε πικραμένος.
Ο Κοντονής πηγαίνει στη Βουλή για κάποιο νομοσχέδιο που εισηγούνταν και η συζήτηση αναλώνεται αποκλειστικά στο ζήτημα Γιαννουσάκη. Ο Μπουμπούκος κυριολεκτικά τον γλεντάει, συνεπικουρούμενος από βουλευτές της υπόλοιπης μνημονιακής αντιπολίτευσης. Διαβάστε τα πρακτικά της Ολομέλειας της Βουλής στις 21 Ιούνη και θα διαπιστώσετε με τα μάτια σας τον απόλυτο πανικό του Κοντονή, που ενώ έχει παραδεχτεί ότι ο Καμμένος έκανε τα τηλεφωνήματα στον ισοβίτη, μετά καταλαβαίνει τη γκάφα του και προσπαθεί να ισχυριστεί ότι δεν είπε κάτι τέτοιο!
Παρά τον πανικό του, ο Κοντονής είναι απόλυτος στην υπεράσπιση του Καμμένου. Δεν’ αφήνει τον παραμικρό υπαινιγμό, δείγμα του ότι είναι και ο ίδιος στο «κόλπο» και το Μαξίμου. Λέει πράγματα «τρελά» για έναν υπουργό. Οτι δεν είναι καθόλου κακό ένας υπουργός να τηλεφωνεί σ’ έναν ισοβίτη καταδικασμένο για πρεζεμπόριο και να του λέει να πει την αλήθεια. Πρόβλημα θα υπήρχε αν του ζητούσε συγκάλυψη! Λες και δεν υπάρχουν οι αποκαλύψεις της τηλεφωνικής επικοινωνίας Χριστοφορίδη-Γιαννουσάκη, με τον δεύτερο να ζητάει επιμόνως από τον ισοβίτη να «δώσει» τον Μαρινάκη. Αλλιώς ενεργούσε ο Χριστοφορίδης και αλλιώς ο Καμμένος;
Το αποκορύφωμα είναι όταν ο Κοντονής προσπαθεί να αντιγυρίσει τις κατηγορίες, λέγοντας στη ΝΔ ότι υπερασπίζεται τα συμφέροντα του Μαρινάκη, αφήνοντας υπαινιγμούς ότι έτσι η ΝΔ συγκαλύπτει μια υπόθεση πρεζεμπόριου. Λες και δεν ξέρει όλος ο κόσμος, πως όσον καιρό ο ΣΥΡΙΖΑ τα είχε καλά με τον Μαρινάκη, δεν κούνησε το δαχτυλάκι του για τη διαλεύκανση αυτής της υπόθεσης, ακόμα κι όταν επί των ημερών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δυο μάρτυρες της υπόθεσης του «Noor 1» πέθαναν, ο ένας στη φυλακή και ο άλλος στη διαδρομή μεταξύ κρατητηρίου και νοσοκομείου.

___________
Πηγή: "ΚΟΝΤΡΑ"
http://www.eksegersi.gr/

Το Unfollow ανέλαβε τώρα να ξεπλύνει τον ναρκοέμπορα.....



Πραγματικά περνάω ημέρες δύσκολες! Προδομένη ζωή!.. Βαριά προδομένη... Όπως και πριν λίγες ημέρες που έβλεπα τον Κουτσούμπα να συναγελάζεται με τον Κυριάκο και να χασκογελούν ότι δεν υπήρξε -λέει- εμφύλιος στην Κρήτη, διότι ...τον απέτρεψε αυτό το κάθαρμα ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης...Ναι! Με τον σφαγέα Γύπαρη τον απέτρεψαν!!!... 
Αυτός πάλι τώρα ο Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος του Unfollow που ανέλαβε τώρα να ξεπλύνει τον ναρκοέμπορα και φασιστόμουτρο Βαγγέλη Μαρινάκη, ναι ήταν πράγματι στις τελευταίες ευρωεκλογές στο ευρωψηφοδέλτιο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μάλιστα στην τελευταία θέση που θεωρείται -και είναι- τιμητική! 
Σαφώς θα περιμένω τις εξηγήσεις από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όμως πολλά καταλαβαίνω, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ ως κίνημα πολύ την εκτιμώ, τους αγωνιστές και αγωνίστριες εκεί σέβομαι.. Ας μην βιαζόμαστε!... 
Δεν μπορεί ένας κάποιος ξεπουλημένος Χαραλαμπόπουλος (που άλλωστε ουδέποτε ήταν οργανικό μέλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ) να δημιουργήσει πρόβλημα... Τα τσογλάνια, είναι μόνο τσογλάνια! Δεν έχουν άλλη θέση...
-Δ.Τζ.

Παρασκευή 23 Ιουνίου 2017

Χτίζοντας τη νέα Βαϊμάρη. Εκείνη έφερε τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτή θα φέρει τον Τρίτο;

   ΣΚΕΨΕΙΣ // ΑΠΟΨΕΙΣ     
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
  Γράφει ο Δημήτρης Δρογίδης *
Μετά από 2 χρόνια σιωπής (Ιούνιος 2015) έρχομαι και πάλι να επισημάνω ότι η Ελλάδα βρίσκεται κάτω από μια διεθνή συναλλαγή. Τα ποικιλώνυμα μνημόνια και οι επιθέσεις σε προσωπικότητες της ελληνικής ζωής εξυπηρετούν άλλα σχέδια. Ασφαλώς και η κάθε επίθεση είναι καταδικαστέα. Στη δημοκρατία λειτουργούν οι θεσμοί – αλλά σε μια τραυματισμένη πολιτικά δημοκρατία δεν ωφελεί η αυτοδικία.
Αντίθετα, δίνει την ευκαιρία για περιστολή του δικαιώματος της ελεύθερης έκφρασης και μιας αναγκαστικής κοινωνικής συναίνεσης στο όνομα της κοινωνικής ειρήνης. Αλήθεια, πόσοι γνωρίζουν ότι δε θέλουν να γνωρίζουμε για την στόχευση περιοχών που περιέχουν κόκκινο υδράργυρο, ιρίδιο και όσμιο, μέταλλα στοιχεία που χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία των πυρηνικών για τις χημικές ιδιότητές τους.
Γιατί επιμένουν τόσο στο χρέος και δεν ενδιαφέρονται για την αξιοποίηση του εθνικού ορυκτού πλούτου; Η πώληση μιας πανικόβλητης Ελλάδας δε θα λύσει το πρόβλημα. Η αξία αυτών των μεταλλευμάτων δεν απαλλάσσει μόνο τη χώρα από το «μνημόνιον άγος», αλλά κάνει μια δυναμική επανεκκίνηση της εθνικής οικονομίας με ευνοϊκούς όρους.
Η ελληνική πραγματικότητα χάνει την εθνική της ταυτότητα μέσα σε μια εγχώρια και διεθνή τρομολαγνεία, που εξυπηρετεί το καινούριο μοίρασμα των ζωνών επιρροής. Ταυτόχρονα, όλοι όσοι συμπράττουν στη νέα πραγματικότητα μένουν στο απυρόβλητο και συνεχίζουν την αποδόμηση των λαών. Διότι δεν είναι μόνο η ελληνική κρίση που προκαλεί κλυδωνισμούς, είναι η απογύμνωση της Ευρώπης – που κινδυνεύει – είναι η ριζοσπαστικοποίηση ενός κόσμου που απειλεί και τα ανθρωπιστικά ιδεώδη που θα μπουν σε αμφισβήτηση.
Δυστυχώς, κάτω από διαφορετικές αφετηρίες, ο κόσμος έχει κοινή μοίρα, (π.χ. το Ελληνικό Δημοψήφισμα του 2015, το Βρετανικό Δημοψήφισμα του 2016, τα τρομοκρατικά χτυπήματα σε Βέλγιο, Γαλλία το 2016, στην Αγγλία και τη Γερμανία το 2017), κανείς δε μένει έξω από τα τεκταινόμενα.
Ενώ η Ελλάδα παραμένει δέσμια μιας ανεξήγητης μνημονιακής αναπηρίας, αυτό μας θυμίζει μια άλλη ιστορική πραγματικότητα την περίοδο της εφτάχρονης δικτατορίας, όταν γινόντουσαν οι ανακατατάξεις στη Μεσόγειο (Αραβοϊσραηλινός Πόλεμος 1967). Όλοι αυτοί που αυτάρεσκα φωτογραφίζονται στα διεθνή fora ξέρουν που συμμετέχουν και τι αποφασίζουν; Ίσως είναι κατώτεροι των περιστάσεων και δεν τολμούν να πάρουν ρηξικέλευθες αποφάσεις ή μήπως είναι πρωταγωνιστές σε μια νέα Δημοκρατία της Βαϊμάρης. Εκείνη έφερε τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτή θα φέρει τον Τρίτο;

 ______
-Ο Δρ. Δημήτριος Α. Δρογίδης, είναι Διδάκτορας Ιστορίας του Πανεπιστημίου της Σορβόννης (Paris1) τέως Υπότροφος Unesco και Συγγραφέας ιστορικών, κοινωνικών και πολιτικών μελετών.

Πέμπτη 22 Ιουνίου 2017

Χαστούκι στην κυβέρνηση η απόφαση του Γιούρογκρουπ,

      Πολιτική        

του Λεωνίδα Βατικιώτη

 

Σε παταγώδη αποτυχία οδηγήθηκε ο κυβερνητικός σχεδιασμός με την απόφαση του Γιούρογκρουπ στις 15 Ιουνίου 2017, καθώς το οικονομικό επιτελείο δεν εξασφάλισε το παραμικρό απ’ όσα είχε διακηρύξει.

Σε παταγώδη αποτυχία οδηγήθηκε ο κυβερνητικός σχεδιασμός με τηναπόφαση του Γιούρογκρουπ στις 15 Ιουνίου 2017, καθώς το οικονομικό επιτελείο δεν εξασφάλισε το παραμικρό απ’ όσα ήλπιζε. Οι λεπτομέρειες της απόφασης περιγράφουν ένα ακόμη κυβερνητικό Βατερλώ, μια παταγώδη αποτυχία, εφάμιλλη των διαψεύσεων που ένιωσαν όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις από το 2010 που εναπόθεταν τις ελπίδες τους στο έλεος των δανειστών!
Το πλάνο του Μαξίμου στην πλήρη του ανάπτυξη περιελάμβανε τα εξής βήματα: 1) ψήφιση του 4ου μνημονίου με νέα μέτρα ύψους 4,5 δισ. ευρώ 2) ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης που θα έπρεπε να είχε κλείσει από τον Φεβρουάριο του 2016 ειρήσθω εν παρόδω 3) ανακοίνωση από το Eurogroup μέτρων ελάφρυνσης του χρέους 4) δημοσίευση ευνοϊκής έκθεσης βιωσιμότητας για το χρέος από το ΔΝΤ 5) ένταξη στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και 6) έξοδο στις αγορές με την έκδοση ομολόγων με επωφελείς όρους. Στο τέλος αυτών των βημάτων, που το καθένα προϋπέθετε το προηγούμενο, εξασφαλιζόταν ότι με το τέλος του τρέχοντος προγράμματος, τον Αύγουστο του 2018, η Ελλάδα θα μπορούσε να εξασφαλίσει την κάλυψη των χρηματοδοτικών της αναγκών από τις αγορές. Δεν θα είναι, με άλλα λόγια, αναγκασμένη να προσφύγει σε ένα νέο μνημόνιο, ούτε καν σε πιστοληπτική γραμμή, όπως αυτή που συζητούσε ο Σαμαράς το 2014.
Από όλα τα παραπάνω βήματα αυτό που με ευκολία ολοκληρώθηκε ήταν το πρώτο: η ψήφιση από τους πάντα πρόθυμους βουλευτές των ΣΥΡΙΝΕΛ ενός 4ου μνημονίου, με μέτρα λιτότητας τα οποία εκτείνονται ακόμη και ως το 2023, όπως μείωση των συντάξεων και του αφορολόγητου, χαλάρωση των προϋποθέσεων για ομαδικές απολύσεις, ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, κ.α. Επιπλέον, το δεύτερο μέτρο που εξασφαλίσθηκε ήταν η ολοκλήρωση της αξιολόγησης, με βάση την απόφαση του Γιούρογκρουπ της 15ης Ιουνίου. Κι αυτό μάλιστα ολοκληρώθηκε επειδή η Ελλάδα έπρεπε να περάσει από το ταμείο για την πληρωμή ομολόγων: εκείνων που κατέχουν ιδιώτες επενδυτές (2,1 δισ. στις 17/7), η ΕΚΤ (3,9 δισ. στις 20/7) κ.α. Μάς δάνεισαν δηλαδή για να τους ξεχρεώσουμε…

Τρεις εβδομάδες για ζύμωση
Όλα τα υπόλοιπα παραμένουν στον αέρα, με τη δήλωση του υπουργού Οικονομίας Δ. Παπαδημητρίου που έκρινε ανέντιμη τη συμπεριφορά του Σόιμπλε (πιθανά γιατί άλλα τους έταξε ιδιωτικώς και άλλα έκανε επισήμως) να αποδίδουν πολύ πιο πιστά το κλίμα στο εσωτερικό της κυβέρνησης. Δημόσια ωστόσο η κυβέρνηση γι’ άλλη μια φορά μίλησε για επιτυχία κι ας ήταν ίδια η απόφαση της 15ης Ιουνίου με αυτή στις 22 Μαΐου, την οποία απέρριψε. Είτε για να βρει χρόνο να την «πουλήσει» καλύτερα στο εσωτερικό είτε γιατί ευελπιστούσε σε μια βελτίωσή της σε εκείνη την περίπτωση που θα οδηγούταν το «ελληνικό ζήτημα» στη Σύνοδο Κορυφής. Ενδεχόμενο που αποκλείστηκε εκ μέρους των Βρυξελλών και του Βερολίνου. Για λόγους αυτονόητους… Γιατί η ίδια λύση της «πολιτικής διαπραγμάτευσης» εμφανίζεται κάθε φορά από το Μαξίμου ως σωτήρια μέχρι να αποδειχθεί το προφανές: ότι και οι υπουργοί Οικονομικών στο  Γιούρογκρουπ δεν παίρνουν εντολές από τους ομοκρέβατούς τους…
Να τονιστεί επιπλέον πώς κανένα από τα παραπάνω μέτρα δεν έχει φιλολαϊκό πρόσημο. Η ένταξη της Ελλάδας στην Ποσοτική Χαλάρωση της ΕΚΤ, κι η οποία κοντεύει να εμφανιστεί ως η νέα Μεγάλη Ιδέα του έθνους, το μόνο που θα σημάνει θα είναι την αγορά από την Φρανκφούρτη ομολόγων ύψους 3 δισ. ευρώ από τις τράπεζες. Ούτε χρήμα στην αγορά θα κυλήσει, ούτε προσλήψεις θα γίνουν για να μειωθεί η ανεργία… Κι όσο για την έξοδο στις αγορές την έκανε και ο Α. Σαμαράς ακριβώς πριν 3 χρόνια. Γιατί τώρα να ανοίξουμε σαμπάνιες;
Τα παραπάνω μέτρα ήταν τόσο στενά αλληλεξαρτώμενα, με την ψήφιση του 4ου Μνημονίου να ανοίγει αυτόματα το δρόμο για τα επόμενα, σύμφωνα με όσα ήλπιζαν και δήλωναν οι κυβερνητικοί, ώστε η Αυγή κυκλοφόρησε στις 7 Ιουνίου με τίτλο «Ξεχάστε τα μέτρα χωρίς λύση για το χρέος». Λύση για το χρέος δεν ήρθε, ούτε καν αυτή η ψοφοδεής που περίμεναν οι ΣΥΡΙΖΑίοι, αλλά τα μέτρα έμειναν για να έρθουν πολύ σύντομα κι άλλα…
Η απόφαση του Γιούρογκρουπ ισοδυναμεί με κόλαφο για τον ΣΥΡΙΖΑ για τους ακόλουθους λόγους:
1.    Η περίφημη «ελάφρυνση» του χρέους, έμεινε στα χαρτιά, όπως εύκολα μπορούσε να προβλεφθεί. Ούτε 1, ούτε 2, ούτε 3, αλλά 4 φορές παραπέμπει η τελευταία συμφωνία του Γιούρογκρουπ στην απόφαση του Γιούρογκρουπ του Μαΐου του 2016. Τότε είχε περιγραφεί με τη μεγαλύτερη δυνατή ακρίβεια ένα πολύ σαφές πλαίσιο ρύθμισης που συνέδεε χρονικά τα μεσοπρόθεσμα μέτρα με την ολοκλήρωση του προγράμματος. Δηλαδή μετά τον Αύγουστο του 2018. Κι ας υποσχόταν ό,τι του κατέβαινε ο κάθε πολιτικός απατεώνας…

Μέτρα κενά περιεχομένου 
Σε κάθε περίπτωση, ακόμη κι αν εφαρμοστούν αυτά τα μέτρα απέχουν πολύ από τις προσδοκίες που δημιουργεί η κυβέρνηση για το πραγματικό τους αντίκρισμα, έτσι ώστε να κρύψει τη στροφή 180 μοιρών που έχει κάνει εγκαταλείποντας το αίτημα της διαγραφής του χρέους και τις δυνατότητες που της παρείχε το πόρισμα της Επιτροπής Αλήθειας. Μια έκθεση που τεκμηρίωνε νομικά και με επάρκεια τη δυνατότητα μονομερούς διαγραφής του συνόλου του χρέους. Άνθρακες επομένως είναι ο θησαυρός της «ελάφρυνσης» του χρέους στον οποίο η κυβέρνηση έχει εναποθέσει τις ελπίδες της.
Τα μέτρα «ελάφρυνσης» ωστόσο μπορεί επί της ουσίας να είναι αδιάφορα θα χρησίμευαν όμως για να διευκολύνουν την κυβέρνηση να ευελπιστεί ότι θα βγει στις αγορές με αξιοπρεπείς όρους. Να διεκδικήσει δηλαδή ένα χαμηλό επιτόκιο, τόσο άμεσα, στο πλαίσιο μιας πιλοτικής εξόδου, όσο και μετά από ένα χρόνο, ώστε να μπορεί να υπόσχεται ότι δεν έχει ανάγκη ένα νέο Μνημόνιο. Άλλες ωστόσο ήταν οι βουλές ων πιστωτών… Δεν της έκαναν ούτε αυτή τη χάρη, δείχνοντας ότι η υποταγή δε φέρνει ανταμοιβή, αλλά επιπλέον πιέσεις για αντιλαϊκά μέτρα! Νέοι κύκλοι λιτότητας και υπερχρέωσης!
2.    Η επανάληψη στο τελικό ανακοινωθέν της συνόδου ότι τα μέτρα θα εφαρμοστούν στο βαθμό που είναι αναγκαία (“to the extent necessary”), φράση που υπήρχε και στην απόφαση του Μαΐου του 2016, υποδηλώνει ότι δεν είναι σίγουρο τίποτε! Ούτε ακόμη κι η ελάφρυνση που διατυπώνεται ως ευχή, στο πλαίσιο των μεσοπρόθεσμων μέτρων.
3.    Η κυβέρνηση δεν έλαβε ούτε τα κέρδη των κεντρικών τραπεζών από τα ελληνικά ομόλογα (ANFA & SMP). Ήταν μέτρο που οι Ευρωπαίοι το είχαν υποσχεθεί από το 2012 και 5 χρόνια μετά εξακολουθούν να παραπέμπουν την υλοποίησή του στο απώτερο μέλλον. Μάλιστα να την εντάσσουν στο πλαίσιο μιας μελλοντικής αναδιάρθρωσης.
4.    Η επέκταση των ωριμάνσεων κατά 15 χρόνια την οποία διαφημίζει η κυβέρνηση ως κέρδος δεν αποτελεί δέσμευση, αλλά ένα ακόμη πιθανό ενδεχόμενο. Μπορεί δηλαδή να συμβεί, μπορεί και να μη συμβεί, όπως μπορεί και να έχει μικρότερη χρονική διάρκεια. «Μεταξύ 0 και 15 ετών» αναφέρει κατά λέξη η απόφαση.

Κόφτης χρέους για δημιουργία εντυπώσεων
5. Ο κόφτης χρέους είναι μια απάτη! Το όριο διατήρησης των ακαθάριστων χρηματοδοτικών αναγκών κάτω από 15% μεσοπρόθεσμα και κάτω του 20% στη συνέχεια δεν σήμαινε ότι κάθε ευρώ πάνω από αυτό το όριο θα διαγραφόταν! Σήμαινε μια εσωτερική αναδιάρθρωση με κάθε ευρώ πάνω από αυτό το όριο να αποπληρώνεται την επόμενη ή τις επόμενες χρονιές. Αυτό δε το μέτρο ψηφίσθηκε τον Μάιο του 2016, ως εναλλακτικός ορισμός της βιωσιμότητας καθώς ο κοινά αποδεκτός θα έβγαζε το ελληνικό χρέος μη βιώσιμο, κι όχι για να ανασάνει ο κρατικός προϋπολογισμός. Αλλά για να εξασφαλισθεί η ομαλή αποπληρωμή του χρέους.
Το σημαντικότερο ωστόσο, αξιολογώντας τη σημασία του, είναι πώς μόνο δύο έτη, το 2022 και το 2023 οι αποπληρωμές υπερβαίνουν αυτό το όριο (19% και 16,3%, αντίστοιχα) απαιτώντας την ενεργοποίηση του «κόφτη» ή καλύτερα του μηχανισμού εσωτερικών μετακινήσεων.
6.     Η αναπτυξιακή ρήτρα είναι κενή περιεχομένου. Η γαλλική πρόταση, όπως την εξέθεσε ο υπουργός Οικονομικών του Μακρόν κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα, υιοθετήθηκε ως ένα ενδεχόμενο για μια πιθανή μελλοντική αναδιάρθρωση του χρέους προς τους Ευρωπαίους. Δεν πρόκειται παρόλα αυτά για κάτι καινούργιο. Ρήτρα ανάπτυξης είχαν και τα νέα ομόλογα που εκδόθηκαν τον Φεβρουάριο του 2012 μετά την αναδιάρθρωση, χωρίς να οδηγούν σε μείωση του χρέους. Με τα λόγια του ίδιου του γάλλου υπουργού, όπως δήλωσε σε συνέντευξή του μετά το τέλος του Γιούρογκρουπ, «είναι απλώς ένας ευέλικτος μηχανισμός που επιτρέπει να προσαρμόζεται ο ρυθμός των πληρωμών με τις δυνατότητες αποπληρωμής της Ελλάδας που θα βρίσκονται σε συνάρτηση με τα επίπεδα της ανάπτυξης». Υπό συγκεκριμένους όρους ωστόσο είναι δίκοπο μαχαίρι καθώς σε περιόδους ανάπτυξης οδηγεί σε αύξηση των αποπληρωμών, φρενάροντας σε δεύτερο χρόνο τη μεγέθυνση.
7.     Η συμφωνία του Γιούρογκρουπ ισοδυναμεί με επιπλέον λιτότητα! Η συμφωνία για πρωτογενές πλεόνασμα ύψους 3,5% μέχρι το 2022 και «ίσο είτε ανώτερο αλλά κοντά στο 2% του ΑΕΠ την περίοδο από το 2023 ως το 2060» (με τέτοια σαφήνεια άντε να πει μετά κάποιος υπουργός ότι δεν το κατάλαβε…) θα οδηγήσει σε νέες μειώσεις κοινωνικών δαπανών και περισσότερες ιδιωτικοποιήσεις. Η διαιώνιση των πλεονασμάτων ισοδυναμεί με φτωχοποίηση στο διηνεκές. Η αλήθεια εδώ βέβαια είναι ότι η «υποχρέωση» για πλεονάσματα ύψους 2% μεταξύ 2023 και 2060 προέρχεται από τις δημοσιονομικές υποχρεώσεις στο πλαίσιο της ΕΕ. Η παραμονή στο περιλάλητο «σπίτι των λαών» είναι που πρωτευόντως επιβάλλει τη φτωχοποίηση…
Στα ύψη τα ληξιπρόθεσμα
8.     Τα αναπτυξιακά κονδύλια που υπόσχεται το Γιούρογκρουπ ύψους 970 εκ. ευρώ για τη περίοδο 2017-2020 δεν είναι νέα κονδύλια. Περιλαμβάνονται στα «κονδύλια συνοχής», όπως με σαφήνεια περιγράφει η απόφαση του Γιούρογκρουπ. Όσο ευνοήθηκαν εργαζόμενοι, άνεργοι και συνταξιούχοι από τα 11 δισ. ευρώ τα οποία κινητοποιήθηκαν από τον Ιούλιο του 2015, όπως αναφέρεται, άλλο τόσο θα γευτούν και τα 970 εκ. που είναι το 20% όσων θα πληρώσουν από την τσέπη τους οι φορολογούμενοι λόγω των νέων μέτρων του 4ου Μνημονίου.
9.    Τα ποσό της δόσης συνολικού ύψους 8,5 δισ. πράγματι υπερβαίνει τις αποπληρωμές χρέους περίπου 7 δισ. ευρώ. Αυτή η διαφορά ανέρχεται σε 1,5 περίπου δισ. ευρώ και υποτίθεται πώς θα καλύψει ληξιπρόθεσμα του δημοσίου στον ιδιωτικό τομέα. Επιπλέον, θα χρησιμεύσουν ως απόθεμα ρευστού για «να υποστηρίξουν την εμπιστοσύνη των επενδυτών και να διευκολύνουν την πρόσβαση στις αγορές». Μόνο που οι ληξιπρόθεσμες οφειλές ανέρχονται σε 3,9 δισ. ευρώ. Είναι δηλαδή υπερδιπλάσιες των επιπλέον χρημάτων, που κι αυτά τα δανειζόμαστε… Επομένως δεν φτάνουν ούτε για να καλυφθούν τα μισά από τα ληξιπρόθεσμα… Κατά συνέπεια το ελληνικό Δημόσιο, παρά τη γενναιοδωρία των δανειστών, θα συνεχίσει να χρωστάει ιδιώτες και νοικοκυριά!
Εν κατακλείδι, η ήττα της κυβέρνησης που ενώ ψήφισε τα πάντα στο τέλος οι πιστωτές την άδειασαν, δείχνει ότι ο μοναδικός ασφαλής δρόμος για την ελάφρυνση του χρέους παραμένει η διαγραφή του, με μονομερείς όρους κυρίαρχου κράτους. Επίσης η ανατροπή κάθε κυβέρνησης που είναι άβουλο και τυφλό όργανο των πιστωτών όπως είναι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
___________

Παρασκευή 16 Ιουνίου 2017

Το τελευταίο «αντίο» στον Κώστα Εφήμερο

Η κηδεία του ερευνητή δημοσιογράφου Κώστα Εφήμερου, που «έφυγε» από τη ζωή την Τρίτη μόλις σε ηλικία 42 ετών από ανακοπή καρδιάς, θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή στις 17:00 στον Προφήτη Ηλία της Αγίας Παρασκευής.
Σε κείμενο στο The Press Project, του οποίου υπήρξε δημιουργός και ιδιοκτήτης, συνεργάτες αποχαιρετούν «τον Κώστα που δεν ήταν αφεντικό, αλλά συνεργάτης, φίλος, δάσκαλος», «τον Κώστα που ήταν και είναι πάντα εδώ» και «τον Κώστα που δεν ήταν εφήμερος».
Διαβάζουμε ότι «ήταν υπέροχος φίλος, χωρίς να δίνει συμβουλές. Ήταν υπομονετικός μέντορας, χωρίς να μας κουνάει ποτέ το δάχτυλο. Μας έκανε δυνατούς γιατί μας άφηνε ελεύθερους να λάβουμε αποφάσεις και πάντα δίπλα μας, έστεκε περήφανος για εμάς, για τη δουλειά που κάναμε. Ήταν ερωτευμένος με τη ζωή. Εμείς τον πειράζαμε, ότι ανάμεσα στους 20χρονους και τους 30χρονους της ομάδας του TPP, ο 40άρης τελικά απολάμβανε περισσότερο από όλους μας τις μικρές χαρές τριγύρω του»
Είναι η ψυχή, η καρδιά, το μυαλό και οι ιδέες πίσω από έναν δημοσιογραφικό οργανισμό που κατάφερε ένα «μικρό θαύμα», όπως έλεγε, στο χώρο των ΜΜΕ. Ένα Μέσο που ονειρεύτηκε το 2010 και το είδε βήμα-βήμα να μεγαλώνει, να εξελίσσεται, να δέχεται επαίνους και κριτική, να επευφημείται και να πολεμάται, αλλά το βασικότερο, να παραμένει ζωντανό. Και να έχει όνειρα, όνειρα για μια καλύτερη δημοσιογραφία, μια καλύτερη Δημοκρατία, μια καλύτερη κοινωνία. 
Ήταν επίσης ο άνθρωπος που βοήθησε να κρατηθεί ανοιχτή η ΕΡΤ αμέσως μετά το «μαύρο» μεταδίδοντας το σήμα της από την ενημερωτική ιστοσελίδα του. Σε σημερινή ανακοίνωση το Διοικητικό Συμβούλιο της Ερτ θυμίζει ότι τον Ιούνιο του 2013 «o Κώστας Εφήμερος και οι τότε συνεργάτες του είχαν την πρωτοβουλία και υλοποίησαν, με δικά τους μέσα, έναν τεχνολογικό άθλο. Κατάφεραν, μέχρι να αναλάβει η EBU, να συνεχίσουν να εκπέμπουν το πρόγραμμα της ΕΡΤ αμέσως μετά την κυβερνητική απόφαση για μαύρο».
Μπορεί να μην ήταν υπάλληλος της ΕΡΤ «αλλά στήριξε με πάθος και αυταπάρνηση τον Εθνικό Δημόσιο Ραδιοτηλεοπτικό Φορέα σε δύσκολες στιγμές. Με το ίδιο πάθος που πάλευε για μια ανεξάρτητη, έντιμη δημοσιογραφία, χρήσιμη στους πολίτες».
«Οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ του χρωστούν ευγνωμοσύνη και σεβασμό και η διοίκησή της μεταφέρει εκ μέρους τους τα ειλικρινέστερα συλλυπητήρια για την πρόωρη απώλειά του στην οικογένειά του» καταλήγει η ανακοίνωση.
Το TPP αναφέρει ότι «παράκληση της οικογένειας του Κώστα είναι, αντί στεφάνων, όποιος και όποια το επιθυμεί να κάνει μία δωρεά στους παρακάτω λογαριασμούς του TPP».
Τράπεζα Πειραιώς
6598-105207-071 (PAPADOPOULOU ZOI)
IBAN: GR03 0171 5980 0065 9810 5207 071
BIC: PIRBGRAA

Alpha Bank
29200-2101-098-278 (PAPADOPOULOU ZOI)
IBAN: GR31 0140 2920 2920 0210 1098 278
SWIFT: CRBAGRAA

Εθνική τράπεζα
138/620264-01 (KARATZA GRANETA)
IBAN: GR50 0110 1380 0000 1386 2026 401

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Εφυγε στα 42 του ο Κώστας Εφήμερος

Πέμπτη 15 Ιουνίου 2017

ΟΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΕΣ ΦΡΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΣ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ.

Περί Ψυχολογίας

To σημαντικότερο χαρακτηριστικό για ένα παιδί είναι η ανατροφή που θα πάρει, και αυτό το έργο καλείτε να το εκτελέσει ο γονιός. Ένα από τα πιο σημαντικά σημεία στην ανατροφή του παιδιού είναι η σωστή χρήση της γλώσσας, ο τρόπος που θα του μιλήσουμε, που θα επικοινωνήσουμε μαζί του, γιατί ο χαρακτήρας ενός παιδιού διαμορφώνεται και αλλάζει αξιοσημείωτα από αυτά που βιώνει, βλέπει και ακούει μέσα στο οικογενειακό του περιβάλλον.
Σε αυτήν την κατεύθυνση, το παιδί μας πρέπει να το αντιμετωπίζουμε σαν ένα νέο ανεξάρτητο ον και όχι σαν τον καθρέφτη των αντιλήψεων μας. Ουσιαστικά πρέπει να τα αντιμετωπίζουμε ισότιμα και να αποβάλλουμε τις ιδεολογίες και τα στερεότυπα που μας κατατρέχουν, κυρίως να αποφύγουμε την”κακή γλώσσα”, τον τρόπο που θα εκφραστούμε...
Πάνω λοιπόν σε κάποιες εντάσεις μπορεί να χρησιμοποιήσουμε κατά την γνώμη μας “αθώες” φράσεις που μόνο αθώες δεν έιναι αλλά αντιθέτως επιφέρουν μεγάλο ψυχολογικό φορτίο, συχνά δυσβάσταχτο για την ψυχή ενός παιδιού (μικρού αλλά και μεγαλύτερου!).


ΟΙ  “ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΕΣ”  ΦΡΑΣΕΙΣ

   1. "Θα καταλάβεις όταν κάνεις το δικό σου παιδί" Μια φράση που καλό θα ήταν να            την  αποφεύγουμε. Όταν το ακούει αυτό το παιδί αρχίζει  να νοιώθει ενοχές, ότι κάτι          δεν κάνει σωστά χωρίς να του δίνουμε επαρκείς εξηγήσεις γι'αυτό.

2.     "Μπορείς και καλύτερα!"  Με την χρήση αυτής της φράσης το παιδί νοιώθει ότι σας έχει απογοητεύσει... Θα 'θέλατε στα αλήθεια κάτι τέτοιο; Ανεξαρτήτως αυτού το παιδί νοιώθει πίεση άγχος και αγωνία, και αυτό σίγουρα δεν θα επιφέρει τα αποτελέσματα που θα θέλαμε.
3.   "Άστο, θα το κάνω εγώ" Μπορεί εσείς να το κάνετε με όλη την αγάπη που έχετε για να ευχαριστήσετε το παιδί σας και μπορεί αυτό να του αρέσει αλλά... ένα κομμάτι της σωστής ανατροφής είναι το παιδί να μάθει να αναλαμβάνει τις ευθύνες του μόνο του μέσα από καθημερινές δραστηριότητες. Για αυτό θα ήταν καλό να μην μειώνετε την προσπάθεια τους, αντικαθιστώντας τα, όσο καλές κι αν είναι οι προθέσεις σας.
4.  "Αλίμονο σου, θα το πω στον πατέρα σου!" Γίνεται να απειλούμε και να τρομάζουμε το παιδί μας χρησιμοποιώντας το προσωπείο του πατέρα-μπαμπουλα ο οποίος είναι αυτός που θα πρεπε να προσφέρει την προστασία; Η απειλή αυτή μπορεί να τρομάζει  το παιδί...
5.   "Μην κλαις" Τα παιδιά έχουν συναισθήματα όπως και εμείς και πρέπει να τα βιώνουν όλα. Άρα είναι σωστό να το διατάζουμε να μην κλαίει ή να μην στεναχωριέται;... Πρέπει να νοιώθει την ασφάλεια ότι μπορεί να εκφραστεί ελεύθερα. Δείξτε τους τον τρόπο να το ξεπεράσουν.
6.     "Δεν έπαθες και τίποτα"  Ένα μικρό κοψιματάκι ή μία “πληγούλα” από ένα πέσιμο για εμάς μπορεί να μην πονάει, για το παιδί όμως είναι πόνος! Το καλό θα'ταν να σεβαστούμε τον πόνο του. Μην μειώνεται την “πληγή” του παιδιού σας αλλά μην τις δώσετε και μεγάλες διαστάσεις.
7.   "Ό τάδε είναι ηλίθιος" Με την χρήση αυτής της φράσης μπροστά στο παιδί, δεν θα είναι αφύσικο να το ακούμε να αποκαλεί όλον τον κόσμο "ηλίθιο"! Αυτό σίγουρα σαν γονείς δεν θα το προτιμούσαμε, επομένως λίγο προσοχή στο λεξιλόγιο μας...
8.     "Γιατί να μην είσαι σαν τον/την .....;" Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο για το παιδί από το να συγκρίνεται με τον αδελφάκι του. Το μόνο που θα καταφέρεται είναι να φουντώσετε την αντιζηλία μεταξύ τους. Χειριστείτε το κάθε παιδί σας ξεχωριστά και διαφορετικά.
9.     "Σε βλέπει ο κόσμος" Με αυτή την φράση το παιδί θα μάθει να είναι εξαρτημένο από το τι θα πει ο κόσμος, κάτι που γενικότερα είναι αρνητικό χαρακτηριστικό και ειδικότερα θα μειώσει την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμηση του.

Όπως και να 'χει η λάθος γλώσσα που χρησιμοποιούν πολλές φορές οι γονείς απευθυνόμενοι στο παιδί τους χωρίς να το καταλαβαίνουν έχει μεγάλο αντίκτυπο και βάρος πάνω του. Η σωστή ανατροφή είναι το πιο σημαντικό βήμα για την δημιουργία ενός όμορφου, αυτόνομου ανθρώπου και η ''γλώσσα'', ο λόγος είναι ένα σημαντικότατο εργαλείο γι'αυτόν τον σκοπό.
Αξιοποιήστε το!


                                                  ~~~~~~~~~~~~
    (*) Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος-Οικογενειακός Σύμβουλος, τ.συνεργ. στο Νοσοκομείο Παίδων “Αγία Σοφία”, μέλος της Ελληνικής Εταιρίας Εφηβικής Ιατρικής και του Ευρωπαικού Συλλόγου Ψυχοθεραπείας. Απόφοιτος Ε.Κ.Π.Α, επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης “Επαφή”. www.paidi-efivos.gr

Τρίτη 13 Ιουνίου 2017

Ο φιλέλληνας Ζόσεπ Τέρο (Josep Tero) Καταλανός τραγουδιστής έδωσε μια άλλη νότα στη σκληρή πραγματικότητα των έγκλειστων στις φυλακές Κορυδαλλού



Η μουσική του Ζόσεπ Τέρο (Josep Tero) και τα ποιήματα του Κωνσταντίνου Καβάφη αντήχησαν χθες το απόγευμα στους τοίχους των φυλακών Κορυδαλλού. Ο φιλέλληνας Καταλανός τραγουδιστής έδωσε μια άλλη νότα στη σκληρή πραγματικότητα των έγκλειστων, ενώ ήδη έχει τραγουδήσει στις γυναικείες φυλακές της Βαρκελόνης. Μαζί του και ο πανεπιστημιακός καθηγητής φιλολογίας Εουσέμπι Αγιένσα, ο οποίος έχει μεταφράσει στα καταλανικά τα ποιήματα του «Μεγάλου Αλεξανδρινού» Κ.Καβάφη.
Παρουσίασε 8 ποιήματα του Καβάφη, μελοποιημένα απ΄τον ίδιο, ενώ τις απαγγελίες αυτών των ποιημάτων έκαναν οι «έγκλειστοι», ο διευθυντής των φυλακών κ.Χριστόφορος Γιαννακόπουλος και η αφεντιά μου. 
Η εκδήλωση έγινε με πρωτοβουλία του Συνδέσμου Βετεράνων Ποδοσφαιριστών της Προοδευτικής Νεολαίας, στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων των 90 χρόνων της. Ψυχή των βετεράνων ο Νίκος Μάλλιαρης [Nikos Malliaris]. 
Ήταν η δεύτερη καλλιτεχνική συνύπαρξη των «ελεύθερων» και των φυλακισμένων, μετά την έκθεση ζωγραφικής με θέμα το ποδόσφαιρο. 
Ο Ζόσεπ Τέρο έχει μουσικούς δεσμούς με την Ελλάδα και στηρίζει τη συμβολή του ελληνισμού στις άρρηκτες σχέσεις αθλητισμού και πολιτισμού και το ρόλο της Μπαρτσελόνα στην έκφραση της ανυπομονησίας του καταλανικού λαού για ελευθερία και θεωρεί κήρυκα της καταλανικής "επανάστασης", τον Πεπ Γκουαρντιόλα.

ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ