Για την Αλίκη Γιωτοπούλου-Μαραγκοπούλου, για την Αλίκη - Θύελλα
Γιατί ήταν πάντα στην πρώτη γραμμή της μάχης για τα δικαιώματα του ανθρώπου
Γιατί έδειχνε πάντα στους νεώτερους το δρόμο με την ίδια φλόγα, το ίδιο ακατάλυτο πάθος, διδάσκοντάς τους πώς να είναι νέοι
Γιατί στεκόταν πάντα δίπλα σ’εκείνους που είχαν την ανάγκη της με την ίδια ευγένεια
Γιατί ήταν πάντα με την ίδια καθάρια καρδιά η πιο αληθινή φίλη
Γιατί αντιμαχόταν με το ίδιο πάντα σθένος την αδικία.
Γιατί δίδασκε με την ίδια πάντα ιεροπρέπεια τις αξίες που μας κάνουν ανθρώπους
Γιατί έβαζε πάντα φωτιά στις ψυχές με την ίδια θυελλώδη ορμή
Γιατί σήκωνε πάντα στους ώμους με την ίδια δύναμη το φως
Για εκείνες τις ατέλειωτες συζητήσεις για τα δικαιώματα του ανθρώπου μέχρι τις τρεις το πρωί στην Αθήνα και τη Σαρωνίδα
Για τις συμβουλές στα πρώτα βήματα και τη ζεστή αγκαλιά στη δύσκολη στιγμή του Σεπτέμβρη πριν πέντε χρόνια.
Γιατί δεν έχει καμμία σημασία η διαφορά ηλικίας στη φιλία
Γιατί μεγάλωσα μαζί της.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ, που δεν χωρά στις λέξεις, κι ένα ζεστό φιλί εκεί που ταξιδεύει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου