Σε αυτές τις δημοτικές εκλογές για την Αθήνα απουσιάζει, δυστυχώς σε μεγάλο βαθμό και σε σχέση με το 2010, η οπτική των κινημάτων πόλης. Και αυτό γιατί, ενώ το 2010 τα κινήματα αυτά καθόρισαν την εκλογική μάχη και ήταν αυτά που έριξαν τον Κακλαμάνη -πράγμα που βρέθηκε στην κατάλληλη θέση να εκμεταλλευτεί τότε ο Γ. Kαμίνης-, σήμερα άλλα ζητήματα κυριαρχούν στις ατζέντες λόγω της κρίσης. Όμως για όσους από εμάς είχαμε την τύχη να εμπλακούμε σε αυτά η εμπειρία μένει αξέχαστη και ο πόθος για δικαίωσή τους απέναντι στα συμφέροντα του τσιμέντου και του κέρδους αδικαίωτη. Και επιμένουμε στην δικαίωση ενός από τα πιο όμορφα και ανθρώπινα κινήματα που γνώρισε η πόλη μας, ειδικά από την προολυμπιακή περίοδο και μέχρι το ξέσπασμα τις κρίσης.
  • Ένας παράλληλος κόσμος "ιθαγενών" της γειτονιάς έβαλε το στίγμα του στην ιστορία της πόλης μας. Ένας κόσμος που λοιδορήθηκε από τη δημοτική αρχή Κακλαμάνη, αγνοήθηκε από τη δημοτική αρχή Καμίνη και σε κάθε περίπτωση βρήκε αντίπαλο την καταστολή και τη σύμπραξη ιδιωτικού και δημοσίου, δηλαδή συμφερόντων και δημοτικών αρχών. Αυτός ο κόσμος είναι η μαγιά μιας Αθήνας συμμετοχικής και δημοκρατικής, ένας έμπειρος πυρήνας αγάπης για την πόλη μας
Εκατοντάδες και χιλιάδες αθροιστικά άνδρες και γυναίκες, και κυρίως γυναίκες, όλων τον ηλικιών για πρώτη φορά σε αυτή την κλίμακα αποφάσισαν να βγουν δυναμικά στο προσκήνιο και από παθητικοί χρήστες μιας πόλης να διεκδικήσουν να γίνουν συνδιαμορφωτές. Σε αυτά τα κινήματα και λόγω της ιδιαιτερότητας τους συναντηθήκαμε με ανθρώπους κάθε είδους και κάθε πολιτικής απόχρωσης, γνωριστήκαμε και αγωνιστήκαμε πλάι - πλάι για απλά θέματα που όμως εμπεριείχαν τον πυρήνα της αντιπαράθεσης της κοινωνίας των αναγκών και των επιθυμιών με τις δυνάμεις της κερδοσκοπίας. Όσοι έχουν συμμετάσχει σε τέτοια κινήματα και διαβάζουν αυτές τις γραμμές ξέρουν τι θα πει να ξεκινάς από ένα απλό παρκάκι, έναν ελεύθερο χώρο, μια κεραία κινητής τηλεφωνίας απέναντι από το σπίτι σου και σε μερικούς μήνες να έχεις γίνει αρχιτέκτονας, πολεοδόμος, μηχανικός, βιοχημικός, νομομαθής και ό,τι άλλη επιστήμη χρειαστεί για να μπορέσεις να φέρεις σε πέρας τον αγώνα σου. Από τις βραδινές επιδρομές σε ταράτσες και εργοτάξια, μέχρι τις επιστημονικές ημερίδες και τα δικαστήρια, τα κινήματα πόλης αποτέλεσαν ένα πανεπιστήμιο αγώνα και γνώσεων για τους απλούς ανθρώπους. Κάτι που η μεγάλη πολιτική δεν μπορεί πάντα να πετύχει.
Ένας παράλληλος κόσμος "ιθαγενών" της γειτονιάς έβαλε το στίγμα του στην ιστορία της πόλης μας. Ένας κόσμος που λοιδορήθηκε από τη δημοτική αρχή Κακλαμάνη, αγνοήθηκε από τη δημοτική αρχή Καμίνη και σε κάθε περίπτωση βρήκε αντίπαλο την καταστολή και τη σύμπραξη ιδιωτικού και δημοσίου, δηλαδή συμφερόντων και δημοτικών αρχών. Αυτός ο κόσμος είναι η μαγιά μιας Αθήνας συμμετοχικής και δημοκρατικής, ένας έμπειρος πυρήνας αγάπης για την πόλη μας. Είναι ο κόσμος που μπορεί να μπει στην πρώτη γραμμή για τη μεγάλη αλλαγή. Είναι ο κόσμος που απαιτεί και δικαιούται μια δημοτική αρχή που θα διοικεί υπακούοντας, για να θυμηθούμε και το ζαπατίστικο κίνημα. Μιας νέας δημοτικής αρχής, αυτής του Γαβριήλ Σακελλαρίδη, που θα κάνει τους πολίτες συστατικό παράγοντα της διακυβέρνησης της πόλης.

* Ο Παναγιώτης Βωβός είναι υποψήφιος με την Ανοιχτή Πόλη