ΕΙΔΗΣΕΙΣ // ΙΤΑΛΙΑ
Οι κλειστές βρύσες στα συντριβάνια της πλατείας του Αγίου Πέτρου στη Ρώμη είναι τα πιο συμβολικά αποδεικτικά στοιχεία της κρίσης νερού που αντιμετωπίζει η Ιταλία φέτος το καλοκαίρι και η οποία ήταν αποτέλεσμα διαφθοράς, γραφειοκρατίας και, κυρίως, ιδιωτικών συμφερόντων.
Τον περασμένο μήνα, δέκα περιφέρειες σε όλη τη χώρα κηρύχτηκαν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, καθώς η Ιταλία είχε τη δεύτερη ξηρότερη άνοιξη των τελευταίων 60 ετών και οι βροχοπτώσεις κατά τους πρώτους έξι μήνες του έτους μειώθηκαν κατά 33%.
Αυτό στέρησε από την Ιταλία 20 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού μέχρι στιγμής φέτος – το ισοδύναμο της Λίμνης Κόμο.
Η περιφέρεια του Λάτσιο σχεδίαζε να παρέχει νερό στη Ρώμη για 1,5 εκατομμύρια κατοίκους έως και οκτώ ώρες την ημέρα. Στη συνέχεια υποχώρησε μεταθέτοντας το δελτίο στο νερό για την 1η Σεπτεμβρίου και ακολούθησε η απόφαση να σταματήσει να αντλεί η Ρώμη νερό από τη λίμνη Μπρατσιάνο.
Η στάθμη της λίμνης Μπρατσιάνο, η οποία καλύπτει το 8% των αναγκών της Ρώμης σε νερό, είχε πέσει τόσο πολύ που ο περιφερειάρχης του Λάτσιο, Νικόλα Ζινγκαρέτι, έδωσε εντολή να διακοπούν οι λήψεις νερού.
Τα νέα έπληξαν τους πάντες παγκοσμίως. Και στη συνέχεια ξεχάστηκαν γρήγορα. Όχι όμως για την εφημερίδα «Il Bel Paese» και ειδικά όχι στη Ρώμη.
Την περασμένη εβδομάδα, η δήμαρχος της πρωτεύουσας Βιρτζίνια Ράτζι δήλωσε ότι το χειρότερο είχε αποφευχθεί, μετά την απόφαση του δικαστηρίου, η ροή του νερού από τη λίμνη Μπρατσιάνο, αν και μειωμένη, δεν πρόκειται να διακοπεί.
Η εταιρεία νερού της Ρώμης γνωρίζει ότι οι ξηρασίες αποτελούν μέρος μιας πιο μακροπρόθεσμης τάσης, που συνδέεται με την κλιματική αλλαγή που πλήττει την Ιταλία και γενικότερα το νότο της Ευρώπης.
Πολύ λογικά αυτή την εβδομάδα ξεκίνησε μια δημόσια ενημερωτική εκστρατεία που προσφέρει συμβουλές στους πελάτες της σχετικά με απλά πράγματα που μπορούν να κάνουν για να εξοικονομήσουν νερό: απενεργοποίηση της βρύσης αντί να αφήνουν το νερό να τρέχει άσκοπα (εξοικονομώντας 5.000 γαλόνια νερού ετησίως).
Παίρνοντας ένα ντους παρά ένα λουτρό (120 λίτρα κάθε φορά). Χρησιμοποιώντας συσκευές με πλήρες φορτίο (8.000 και 11.000 λίτρα νερού ετησίως). Και το πότισμα των λουλουδιών και των φυτών χρησιμοποιώντας ανακυκλωμένο μαγειρικό νερό (1.800 λίτρα ετησίως).
Αυτό που δεν είπε όμως είναι το πώς τα ιδιωτικά συμφέροντα των μετόχων συνέβαλαν στη δημιουργία αυτής της δημόσιας και περιβαλλοντικής έκτακτης ανάγκης.
Αποδεικνύεται ότι η εταιρεία ύδρευσης της Ρώμης, η ACEA ATO 2 S.p.A, κατέβαλε στους μετόχους το 93% των ετήσιων κερδών της, ύψους 65 εκατομμυρίων ευρώ την περίοδο 2011 έως 2015, με το μεγαλύτερο ποσοστό συμμετοχής 96% να είναι η χρηματιστηριακή αγορά ACEA SpA.
Μεταξύ αυτών, οι τέσσερις μεγάλες εταιρείες πολλαπλών χρηματιστηριακών εταιρειών IREN, A2A, HERA και ACEA, διένειμαν μερίσματα άνω των 2 δισεκατομμυρίων ευρώ, μεταξύ του 2010 και του 2014.
Με όλα αυτά τα χρήματα να ρέουν προς τους μετόχους δεν αναρωτιέται κανείς πως οι ιταλικές εταιρείες νερού δεν κατάφεραν να αντιμετωπίσουν τις διαρροές στα δίκτυά τους (Το 45% του νερού της Ρώμης χάνεται είτε υπόγεια είτε σε πισίνες, ρέει στο δρόμο ή κλέβεται).
Το αντίστοιχο ποσοστό των απωλειών νερού στο Μιλάνο μόλις που ξεπερνάει το 16%.
Ο Δήμος της Ρώμης, κάτοχος του 51% του ACEA, ενδιαφερόταν πάνω από όλα τα τελευταία χρόνια να αντλήσει το υψηλότερο δυνατό κέρδος, ώστε να καλύψει κάποιες μαύρες τρύπες από τα συνολικά 15 δισ. ευρώ του ελλείμματός του. Το ίδιο το διαχειριστικό δίκτυο ουδέποτε μέχρι σήμερα έθεσε το ζήτημα της βελτίωσης των σωληνώσεων.
Και αυτό το λάθος, όπως επισημαίνει η «Monde», ήταν κοινό σε όλες τις πολιτικές ομάδες που έχουν παρελάσει από το Καπιτώλιο, θα ήταν ανέντιμο να το επιρρίψει κάποιος μόνο στην προερχόμενη από το «Κίνημα των Πέντε Αστέρων» του Γκρίλο και νυν δήμαρχο, Βιρτζίνια Ράτζι, που ανέλαβε τα ηνία το καλοκαίρι του 2016.
Μία άλλη ωστόσο συνάδελφός της επίσης προερχόμενη από το κόμμα του Μπέπε Γκρίλο η Σαμπρίνα Ανσέλμο, δήμαρχος της Ανγκουιλάρα, στις όχθες της Μπρατσιάνο, δήλωσε στην εφημερίδα «La Stampa» πως είχε προειδοποιήσει επανειλημμένως τη Ράτζι κι εκείνη ουδέποτε θέλησε να συμμετάσχει στις συσκέψεις για το μέλλον της λίμνης.
Κι αν οι κάτοικοι της Ρώμης λένε φέτος το νερό νεράκι και οι τουρίστες απογοητεύονται από τα κλειστά συντριβάνια της πόλης, οι μεγαλύτερες μέχρι στιγμής ζημιές έχουν γίνει στη γεωργία.
Σχεδόν το 60% των γεωργικών εκτάσεων απειλείται και οι ζημίες που υπέστησαν έως τώρα ανέρχονται σε 2 δισεκατομμύρια ευρώ. Μεταξύ των χειρότερων καταστροφών είναι αυτές στα σταφύλια και τις ελιές, από τα κύρια εξαγώγιμα προϊόντα της Ιταλίας. Τα γαλακτοπαραγωγικά αγροκτήματα επηρεάζονται, όμως, εξίσου και οι αγελάδες εξαιτίας της ζέστης έχουν σταματήσει να δίνουν γάλα.
Όλη αυτή η καταστροφή θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί, απλά, αν είχε επιδιορθωθεί το δίκτυο ύδρευσης αντί να δίνονται αδρά μερίσματα στους μετόχους.
Και ο κόσμος είναι αγανακτισμένος καθώς σε δύο δημοψηφίσματα 27 εκατομμύρια Ιταλοί ψήφισαν κατά της ιδιωτικοποίησης του νερού και βλέπουν τώρα πως η λειψυδρία ήταν στην ουσία… ιδιωτική υπόθεση.
_______________
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου