Η καταστροφή της προσωπικής σχέσης μέσα από τα i-phone τα i- pad, το chatting, το googling και όλες αυτές τις λέξεις της τεχνολογίας που πλέον καθορίζουν τη ζωή μας....

Αρκαδικός Κύκλος

Είναι πράγματι θλιβερό να βλέπεις νέα παιδιά εδώ στη Ρόδο, όταν βγαίνει ένα υπέροχο κόκκινο φεγγάρι μέσα από τη θάλασσα, να κάθονται το ένα δίπλα στο άλλο, αγόρια και κορίτσια, και να είναι αφοσιωμένα στο... κινητό τους... Ούτε φλερτ, ούτε ερωτισμός, ούτε καν ενδιαφέρον... Η επέλαση της απομόνωσης και ο θρίαμβος της εικονικής πραγματικότητας.... Μια γενιά που σιγά σιγά παύει να ζει και απλά υποδύεται τη ζωή μέσα από ένα γυάλινο και πλαστικό κουτάκι...

Απ' οτι φαίνεται μετά από την τηλεόραση που κατέστρεψε, με την πλυση εγκεφάλου της, την κοινωνία και τους συλλογικούς θεσμούς, το επόμενο σταδιο είναι η καταστροφή της προσωπικής σχέσης μεσα από τα i-phone τα i- pad, το chatting, το googling και όλες αυτες τις λεξεις της τεχνολογιας που πλεον καθοριζουν τη ζωή μας....

Δεν ήταν όμορφα τα πρωτα χαμογελα, το τρεξιμο χερι με χερι στη άμμο, οι χαζες λεξεις, "Από που ειστε;, πόσο καιρο είστε εδω κτλ; Δεν ειχαν τη μαγεια τους οι παρεες με την κιθαρα στην άμμο, τα νυχτερινα μπανια και οι βαρκαδες, τα ρομαντικά παγκάκια, κάτω από τα πευκα, διπλα στη θαλασσα; Δεν ειχε καποιο νόημα το χτυποκαρδι "να της μιλήσω; τι να της πω; μηπως με απορίψει"; Μια εποχη όπου η καθε πληροφορια ειχε το χρονο της για να γινει συναισθημα... Η γευση της ρετσινας, στα μικρα χωριουδακια και της Γνώσης, που σε ταξίδευε σε μακρινους και απαγορευμενους κόσμους, και σε άφηνε να βυθίζεσαι στο όνειρο, μακρια από τα μαζικα σουπερ μαρκετ των ιδεων και των προκατασκευασμενων συγκινησεων...

Θυμαμαι όταν μετα το Γυμνασιο ήμουν στη θεατρικη σχολη, περναμε τα κλειδια από το διευθυντή και αντι να φυγουμε στις 10 το βραδυ, φευγαμε στις 6 το πρωι... Ολοι για πρωινο καφε στη Σονια, στη Λ. Αλεξάνδρας, εξαντλημενοι από τους ρόλους, τις ψυχολογικες εμβαθύνσεις και τις ασκήσεις του Στανισλάφσκι... Χωρις ωραρια, χωρις 8αωρα, χωρις περιορισμούς.. Ακολουθουσαμε το ονειρο και την πίστη.... Τωρα ακολουθουμε τα εικονικα "like", κι αισθανομαστε περηφανοι και δικαιωμενοι γι αυτο....

Κάτι δεν πάει καλά στο βασίλειο της Δανιμαρκίας....

~~~~~~~~~~~

Κατερίνα-Υπατία Χρήστου Αχ πόσο δίκιο έχεις!Το χειρότερο ακόμα είναι πως πλέον οι άνθρωποι δεν δίνουν καθόλου χρόνο στον έρωτα !Έχουν μονίμως άλλες προτεραιότητες.Και ζούν γρήγορα!Πολύ γρήγορα κι επιφανειακά .Χωρίς τη δύναμη του παρατηρητή ,χωρίς τη στιγμή,χάνοντας το τώρα,και την ίδια τη ζωή .Σαν τρύπια κόσκινα όπως λέει και ο Ιάμβλιχος....